Keuze
Elk jaar dragen Europese bedrijven bij aan een tragische afleiding van verse vis, essentieel voor het behoud van de voedselzekerheid van ruim 33 miljoen mensen in de West-Afrikaanse regio. Dit is de conclusie van een nieuw rapport van Greenpeace Africa and Changing Markets. Een monster voeden: hoe de Europese aquacultuur- en diervoederindustrie voedsel steelt van West-Afrikaanse gemeenschappen.
Het rapport laat zien hoe jaarlijks ruim een half miljoen ton kleine pelagische vissen langs de kust van West-Afrika worden geoogst en buiten het Afrikaanse continent worden verwerkt tot aqua- en landbouwvoer, voedingssupplementen, cosmetica en diervoederproducten.[1]
“De vismeel- en visolie-industrie en alle regeringen en bedrijven die hen steunen, ontnemen de lokale bevolking feitelijk hun middelen van bestaan en voedsel. Dit is in tegenspraak met internationale verplichtingen op het gebied van duurzame ontwikkeling, armoedebestrijding, voedselzekerheid en gendergelijkheid.” zei dr. Ibrahimé Cissé, senior campagnevoerder bij Greenpeace Afrika.
Het rapport is gebaseerd op onderzoek naar de handelsrelaties tussen vismeel en visolie (FMFO) tussen de FMFO-industrie in West-Afrika en de Europese markt. Het omvat handelaren, aqua- en agrofeedbedrijven in Frankrijk, Noorwegen, Dänemark, Duitsland, Spanjeen Griekenland[2] Het onderzoekt ook de supply chain-relaties tussen visverwerkers/handelaren en producenten van gekweekte vis die de afgelopen jaren aquafeed hebben gekocht van bedrijven die betrokken zijn bij de West-Afrikaanse FMFO-handel en bekende detailhandelaren. Frankrijk (Carrefour, Auchan, E.Leclerc, Système U, Monoprix, Groupe Casino), Duitsland (Aldi Zuid, Lidl, Kaufland, Rewe, Metro AG, Edeka.), Spanje (Lidl España) en de Vereinigtes Königreich (Tesco, Lidl, Aldi).[3]
“De export van vismeel en visolie naar Europa berooft kustgemeenschappen van hun levensonderhoud door de bevolking te beroven van een belangrijke bron van voedsel en inkomen. Europese aquafeedbedrijven en detailhandelaren kunnen dit grote mensenrechten- en milieuprobleem niet langer negeren. Dit is het moment om de toeleveringsketens te heroverwegen en het gebruik van in het wild gevangen vis in gekweekte vis en andere dieren snel af te schaffen, om deze vispopulaties voor toekomstige generaties te behouden.” zegt Alice Delemare Tangpuori, Campaigns Manager, Changing Markets.
Onderzoek van Greenpeace and Changing Markets bevestigt een snelle expansie van FMFO in de afgelopen jaren, vooral in Mauritanië, waar in 2019 70% van de visolie-export naar de EU ging. De regeringen van Mauritanië, Senegal en Gambia zijn er tot nu toe niet in geslaagd hun gedeelde kleine pelagische visbestanden goed te beheren en de passende maatregelen te nemen om het recht op voedsel en levensonderhoud te waarborgen voor hun getroffen gemeenschappen, waaronder de ambachtelijke visserijsector, die de mensenrechten blijft schenden. FMFO-fabrieken protesteren.
“In het huidige koude seizoen in Senegal is het erg moeilijk, zo niet onmogelijk, om sardientjes te vinden op de gebruikelijke landingsplaatsen. De gevolgen voor de voedsel- en voedingszekerheid van de lokale bevolking zijn catastrofaal, evenals voor het evenwicht van de voedselketen op zee.” zei dr. Alassane Samba, voormalig onderzoeksdirecteur en directeur van het Dakar-Thiaroye Oceanographic Research Center in Senegal. [4]
Harouna Ismail Lebaye, voorzitter van de FLPA (Artisanal Fisheries Free Federation), Nouadhibou-sectie van Mauritanië, heeft een krachtige boodschap voor bedrijven en overheden die betrokken zijn bij FMFO-aanbestedingen: “Uw investeringen beroven ons van onze visbestanden, uw investeringen doen ons verhongeren, uw investeringen bedreigen onze stabiliteit, uw fabrieken maken ons ziek … Stop er nu mee.’
Greenpeace Africa en Changing Markets roepen bedrijven, beleidsmakers en overheden op om te stoppen met het meenemen van veilige vis uit West-Afrika om aan de vraag naar vismeel en visolie in de Europese Unie en Noorwegen te voldoen.
Opmerkingen:
[1] Een monster voeden: hoe de Europese aquacultuur- en diervoederindustrie voedsel steelt van West-Afrikaanse gemeenschappen, Greenpeace Africa and Changing Markets-rapport, juni 2021, https://www.greenpeace.org/static/planet4-africa-stateless/2021/05/47227297-feeding-a-monster-en-final-small.pdf
[2] De FMFO-dealers, aqua- en agrofeedbedrijven per land zijn: Frankrijk (Olvea), Noorwegen (GC Rieber, EWOS/Cargill, Skretting, Mowi), Denemarken (ED&F Man Terminals, TripleNine, FF Skagen, Pelagia en BioMar), Duitsland (Köster Marine Proteins), Spanje (Inproquisa, Industrias Arpo, Skretting Espana) en Griekenland (Norsildmel Innovation AS).
[3] Het rapport stelt: “Hoewel we geen directe keten van controle tot stand kunnen brengen tussen de detailhandelaren en de West-Afrikaanse FMFO, heeft Changing Markets – via openbaar beschikbare bronnen, winkelbezoeken, interviews en onderzoek – supply chain-relaties tot stand gebracht tussen de geïdentificeerde detailhandelaren. in het rapport Een monster voeden: hoe de Europese aquacultuur- en diervoederindustrie voedsel steelt van West-Afrikaanse gemeenschappen, verwerkers/distributeurs van zeevruchten en producenten van gekweekte vis die de afgelopen jaren aquafeed hebben gekocht van bedrijven die betrokken zijn bij de West-Afrikaanse FMFO-handel. Het onderhouden van deze relaties is problematisch en ongeacht of er sprake is van een directe keten van controle, ze mogen niet afkomstig zijn van degenen die uit West-Afrika komen.”
[4] De belangrijkste soorten die op het spel staan bij de FMFO-productie, de platte en ronde Sardinella en Bonga, zijn van cruciaal belang voor de voedselzekerheid van miljoenen mensen in de regio. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) worden deze visbestanden overbevist en moet de visserij-inspanning met 50% worden verminderd – FAO Working Group on the Assessment of Small Pelagic Fishes off Northwest Africa 2019. Samenvattend rapport beschikbaar op: http://www.fao.org/3/cb0490en/CB0490EN.pdf
Die
Foto's: Greenpeace
