Helmut Melzer
Szybko wyjaśnia się teorię „cichej rewolucji” amerykańskiego politologa Ronalda Ingleharta, pozytywnej zmiany wartości w społeczeństwie: jeśli społeczeństwo może osiągnąć pewien poziom dobrobytu, odwraca się od „materialistycznych potrzeb” i w kierunku „postmaterialistycznych potrzeb”. Na pierwszy plan wysuwa się samorealizacja, partycypacja w państwie, wolność słowa i tolerancja.
Oczywiście nie każdy chce w to wierzyć. „Wszystko było lepsze w przeszłości”, powiedział ostatnio dobry znajomy i wieczny sceptyk w dość gorącej dyskusji. „Kiedy więc?” Zapytałem: „Przed kryzysem gospodarczym? Ostatni wiek? Wtedy, w jaskini?
To pewne, że świat zmieniał się powoli, ale na lepsze, zwłaszcza w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Możecie się o tym przekonać w tym numerze Option. W przypadku pozostałych problemów sprawy idą do przodu.
Ale obliczenia Ingleharta nie działają tak łatwo. Decydujący czynnik wysokiego poziomu wykształcenia, który moim zdaniem umożliwia przede wszystkim zmianę wartości, jest uważany za implikowany w dobrobycie społecznym, ale bynajmniej nie jest gwarantowany – np. Austria: 18. limit akademicki UE. Jak wygląda 30 lat dyskusji o reformie szkolnictwa i edukacji. To spowalnia każdą zmianę wartości, każdy pozytywny rozwój. Zamiar?
Nie ma wątpliwości: młyny w Austrii czasami mielą wyjątkowo wolno. „Każdy, kto ma wizje, powinien udać się do lekarza”. – Słynny cytat Helmuta Schmidta wciąż obowiązuje wielu zagorzałych jako maksyma odrzucenia jakiejkolwiek formy postępu. To był rok 1980, dziś jest rok 2017. 15 października wybierzemy kolejną Radę Narodową. Zadecyduje też o ważnych kwestiach edukacyjnych, o tym, jak kolejne pokolenie Austriaków będzie postrzegać świat. Wybierz postęp, wybierz przyszłość!
Zdjęcia / video: Option.
