in ,

آیا سیاستمداران می توانند دروغ بگویند؟

Trump، Kickl، Strache: سیاستمداران درباره این واقعیت که میله ها خم می شود دروغ می گویند. درباره تأثیرات و فقدان عواقب درک مسالمت آمیز از سیاست.

آیا سیاستمداران می توانند دروغ بگویند؟

"این که سیاستمداران دروغ می گویند یا حقیقت را صاف می کنند ، چیز جدیدی نیست ، اما هرگز به این حد اتفاق نیفتاده است."

دیوانه ترین سیاستمدار دروغ می گوید
"من همیشه حقیقت را به شما خواهم گفت" دونالد مغلوب ساختن پیشی جستن در رویدادی در شارلوت ، کارولینای جنوبی ، اوت 2016
"قبل از پرزیدنت اوباما هیچ حمله تروریستی بزرگی به خاک آمریکا انجام نشده است." رودی جولیانی ، مشاور حقوقی دونالد ترامپ ، در حملات 11 سپتامبر 2001 ، شهردار نیویورک بود.
ولادیمیر پوتین در مارس 2014 گفت: "هزاران سرباز یکنواخت مستقر در کریمه ، سرباز روس نیستند."
"رژیم عراق هنوز برخی از کشنده ترین سلاح هایی که تاکنون ابداع شده است را در اختیار دارد و مخفی می کند." سخنان جورج دبلیو بوش برای توجیه حمله به عراق (مارس 2003)
"اگر اتحادیه اروپا از اتحادیه اروپا خارج شود ، هر هفته 350 میلیون پوند برای صندوق بیمه درمانی دولت وجود خواهد داشت." طرفداران Brexit قبل از همه پرسی در ژوئن 2016
"انسانها برای گرم شدن کره زمین بی ارتباط نیستند." Heinz-Christian Strache در مصاحبه با Standard ، دسامبر 2018

ژانویه 2019: Heinz Christian Strache در پست توئیتر خود توسط Strache از Rudolf Fußi ، که با افراد با هواداران راست افراطی برخورد می کند ، شکایت کرد. در حالی که استراچ هنوز در دادخواست ادعا می کند که عکسی که او را با هویت نشان می دهد جعلی است ، وی بعدا این ادعا را پس گرفت.
"دروغ های جمع آوری شده Heinz-Christian Strache" لیستی از دروغ های اثبات نشده معاون صدراعظم از اوت 2015 در وب سایت medium.com است. 165 دروغ قبلاً مستند شده است ، از جمله معاهده مهاجرت یا شورش هایی که در دمشق رخ نداد. هربرت کیکل ، همکار حزب نیز می داند که چگونه حقیقت را تحریف می کند. در جریان رسوایی BAT ، وزیر کشور گفته است که "جستجوهای خانه همیشه طبق قانون انجام می شد و واحد پلیس کاملاً درست عمل می کرد." بلکه واقعیت این است که جستجوهای خانه غیرقانونی بوده است.

انصراف داوطلبانه است

برای سیاستمداران چیز جدیدی نیست که حقیقت را دروغ بگوید یا خم کند ، اما هرگز تا این حد اتفاق نیفتاده است. و یک سیاستمدار پس از دروغگویی در دوره جمهوری دوم هرگز استعفا نکرده است. "Bernd Wieser" وکیل قانون اساسی توضیح می دهد: "در قانون اساسی قانون اساسی هیچ تعهدی برای سیاستمداران از دروغ اثبات شده وجود ندارد."هیئت مدیره موسسه حقوق عمومی و علوم سیاسی در دانشگاه گراس. استعفای احتمالی فقط براساس اقدام داوطلبانه است. "به گفته ویسر ، نمونه های كافی از استعفای اعلام شده وجود دارد كه هرگز در تاریخ اتریش اتفاق نیفتاده است ، مهمتر از همه برونو كریسكی.
صدراعظم سباستین كورز حقیقت را نیز دقیقاً اتخاذ نمی كند: او در ارتباط با كارت های الكترونیكی ، از "سوء استفاده باورنکردنی" در بیمه درمانی صحبت می کند و تأکید می کند که در آینده فقط کارت های الکترونیکی با عکس وجود خواهد داشت. اما به جای پس انداز ، این منجر به از دست دادن 18 میلیون یورو طبق محاسبات انجمن اصلی موسسات بیمه اجتماعی می شود. خسارت ادعا شده توسط Kurz از 200 میلیون یورو حتی 15.000،XNUMX یورو هم نیست.
صدراعظم همچنین در مورد سایر موضوعات با سکوت و کذب ایستادگی می کند. از جمله این ادعا که اتریشی ها هنگام تأمین حداقل درآمد می توانند از ضرر و مزایا نترسند. واقعیت این است که خانواده های بزرگ بطور خاص تحت تأثیر کاهش حداقل حقوق بازنشستگی قرار دارند.

اخبار جعلی و دروغ

سیاستمداران پوپولیستی راستگرا مانند هاینز مسیحی استراچ یا دونالد ترامپ دوست دارند میزها را بچرخند و روزنامه نگاران را دروغگو توصیف کنند. در فوریه سال 2019 ، Strache عکسی از آرمین ولف ، مجری ORF را با متن ارسال می کند: "جایی است که دروغ ها به اخبار تبدیل می شوند. رئیس جمهور آمریكا ترامپ در حال جنگ با رسانه های لیبرال است و با فاكس نیوز به راحتی رسانه ای در كنار خود دارد كه اخبار خود را با روحیه خود منتشر می كند.
Fake News - دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا این اصطلاح را مانند هیچ کس ترجیح نداده است. او می داند که چگونه با ادعاهایی علیه رسانه های انتقادی ، از حقایق خود فاصله بگیرد. و بسیاری از آنها وجود دارد ، همانطور که واشنگتن پست به مناسبت 700 سالگرد رئیس جمهور ایالات متحده در دسامبر 2018 اشاره کرده است: براساس این روزنامه ، تا آن زمان 7.546،XNUMX اظهارات ترامپ اشتباه بوده یا حداقل گمراه کننده بوده است.
حتی اگر خود سیاستمداران نباشند ، پیچیده تر می شوند ، بلکه هوادارانی هستند که گزارشهای دروغین درباره سرویس هایی مانند Whatsapp یا facebook منتشر می کنند. به عنوان مثال ، در مرحله نهایی انتخابات انتخاباتی سال 2016 ایالات متحده ، 20 گزارش دروغین موفق به اشتراک گذاشته می شود ، بیشتر از 20 گزارش موفق ترین رسانه های معتبر در اغلب موارد به اشتراک گذاشته می شد ، دوست داشتند و اظهار نظر می کردند. بسیاری از رسانه ها از این ظن خبر دادند كه شركت های تأثیرگذار برزیل ، در واتساپ به نفع رئیس جمهور راستگرای جایر بولسونارو ، كه بعداً به عنوان رئیس جمهور منتخب انتخاب شدند ، دارای دروغ مثبت بودند.

سیاستمدار با سنت نهفته است

رئیس جمهور پیشین ایالات متحده در سخنرانی به مناسبت صدمین سالگرد تولد نلسون ماندلا در ژوئیه 100 ، خطاب به درک سیاستمداران امروز از حقیقت گفت: "سیاستمداران قبلاً هر وقت دروغ می گفتند. در آن زمان ، آنها حداقل شرمنده بودند که گرفتار شوند. " "اکنون آنها فقط دروغ می گویند."
برای نویسنده و فیلسوف نیکول ماکیاولی دروغ ، تظاهر و ریاکاری ابزار مشروع در مبارزات سیاسی بود ، دولت قدرتمند علیه ضعیف آنچه که بود و دروغ نبود تصمیم گرفت. هانا آرنت در مقاله خود "حقیقت و سیاست" می نویسد که سیاست نمی تواند حقیقت را تعیین کند. "کار یک سیاستمدار توصیف واقعیت نیست بلکه تغییر آن است." پیدا کردن حقیقت وظیفه فیلسوفان ، دانشمندان ، داوران و روزنامه نگاران است.
و در حقیقت ، فریاد زدن میان دولتمردان یک سنت دارد: قبلاً در قرون وسطی ، حقیقت اغلب به شکل اسناد جعلی اختلاس شده بود. به عنوان مثال ، جعل سفارش به دست دوك رودولف چهارم در قرن چهاردهم ، پایه و اساس ظهور هابسبورگ را ایجاد كرد: در عمل Privilegium maius ، هابسبورگها ادعا كردند كه دارای حقوقی بودند كه قرنها وجود داشته است. دیکتاتوریها مانند آنهایی که تحت سوسیالیسم ملی یا کمونیسم بودند ، تمام توجیه آنها بر دروغ استوار بود. با این حال ، فقط با اینترنت و ظهور رسانه های اجتماعی دروغ های سیاسی گسترده شد. در انگلیسی اصطلاح سیاست پس از حقیقت وجود دارد. مثال: برای رأی دهندگان FPÖ (و به طور فزاینده ای همچنین ÖVP) درست است که جنایات از زمان جنبش بزرگ پناهندگان در سال 14 افزایش یافته است - حتی اگر آمارها تصویری متفاوت از خود نشان دهند. سیاستمداران از این استفاده می کنند تا روی صفحه کلید ترس بازی کنند.
یا: اگرچه 99 درصد از مطالعات نشان می دهد که تغییرات آب و هوایی توسط انسان ایجاد شده است ، اما همیشه در مورد آن شک و تردید وجود دارد. این همیشه اتفاق می افتد وقتی واقعیت ها جهان بینی شما را تهدید می کنند. بنابراین اگر برخورد با حقایق ناراحت کننده بود ، بسیاری ترجیح می دهند به نظریه هایی که به سرکوب آنها کمک می کند پناه ببرند. به این معنا ، جای تعجب ندارد که سیاستمداران دروغگو هنوز هم از طرفداران خود تأیید کنند. این واقعیت که باطل های Trumps یا Strache به طور مرتب کشف می شوند ، به محبوبیت آنها آسیب نمی رساند - برعکس.

آیا سیاستمداران می توانند دروغ بگویند؟
آیا سیاستمداران می توانند دروغ بگویند؟

مصاحبه با دانشمند علوم سیاسی کاترین استاینر-هومرل
چرا اشکالی ندارد که سیاستمداران دروغ بگویند؟
كاترین استینر-هامرل: شما باید با آزادی بیان شروع کنید ، که البته برای همه مردم صدق می کند. این بدان معنی است که سیاستمداران می توانند همه کارهایی را انجام دهند که سایر شهروندان مجاز به انجام آن باشند تا زمانی که به جنایات مربوط نباشد.
و چرا احزاب از اعضای دروغگو محافظت می کنند؟
استاینر-هومرل: احزاب عملگرا هستند ، آنها آنچه را که متناسب با مفهوم آنها باشد و رای کسب می کنند ، انجام می دهند.
اخلاقی کجاست؟
استاینر-هومرل: البته سیاستمداران باید درک اخلاقی و اخلاقی خاصی داشته باشند ، متأسفانه همیشه اینگونه نیست.
رای دهندگان چه نقشی دارند؟
استاینر-هومرل: حامیان سیاستمداران غالباً برای وعده های انتخاباتی انتخاب می كنند كه با كمترین سؤال انتقادی قابل تشخیص و غیر قابل بازخرید هستند. در اینجا رای دهندگان باید مسئولیت بیشتری ، مسئولیت پذیری بیشتری داشته باشند و بر رفتارهای نامناسب فشار بیشتری وارد کنند.
چگونه می توانید رأی دهندگان را برای انجام این کار آموزش دهید؟
استاینر-هومرل: این در واقع وظیفه آموزش سیاسی خواهد بود ، اما البته آموزش ابتدایی نیز پیش نیاز سؤالات مهم است.

عکس / ویدئو: شاتر.

نوشته شده توسط سوزان گرگ

Schreibe einen Kommentar