in , ,

EU: actieplan voor de circulaire economie

We staan ​​voor de grote uitdaging onze middelen efficiënt te gebruiken en zoveel mogelijk te beschermen. Om dat te doen, moet je opnieuw nadenken. Het actieplan voor de circulaire economie van de EU moet dit versnellen. Maar levert dit echt succes op?

EU ontwaakt voor de circulaire economie

In plaats van steeds meer afval te produceren, moeten de hulpbronnen zo lang mogelijk worden gebruikt - ze moeten zo lang mogelijk in de kringloop blijven. Vertegenwoordigers van de Europese Unie zijn ervan overtuigd: “Het is duidelijk dat het lineaire model van economische groei waarop we eerder hebben vertrouwd, niet langer geschikt is voor de eisen van de moderne samenleving van vandaag in een geglobaliseerde wereld. We kunnen onze toekomst niet bouwen op een wegwerpmaatschappijmodel. Veel natuurlijke hulpbronnen zijn beperkt; Daarom moeten we ecologisch en economisch duurzame manieren vinden om ze te gebruiken. ”

Het idee van de circulaire economie is niets nieuws meer. De term betekent in feite dat producten en grondstoffen zo lang mogelijk hun waarde behouden. Al in 2015 heeft de Europese Commissie een actieplan voor de circulaire economie aangenomen om de omschakeling naar de circulaire economie in de EU te ondersteunen en "om het wereldwijde concurrentievermogen, duurzame economische groei en het scheppen van banen te bevorderen", zoals het op de website staat de commissie wordt gebeld.

Dit plan omvat maatregelen om voedselverspilling tegen 2030 met de helft te verminderen, de herstelbaarheid, duurzaamheid en recycleerbaarheid van producten te bevorderen, naast energie-efficiëntie, evenals een strategie voor kunststoffen in de circulaire economie, in termen van recycleerbaarheid, biologisch Afbreekbaarheid, de aanwezigheid van gevaarlijke stoffen in kunststoffen en het duurzaamheidsdoel om zwerfvuil op zee aanzienlijk te verminderen, evenals een aantal maatregelen om water te hergebruiken.

54 EU-acties op weg naar een circulaire economie

De campagne omvat in totaal 54 acties EU-actieplan. Hiertoe behoren bijvoorbeeld het verbod op bepaalde plastic artikelen voor eenmalig gebruik en de bevordering van innovatie en investeringen. Onlangs is een rapport verschenen dat de eerste resultaten en ontwikkelingen op basis van deze acties samenvat.

Men is tevreden. Zo werkten in 2016 meer dan vier miljoen medewerkers in sectoren die relevant zijn voor de circulaire economie, wat overeenkomt met een stijging van zes procent ten opzichte van 2012. “De herstructurering van onze economie gaat door. De principes van de circulaire economie hebben hun weg gevonden naar productie, consumptie, waterbeheer, de voedingsindustrie en het beheer van bepaalde afvalstromen en met name kunststoffen ”, aldus de eerste vice-voorzitter van de Commissie Frans Timmermans.

De circulaire economie in de EU heeft behoefte aan een daling van het grondstoffenverbruik

Het recyclingpercentage is bijvoorbeeld zelfs gestegen. Het recyclingpercentage van bouw- en sloopafval was 2016 procent in 89 en het recyclingpercentage van verpakkingsafval was meer dan 67 procent vergeleken met 64 procent in 2010, waarbij meer dan 2016 procent van de plastic verpakkingen in 42 werd gerecycled (vergeleken met 24 procent in 2005). Het recyclingpercentage voor plastic verpakkingen binnen de Europese Unie is sinds 2005 bijna verdubbeld. Matthias Neitsch, algemeen directeur van RepaNet - Hergebruik- en reparatienetwerk Oostenrijk, een vereniging ter bevordering van hergebruik, behoud van hulpbronnen en werkgelegenheid op milieugebied, is echter van cruciaal belang: “Zolang er geen daling is van het grondstoffenverbruik in absolute aantallen, d.w.z. in kilo's per persoon, kunnen we het niet Gesprek over de circulaire economie. Er zijn op dit moment geen signalen dat de jaarlijkse stijging van het grondstofverbruik zelfs zou vertragen, laat staan ​​tot stilstand zou komen. Bovendien worden er momenteel meer grondstoffen ingebouwd in gebouwen en infrastructuur dan er worden afgevoerd, verbrand en gerecycled. De 'circulariteitskloof' (momenteel wordt slechts ongeveer negen procent van het grondstofverbruik gedekt door recycling, 91 procent van de grondstoffen zijn nog steeds primaire grondstoffen!) Neemt niet af en het grondstofverbruik stijgt jaarlijks, wat betekent dat meer recycling niet eens de jaarlijkse kan halen Compenseer meer consumptie. ”Hij is er ook van overtuigd:“ Verhoogde recycling is leuk, maar de steeds kortere levenscycli van gebouwen, infrastructuur en consumentenproducten lossen het basisprobleem van de alsmaar toenemende onttrekking van primaire grondstoffen niet op. Zelfs hernieuwbare grondstoffen helpen niet, omdat hun beschikbaarheid vanwege het beperkte landbouwareaal net zo beperkt is als die van niet-hernieuwbare hulpbronnen. ”

Eco-design komt eraan

Het klinkt allemaal minder optimistisch. Dus misschien moet je het paard niet van achteren opzadelen, maar ecologische overwegingen aan het begin van de levenscyclus van producten plaatsen. Het juiste sleutelwoord hier: ecodesign. Het moet ervoor zorgen dat producten worden ontworpen en geproduceerd op een manier die hulpbronnen bespaart en vanaf het begin recyclebaar is. Ook hiervoor heeft de Europese Commissie een richtlijn opgesteld. Dit omvat voorschriften met betrekking tot materiaalefficiëntie-eisen, zoals de beschikbaarheid van reserveonderdelen, het vergemakkelijken van reparaties en behandeling aan het einde van de levensduur. Neitsch is echter van mening dat ecologisch ontwerp op productniveau slechts een ondergeschikte rol speelt voor de circulaire economie van de EU, “omdat dat Rebound-effecten zal de efficiëntiewinsten opeten. In plaats van producten moet design eindelijk voor mensen zorgen en vragen hoe ze aan hun behoeften kunnen voldoen met minimaal gebruik van middelen en een hoog niveau van geluk of tevredenheid. Hieruit moeten duurzame bedrijven hun innovatieve businessmodellen ontwikkelen. Je moet dus leren om tevredenheid en welzijn te verkopen, met een minimum aan grondstoffen, zowel primair als secundair. We moeten eindelijk begrijpen dat de welvaart niet continu kan groeien en dat meer geluk niet voortkomt uit meer materialen en meer goederen. Onze planeet heeft grenzen. '

Recycling in Oostenrijk
Jaarlijks wordt in Oostenrijk ongeveer 1,34 miljoen ton verpakkingsafval geproduceerd. Dit blijkt uit het actuele statusrapport van het Federale Ministerie van Duurzaamheid en Toerisme, waarvoor de Federale Milieudienst de databank heeft aangelegd. Plastic verpakkingen maken ongeveer 300.000 ton uit. De gescheiden inzameling van glas-, metaal- en kunststofverpakkingen van de huishoudelijke sector is sinds 2009 met 6% gestegen.
De recyclingdoelstellingen voor plastic verpakkingen, die tegen 2025 moeten worden gehaald, vormen een grote uitdaging: Oostenrijk ligt hier met 100.000 ton recyclingvolume en 34% ver boven de huidige EU-recyclingdoelstelling van 22,5%, maar tegen 2025 50% Het recyclingpercentage kan worden bereikt, tegen 2030 kan een recyclingpercentage van 55% en een inzamelingspercentage van PET-drankflessen van 90% worden bereikt.
Bron: Altstoff Recycling Oostenrijk

Foto / Video: Shutterstock.

Geschreven door Karin Bornett

Freelance journalist en blogger in de Community-optie. Technologie-liefhebbend Labrador-roken met passie voor dorpsidylle en zwak voor stedelijke cultuur.
www.karinbornett.at

Laat een bericht achter