قانون زنجیره تامین در مقابل لابی ها: تاکتیک های صنعت

Ein قانون زنجیره تامینکه نقض حقوق بشر و تخریب محیط زیست توسط شرکت ها را مجازات می کند؟ دیگر در معرض دید نیست. غرامت در دادگاه های اروپایی؟ تا زمانی که انجمن‌های تجاری تحت پوشش همکاری برای خنثی کردن قوانین برنامه‌ریزی‌شده تلاش می‌کنند، تفکر آرزومند باقی می‌ماند.

سرطان، سرفه، ناباروری. ساکنان آریکا شیلی از این رنج می برند. از آنجایی که شرکت فلزی سوئدی Boliden 20.000 تن از زباله های سمی خود را به آنجا ارسال کرد و هزینه رسیدگی نهایی را به یک شرکت محلی پرداخت کرد. شرکت ورشکست شد. آرسنیک حاصل از ضایعات باقی مانده است. مردم آریکا شکایت کردند. و جلوی دادگاه سوئد فلش بزنید. دو بار - علیرغم انتقاد شورای حقوق بشر سازمان ملل.

یک مورد منفرد؟ متاسفانه خیر. الخاندرو گارسیا و استبان کریستوفر پاتز از ائتلاف اروپا برای عدالت شرکت (ECCJ) به تازگی در تحلیل خود با عنوان "شکایت جالوت"، 22 پرونده دادرسی مدنی علیه شرکت های اتحادیه اروپا به دلیل نقض حقوق بشر و محیط زیست در خارج از کشور را بررسی کرده است. فقط دو نفر از 22 شاکی به طور رسمی مورد قضاوت قرار گرفتند - ساکنان آریکا در میان آنها نبودند. به یک شاکی نیز غرامت داده نشد.

چرا اینطوری شده؟ گارسیا می‌گوید: «این پرونده‌ها اغلب بر اساس قانون کشوری که خسارت در آن رخ داده است، رسیدگی می‌شود و نه براساس قانون دفتر مرکزی شرکت مادر یا شرکت اصلی». اتفاقاً معمولاً یک جمعی از مردم آسیب می بینند - صرف نظر از اینکه سقوط یک کارخانه باشد یا آلودگی یک رودخانه. با این حال، نظام‌های حقوقی ملی همیشه به تعداد زیادی از شاکیان اجازه نمی‌دهند که به طور مشترک ادعای خسارت را مطرح کنند.» و در نهایت، مهلت‌هایی وجود دارد. "گاهی اوقات شما فقط به یک سال برای اظهار ادعای اعمال ظالمانه نیاز دارید." بدیهی است که شرکت ها علاقه ای به تصویب زودهنگام قانون زنجیره تامین در سطح اتحادیه اروپا ندارند.

قانون زنجیره تامین در مقابل لابی ها: همکاری به عنوان یک تاکتیک

راشل تانسی، که تاکتیک‌های لابی‌گران در زمینه قانون زنجیره تامین را در تحلیل ECCJ "Fine Out" تشریح می‌کند، می‌گوید: «به ویژه آن دسته از انجمن‌های تجاری که تحت عنوان همکاری تضمین می‌کنند که مقررات برنامه‌ریزی‌شده تسهیل می‌شوند، خیانتکارانه هستند. در واقع، تعداد کمی از انجمن های صنفی وجود ندارد که به صورت تدریجی عمل می کنند و از یک وظیفه قانونی مراقبت حمایت می کنند. به عنوان مثال، این شامل AIM می شود که در سال 2019 تا 400.000 یورو برای لابی گری در اتحادیه اروپا هزینه کرد.

AIM، که کوکاکولا، دانون، مارس، موندلز، نستله، نایک و یونیلور اعضای آن هستند، از ابزارهای سیاسی حمایت می کند که شرکت ها را به احترام به حقوق بشر تشویق می کند. همچنین می‌خواهیم مسئولیت رعایت حقوق بشر را «خارج از محدوده مسئولیت قانونی» ببینیم. اگر شامل شود، AIM از محدود کردن آنها به "نقض جدی حقوق بشر" حمایت می کند. Tansey می‌گوید: «نسخه ترجیحی AIM از قانون اعضای آن را در قبال نقض حقوق بشر مسئول نمی‌داند. با این حال، اگر نتوان از مسئولیت جلوگیری کرد، بهترین گزینه بعدی به کل زنجیره ارزش شرکت تعمیم نمی‌یابد.» یا از کلمات انجمن کاکائو استفاده کنیم: «شرکت‌ها باید این امکان را داشته باشند که خطرات موجود در زنجیره‌های تأمین خود را بدون نیاز به افشای ریسک‌ها در اختیار داشته باشند. نگران افزایش ریسک مسئولیت باشید."

لابی ها: ابتکارات داوطلبانه به عنوان پوشش

سپس گروه های لابی تجاری مانند CSR اروپا وجود دارد. با این حال، هدف آنها استفاده از طرح های داوطلبانه مسئولیت اجتماعی شرکتی به عنوان پوشش است. Tansey می‌گوید، بسیاری از اعضای آن با رسوایی‌های حقوق بشر و محیط‌زیست بیگانه نیستند، وقتی به فولکس واگن فکر می‌کنید - رسوایی اگزوز کلیدواژه. در واقع، در اوایل دسامبر 2020، گروه لابی اعلام کرد که نیاز به "شامل کارهایی است که قبلاً توسط شرکت ها انجام شده است." همچنین تاکید بر اهمیت "توسعه استانداردها از پایین" است و این تصور وجود دارد که "این است که " کمیسیون به اعتماد در صنعت نیاز دارد. هیچ استانداردسازی هدایت شده ای وجود ندارد. این انجمن همچنین به وضوح بیان می‌کند که CSR اروپا در مورد زنجیره تامین چه چیزی در ذهن دارد: "مشوق‌های حمایتی" برای شرکت‌ها و گفتگوها و اتحادهای صنعت جدید اروپایی. در نهایت، اعتقاد بر این است که موفقیت "تا حد زیادی به همکاری بخش خصوصی اروپایی بستگی دارد."

شرایط برابر برای همه؟

انجمن های ملی لابی کشورهایی که قبلاً قانون زنجیره تامین در آنها وجود دارد، در عین حال غیرفعال نیستند. اول از همه، اینها فرانسوی ها هستند. در آنجا باید به این سؤال بپردازید که آیا قانون آینده اتحادیه اروپا باید با قوانین ملی مطابقت داشته باشد یا برعکس. برای انجمن لابی گری فرانسوی AFEP، واضح است: همسویی، بله، اما در ارتباط با این، لطفاً قانون خود را پایین بیاورید. تانسی می‌گوید: «درست است: «در بروکسل، لابی شرکت‌های بزرگ فرانسوی برای تضعیف پیشنهاد قانون‌گذاری بلندپروازانه اروپا تلاش می‌کند و برای مقررات ضعیف‌تر از فرانسه فشار می‌آورد.» اما این همه ماجرا نیست. این واقعیت که شرکت توتال در هیئت مدیره AFEP قرار دارد دیگر تصادفی به نظر نمی رسد. به هر حال، کار لابی گری AFEP هزینه زیادی دارد: طبق اطلاعات خودش، هزینه آن 1,25 میلیون یورو در سال است.

حواس پرتی لابی ها

انجمن تجاری هلندی VNO-NCW و انجمن های تجاری آلمان در نهایت ثابت کردند که چگونه گمراه کننده می تواند کار کند. اولی در داخل اعلام کرد که قانون زنجیره تامین فقط در سطح اتحادیه اروپا به نفع خواهد بود، اما نه در سطح ملی. با این حال، در بروکسل، این پروژه به عنوان "غیرعملی" و "دراکونیایی" توصیف می شود.
در همین حال، همتایان آلمانی موفق شدند قانون زنجیره تامین ملی را تضعیف کنند. آنها اکنون در بروکسل تلاش می کنند همین کار را انجام دهند. در مواجهه با همه این تاکتیک‌ها، تنها یک امید وجود دارد که تانسی با احتیاط فرموله می‌کند: «اینکه رهبران سیاسی در دام پیدا کردن یک حد وسط قابل قبول بین شرکت‌های ترمز و ظاهراً «سازنده» نیفتند».

اطلاعات: تاکتیک های فعلی لابی تجاری

تقاضا برای مقررات "عملی" و "عملی"
تمرکز بر «محرک‌های مثبت» برای شرکت‌ها برای انجام کار درست و با هدف اجتناب از هرگونه مسئولیت، یعنی عواقب جدی برای شرکت‌های درگیر در نقض حقوق بشر است. همه چیز در کلماتی مانند: نگرانی در مورد "افزایش خطر دعوی قضایی"، "اتهامات بیهوده" و "عدم اطمینان قانونی" بسته بندی شده است. در پشت این میل به محدود کردن وظیفه مراقبت به تامین کنندگان مستقیم شرکت، یعنی اولین مرحله در زنجیره ارزش جهانی وجود دارد. بیشتر خسارت در آنجا وارد نشده است. ادعای حقوقی ضعیف ترین ها منقضی می شود.

فشار برای اقدامات داوطلبانه CSR
غالباً اینها قبلاً وجود دارند - توسط صنعت اجرا می شوند ، کاملاً بی تأثیر هستند و در وهله اول ابتکار قانونگذاری را ضروری می کنند.

تسطیح زمین بازی
تحت شعار "زمینه بازی مساوی"، لابی‌گران تجاری فرانسوی - فرانسه قبلاً قانون زنجیره تامین را دارد - در حال حاضر برای تقریب قوانین اتحادیه اروپا زیر سطح خود فشار می‌آورند.

فریب
در آلمان و هلند، انجمن‌های تجاری با پیشنهادات قانونی جاه طلبانه خود مخالفت می‌کنند و از راه‌حل اتحادیه اروپا دفاع می‌کنند. در سطح اتحادیه اروپا، آنها سعی می کنند این پیش نویس یکسان را تضعیف و تضعیف کنند.

عکس / ویدئو: شاتر.