Sonja
Aby większość ludzi w Europie Środkowej mogła dzisiaj trawić mleko, jesteśmy winni mutację genową. Ponieważ zdolność człowieka do dzielenia cukru mlecznego (laktozy) pierwotnie była przeznaczona z natury tylko dla niemowląt. Enzym laktazy, który jest do tego niezbędny, rozwija się z czasem.
Chociaż zwierzęta takie jak bydło, owce i kozy były udomowione na Bliskim Wschodzie i Anatolii w wieku 11.000 w celu strawienia ich produktów mlecznych, musiały one być kompatybilne tylko poprzez specjalne procesy, takie jak produkcja sera lub jogurtu. Kiedy ci pierwsi rolnicy udali się do Europy, spotkali łowców i zbieraczy. Około 8.000 lat temu, na krótko przed osiedleniem się pierwszych chłopów, nastąpiła mutacja genetyczna. Zapewniło to długoterminową produkcję enzymu laktazy, co z czasem pozwoliło coraz większej liczbie dorosłych trawić produkty mleczne. Naukowcy z Uniwersytetu Johannesa Gutenberga w Moguncji i University College London zakładają, że pojawiła się kompatybilność mleka na obszarze dzisiejszych Węgier, Austrii lub Słowacji.
mleko
Mleko to emulsja białek, cukru mlecznego i tłuszczu mlecznego w wodzie; innymi słowy, w wodzie rozpuszczają się węglowodany, białka, witaminy i pierwiastki śladowe. Proporcje poszczególnych składników różnią się w zależności od gatunku. Konsumpcja mleka w Europie znajduje się w stagnacji, a rynkami rozwijającymi się są Chiny i Indie. W 2012 roku na całym świecie wyprodukowano 754 miliony ton mleka (Austria: 3,5 miliona ton, 2014), z czego 83 procent stanowiło mleko krowie.
Mleko i CO2
Trudno sobie wyobrazić miliardy zwierząt hodowlanych 65 rocznie produkowanych na całym świecie. Żują, trawią i produkują tony metanu, szkodliwego dla klimatu gazu cieplarnianego. Podsumowując, wszystkie te czynniki oznaczają, że obciążenie atmosfery ziemskiej spożyciem mięsa i ryb jest znacznie wyższe niż globalny ruch drogowy. Prawdą jest, że obliczenia różnią się co do tego, jaki procent emisji gazów cieplarnianych jest ostatecznie odpowiedzialny za globalną produkcję mięsa i mleka. Dla niektórych jest to 12,8, inne mają 18 lub nawet więcej niż 40.
Dzięki temu możemy dzisiaj korzystać z naturalnego produktu mlecznego. „Krowa używa dla nas składnika odżywczego (trawy) i czyni go jadalnym. Dzięki temu mleko jest ważnym dostawcą białka i wapnia ”, mówi Michaela Knieli, ekspert ds. Żywienia w„ die umweltberatung ”w Wiedniu. Austriackie świeże mleko jest wolne od GMO, jest jedynie homogenizowane i pasteryzowane. „Zasadniczo to właśnie pochodzi od krowy. Nic nie dajesz. ”Z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju ważne jest, aby nie importować pliku danych. Na przykład, co w przypadku produktów ekologicznych, w których pasza powinna zwykle pochodzić z gospodarstwa w wyniku gospodarki o obiegu zamkniętym? Jest to szczególnie zalecane, jeśli krowy są na pastwiskach.
Mleko z siana: z naturalnego obiegu
Coraz więcej rolników decyduje się na mleko z siana, gdzie karmienie bardziej odpowiada pierwotnemu naturalnemu cyklowi. Dlatego latem krowy z mlekiem siennym mogą karmić się trawami i ziołami z łąk, pastwisk i pastwisk górskich, a dodatkowo karmione są sianem i mączką zbożową zimą. Nie ma sfermentowanej paszy. Organiczne mleko kwiatowe z siana z „Ja! Naturalne ". Według firmy, 365 dni w roku bezpłatny bieg dla krów w programie, z czego co najmniej 120 dni na pastwisku i przez resztę roku w kojec z wylotem na zewnątrz, tethering zabroniony. Hummingbird farmerzy z „Back to the Origin” przyznają krowom mlecznym 180 dni na świeżym powietrzu, w tym 120 dni wypasu.
Z drugiej strony, oprócz względów etycznych, według Knieli, tuczone krowy trzymane w oborze są również problemem ekologicznym. Nie chodzi tylko o problem z obornikiem (Infobox). „Krowy wysokowydajne są tuczone karmą białkową. To może być mączka sojowa z lasu deszczowego. Nawiasem mówiąc, kończy się znacznie bardziej w żołądkach zwierząt niż w żołądkach wegetarian ”.
Alternatywa
Jeśli chodzi o mleko sojowe, wielu jako pierwsi zastanawia się nad kwestiami lasów deszczowych i inżynierią genetyczną. Fakt, że nie jest to regułą dla napojów sojowych dostępnych w Austrii, pokazuje przegląd magazynu konsumenckiego: „W siedmiu z dwunastu przetestowanych napojów sojowych soja pochodzi z Austrii. Szczerze mówiąc, nie pomyślałbym o tym - powiedziała Nina Siegenthaler, dietetyk w Verein für Konsumenteninformation (VKI). W żadnym z badanych napojów sojowych nie znaleziono również śladów organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO).
Oprócz jednego dostawcy włoskiej soi pozostali czterej producenci milczą na temat źródła surowców do produkcji napojów sojowych. Napoje ryżowe i migdałowe testowane przez „Konsument” nie zawierały informacji o krajach pochodzenia głównych składników. Ważne byłoby, aby móc ocenić, jak naprawdę są zrównoważone produkty zastępujące mleko. Wyizolowani producenci, tacy jak Joya, których mleko owsiane nie zostało zbadane, podają za źródło owsa Austrii. „W przypadku soi, orkiszu lub owsa z Austrii mleko roślinne bardzo dobrze odcina się w porównaniu ze świeżym mlekiem. Nie muszę karmić ani utrzymywać żadnych zwierząt, co prowadzi do wysokiej emisji CO2, i nie mam prawie żadnych dróg transportu ”, mówi Knieli z„ die umweltberatung ”.
Mleko Ryżowe: wiele wad
Jeśli jest to importowany napój ryżowy lub substytut mleka, dodaje się ekstremalne trasy transportu, a w przypadku ryżu intensywną uprawę CO2. Mało znany: mokry ryż wytwarza duże ilości metanu, co zawsze występuje, gdy mikroorganizmy rozkładają organiczny materiał roślinny - nie tylko w hodowli zwierząt.
Ponadto wysokie poziomy arsenu występują wielokrotnie w ryżu, który w postaci nieorganicznej jest toksyczny dla ludzi i rakotwórczy. Chociaż cztery z pięciu badanych napojów ryżowych były poniżej średniej wartości określonej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, magazyn Consumer zaleca ostrożność i uważa napoje ryżowe za nieodpowiednie dla niemowląt i małych dzieci. Proces fermentacji sprawia, że napoje ryżowe są szczególnie słodkie. Zostało to dobrze przyjęte przez testerów. „Ale absurdalność jest taka: z powodu produkcji napoje ryżowe zawierają więcej cukru niż niektóre napoje sojowe, do których dodano cukier!”, Mówi Siegenthaler. „Z ekologicznego i odżywczego punktu widzenia mleko ryżowe jest kolcem z boku. Kiedy uprawa mokrego ryżu wytwarza dużo szkodliwego dla klimatu metanu, ryż jest transportowany dookoła połowy świata ”, mówi Knieli. To mleko ryżowe miałoby wiele korzyści dla alergików. Ponieważ w przeciwieństwie do napojów wytwarzanych z orkiszu, owsa lub innych płatków zbożowych, napój ryżowy jest oczywiście bezglutenowy.
Mleko migdałowe: niezupełnie naturalne
Co z mlekiem migdałowym? Nawiasem mówiąc, istnieją już od średniowiecza. Czy ma wiele wspólnego z dzisiejszymi napojami migdałowymi w butelkach tetrapak? Lista składników jest stosunkowo długa, konsumenci znaleźli zagęszczacze, emulgatory i stabilizatory w połowie badanych napojów. Ponadto wszystkie były słodzone (choć dostępne jest niesłodzone mleko migdałowe). „Czy nadal możemy mówić o produkcie naturalnym? Mleko jest o wiele bardziej naturalne ”, mówi Siegenthaler. Mleko migdałowe jest również problematyczne z ekologicznego punktu widzenia: „Migdały poradziłyby sobie całkiem dobrze w kwestii CO2. Ale większość pochodzi z USA i jest produkowana jako monokultury o dużym zużyciu pestycydów i wody. Napoje migdałowe również należy traktować ostrożnie! ”- mówi Knieli.
Nawiasem mówiąc, napoje migdałowe testowane przez konsumentów zawierały zaledwie dwa do siedmiu procent migdałów. „Napoje te zawierają dużo wody. Należy zdawać sobie sprawę, że woda jest faktycznie transportowana tutaj na całym świecie ”, mówi ekspert„ die umweltberatung ”.
Co jest lepsze, mleko czy mleko roślinne? Jedno jest pewne: idealny produkt nie istnieje. Wszystkie mają zalety i wady. Knieli: „Jeśli robisz mleko z owsa lub orkiszu, tnie ono lepiej niż świeże mleko. Jednak mleko roślinne ma wady w składzie składników odżywczych. Zalecane jest również organiczne mleko winogronowe. Ale to nie zaszkodzi, jeśli nie możesz tego znieść. ”
nietolerancja
Nietolerancja laktozy jest szeroko rozpowszechniona w naszych szerokościach geograficznych. W Europie Środkowej tylko około 60 procent dzisiejszej populacji może trawić cukier mleczny, podczas gdy w Europie Północnej, takiej jak Skandynawia i Irlandia, 90. W Europie Południowej wynosi on tylko około 20, a nawet w Azji bardzo niewiele osób toleruje produkty mleczne. Jeśli brakuje enzymu laktazy, cukru mlecznego nie można podzielić i pozostaje on w okrężnicy. Bakterie przetwarzają je na kwas mlekowy i dwutlenek węgla, co może prowadzić u osób z nietolerancją laktozy na bóle brzucha, skurcze, wzdęcia lub biegunkę.
Zdjęcia / video: Shutterstock.
