Desinformatie - De gemanipuleerde informatie

Opnieuw en opnieuw aan berichten die zijn eigen kijk op de wereld op zijn kop te maken. Dit gebeurde voor mij als toen ik hoorde dat John F. Kennedy was in feite de CIA en prinses Diana vermoord in opdracht van het MIT. Niet minder geschokt was ik over het feit dat de Amerikanen het HIV-virus in CIA laboratoria hebben ontwikkeld en hun maanlanding was een filmische meesterwerk NASA. Maar toen ik hoorde dat Michelle Obama is eigenlijk een man - als een populaire YouTube-video bieden en wetenschappelijk bewezen - was mijn wereld volledig hoofd.

Zelfs de Russische inlichtingendiensten zijn de Amerikaan voor niets. Uiteindelijk, op een geheime basis in Siberië, trainen ze kinderen in een buitenzintuiglijke waarneming zodat ze hun geest kunnen gebruiken om mensen overal ter wereld te vermoorden.
Een gekke wereld, je kunt niet zomaar tot deze conclusie komen als je op internet zoekt naar "complottheorieën".

Wereldwijde desinformatie

Naast economische beperkingen is het ook gericht op desinformatie en propagandastrategieën van politieke elites, die de massamedia voor hun eigen doeleinden instrumentaliseren en de wereldpolitiek merkbaar vormgeven. Daarbij plaatsen ze vakkundig hun favoriete verhaal op een specifiek onderwerp in de massamedia en dus ook in het bewustzijn van de mensen. Zo zijn de grote conflicten van deze dagen niet minder gevaarlijke informatieoorlogen geworden, waardoor ze nauwelijks te beheren zijn voor lezers, maar ook voor journalisten. Desinformatie wordt gebruikt in veel gebieden van politiek en economie gericht op het verkrijgen van steun voor specifieke problemen. Zo hebben geheime diensten vaak een eigen afdeling voor het vervalsen en verspreiden van informatie.

Inzichten in deze praktijk zijn van nature zeldzaam. Des te meer verdient het persoonlijke rapport van de voormalige Britse diplomaat Carne Ross aandacht op de 23. December 2015 werd uitgebracht in de "tijd". Het begint in de 1990er jaar geleden, toen Ross mitverhandelte bij de Verenigde Naties ten behoeve van de economische sancties tegen de Iraakse dictator Saddam Hussein en de westerse wereld dwong hem om bewijsmateriaal te presenteren dat hij geen massavernietigingswapens bezat: "We deden dit ook al mijn regering uit was dat de wapens van Saddam Hussein niet langer een bedreiging vormden ". Volgens hem dienden de sancties uitsluitend om Saddam na zijn aanval op Koeweit te weerhouden om Koeweit te herbouwen om zijn leger te herbouwen met de opbrengst van olie-inkomsten. "We hebben letterlijk bewijs van het lijden van de burgerbevolking ontkend en iedereen die de sancties in twijfel trekt tot zwijgen gebracht." Hij controleerde zelfs de opmerkingen van Kofi Annan: "Ik heb de rapporten van zijn kantoor bewerkt voordat ze werden gepubliceerd. Annan zei: "wat we wilden." Zijn conclusie uit deze aflevering: "Ze hebben een hoog ontwikkeld land volledig verwoest."

Desinformatie vereist slachtoffers

Op deze wijze wordt beheerd door desinformatie, het Amerikaanse publiek, evenals het Amerikaanse Congres en bondgenoten om hen ervan te overtuigen dat Irak bezit gevaarlijke massavernietigingswapens waardoor een onmiddellijke dreiging, die op zijn beurt alleen worden tegengegaan door een militaire invasie was , Tegenwoordig kan de VS zichzelf toerekenen aan een futiele, besmette oorlog met meer dan 200.000 dood en een rat staart op verdere escalaties. Het dodental van de beroemde "oorlog tegen het terrorisme" wordt geschat door het initiatief van het maatschappelijk middenveld Iraq Body Count (IBC) voor 1,3 miljoen. Deskundigen zijn ook van mening dat nog eens een half miljoen kinderen jonger dan vijf jaar zijn gestorven als gevolg van economische sancties. Onder meer omdat de import van chloor voor drinkwaterbehandeling werd beïnvloed door de sancties. Het historische vonnis over deze tragedie is daarom nog lang niet gesproken.

De totale informatieanarchie heeft echter de overhand op internet en in sociale netwerken. Omdat het allemaal om media gaat waarin bron, afzender, informatie en afbeelding gemakkelijk kunnen worden gemanipuleerd, en de informatie en waarheidinhoud van de berichten die hier worden verspreid, is niet laag genoeg om in te schatten.
Dit fenomeen baart ook de Public Relations Association Austria (PRVA) zorgen: “Aangezien twijfelachtige PR-praktijken toenemen, vooral op het gebied van sociale media, heeft de PRVA-raad in het najaar van 2015 drie nieuwe leden aanvaard die zich juist met dit onderwerp bezighouden. De PR Ethics Council heeft ook communicatieprincipes gepubliceerd voor het werken met sociale media - als oriëntatiehulpmiddel voor PR-professionals ”, zegt Susanne Senft, President van PRVA. Desalniettemin zijn de gevolgen van deze informatie-anarchie niet onbelangrijk. Ze maken niet alleen de lokale bevolking onrustig, ze creëren ook steeds vaker vijandige beelden en polariseren de samenleving. Desinformatie.

Het rechtse populistische patroon

Deze kunst wordt vooral begrepen door hedendaagse rechtse populisten. Taalkundige Ruth Wodak spreekt in haar boek "The Politics of Fear. What Right Wing Populist Discourses Mean "(Sage, London) van het zogenaamde" Perpetuum mobile van rechtse populisme ". Hiermee begrijpt ze een bepaald patroon volgens welke rechtse populistische politici de media systematisch en instrumentaliseren: de eerste stap is provocatie. Er verschijnt een poster waarvan de tekst of het onderwerp wordt gezien als een provocatie. Dit wordt gevolgd door een golf van verontwaardiging, waarmee het eerste doel wordt bereikt: de ene staat in de krantenkoppen.

Dan gaat het in de tweede ronde: de verontwaardiging groeit en iemand onthult dat de bewering op de poster een leugen is. De derde stap volgt: de auteurs van het bericht keren de tafels om en presenteren zichzelf als slachtoffers. Plots zijn er meesterbreinen, of een samenzwering tegen hen.
Als de andere partij dan reageert en gerechtshoven inschakelt, verontschuldigt men zich voor proforma.

, De essentie van deze strategie is, volgens professor Wodak, echter, dat de energie van de andere bindt: "In plaats van hun eigen problemen en presenteren hun programma's, de andere partijen worden gedwongen door deze opgevoerd escalatie in de positie van de responders. In plaats van politiek te doen, jagen ze achter de gebeurtenissen aan ", zei Wodak in het Duitse weekblad" Die Zeit ".

Politiek succes door desinformatie

Deze strategie lijkt zeer wijdverbreid en uiterst succesvol op het sociale netwerk. Volgens politometer.at, een internetplatform dat de aanwezigheid en prestaties van individuele politici, politieke partijen, NGO's en politieke journalisten in sociale netwerken analyseert, zijn de lokale FPÖ-politici duidelijk aan het hoofd. Onder de "meest sociaal actieve" top 5 zijn politici in het land drie (HC Strache, H. Vilimsky, Norbert Hofer) bij de FPÖ. En tegelijkertijd worstelt de Facebook-groep "FPÖ Fail" met het systematisch onderzoeken van de talloze valse rapporten van de FPÖ. Een gesloten circuit dan.

Vluchtelingen: opzettelijk gemoedstoestand

In feite is het op deze manier gelukt de stemming tegen vluchtelingen in de sociale media aanzienlijk te kantelen. De boekauteur, journalist en blogger Jakob Steinschaden bijvoorbeeld, heeft de sociale nieuwskaarten van de Oostenrijkse start-up storyclash.com eens nader bekeken. Deze grafieken evalueren de Facebook-interacties van alle grote Oostenrijkse online media en blogs. Zo kan een grote trend uitgespeeld in de afgelopen maanden op facebook waaruit weerspiegelt de stemming in Oostenrijk: u nog steeds deze items het meest houdt en aandelen "in juni, juli en augustus 2015 met een positieve connotatie met betrekking tot het vluchtelingenvraagstuk ontvangen heeft zo het laken draaide nu. Sinds september ontving 2015 de rapporten, die een nogal negatieve connotatie hebben over het vluchtelingenprobleem, meer populariteit en dus bereik op Facebook, "zei Steinschaden.

De "leugenachtige pers"

Voorbeelden van valse rapporten zijn te vinden in het sociale netwerk en Masse en het vluchtelingenhuis is hier ideaal voor. Facebook-berichten zoals 'Vluchtelingen kopen alleen de duurste iPhones voor Caritas' of ze krijgen '3.355,96 Euro per maand om niets te doen', genieten van speciale populariteit. Ook de bijzonder populaire 'liegen pers'-beschuldiging, volgens welke misdaden gepleegd door vluchtelingen, regelmatig door de media en de politie worden gedekt, moet hier worden vermeld. Al deze rapporten bleken volledig (in) ongegrond te zijn bij nader onderzoek.

Tips

Yassin Musharbash, een Duitse journalist en schrijver, heeft onlangs verklaard dat "wij de meeste informatie ontvangen die we hebben over de acties en verwoestingen van de Islamitische Staat vanuit de Islamitische Staat zelf." Zijn strategieën tegen desinformatie zijn:
- Onderzoek
- Onafhankelijkheid
- Transparantie

Doris Christina Steiner, lid van de Oostenrijkse Public Relations Ethics Council, merkte onlangs op dat haar mediaconsumptie in toenemende mate wordt bepaald door het Facebook-algoritme. Hun strategieën tegen desinformatie in sociale media zijn:
- Controleer of dit een gevestigd mediamerk is.
- Let op "geverifieerde accounts". Deze garanderen dat het bericht daadwerkelijk afkomstig is van de aangewezen persoon of instelling.
- Neem een ​​kijkje op de afdruk om te zien waar de auteur wordt toegewezen.
- Abonneer u op media-apps van kwaliteitsmedia en gebruik ze direct.

Udo Bachmeier, voorzitter van de Vereniging voor Mediacultuur, wijst op: "Iedereen die niet om de bron vraagt, maakt de eerste fout. Wie vraagt ​​niet naar de kwaliteit van de bron, de tweede ". Zijn tips:
- Informatie over persbureaus is meer vertrouwd dan websites en blogs.
- Overdrijvingen Feiten zonder referentie moeten zorgvuldig worden gecontroleerd.
- Kortom, hoe dichter bij de oorspronkelijke bron, hoe beter.

"Sociale" advertentieplatforms

Het probleem is echter dat sociale media niet langer alleen maar over sociale contacten en sociale contacten gaan. Ze zijn krachtige advertentieplatforms en nieuwsportals geworden. Volgens een IAB-onderzoek volgt 73 procent van de Oostenrijkse internetgebruikers nu de dagevenementen op internet.

Jeugd in het net

Jongeren nemen een speciale positie in op internetgebruik: ze geven gemiddeld meer dan vijf uur per dag online uit, blijkt uit een onderzoek van de vereniging Media Server.
Walter Osztovics, Managing Partner van Kovar & Partners nam het mediagebruik van Oostenrijkers onder de loep en voerde vorig jaar een studie uit naar de toekomst van de media. Volgens hem lopen vooral jongeren het risico van desinformatie en propaganda op het sociale netwerk. Volgens hem is het mediagebruik van adolescenten vooral een klassenprobleem: “Adolescenten van ouders met een educatieve affiniteit blijven informatie halen uit gedrukte en online kranten. Jongeren die zijn opgegroeid met een gebrek aan opleiding, weigeren steeds vaker informatie van traditionele media te ontvangen ”. Als gevolg hiervan ziet Osztovics het gevaar dat “een hele generatie politieke interesse, oriëntatie en discoursvermogen verliest”, tenzij er een duidelijk offensief is op het gebied van onderwijs en media-educatie.

De info-bel

Naast de gerichte manipulatie van informatie zien experts de selectie van informatie in het sociale netwerk ook als zeer kritisch, concludeert Walter Osztovics uit zijn onderzoek: "Het leidt tot een steeds dichterbij komen van de wereld. Wat niet overeenkomt met de eigen mening of interesse wordt niet langer waargenomen. Rondom de gebruiker wordt een filterballon gemaakt, waarin hij alleen dat deel van de wereld ziet dat het bevestigt in de status-quo ".

Maar de rol van economische belangen kan nauwelijks worden overschat. Volgens Ksenia Churkina van de onderzoeksgroep Media Change aan de universiteit van Salzburg volgt de verspreiding van informatie op sociale media vooral de economische wetten: "Sociale netwerken creëren nieuwe randvoorwaarden voor het verspreiden van informatie en het vormen van meningen. Ze hebben zich gevestigd als nieuwe poortwachters voor de verspreiding van nieuws en opinies in de samenleving. Hun randvoorwaarden bepalen grenzen, vormen en inhoud van de communicatie. Een Facebook-algoritme bepaalt dus de edge-rangorde, welke berichten een gebruiker te zien krijgt via zijn nieuwsfeed. "

Wat is de conclusie van deze heersende informatie-waanzin van onze tijd? "Geloof niet dat alles wat is geschreven" naar onze mening niet ver genoeg gaat, gezien de veelzijdige en subtiele manipulatiestrategieën. Onze aanbeveling is: houd zenuw en gezond verstand om de "Tien Beste manipulatie strategieën" door Noam Chomsky leiden tot hart en neem de mediaconsumptie, onze "advies experts tegen desinformatie" aan het hart.

Mediale manipulatie

Noam Chomsky's tien strategieën voor mediamanipulatie (vertaald en ingekort)

1. De afleidingsstrategie
De kern van sociale controle. Tegelijkertijd wordt de aandacht van de bevolking afgeleid van essentiële sociale en maatschappelijke problemen door te worden overspoeld met onbeduidende informatie.

2. Maak problemen en lever vervolgens de oplossingen
Het creëert een probleem dat een bepaalde reactie in de bevolking veroorzaakt. Veroorzaakt bijvoorbeeld bloedige conflicten, zodat de bevolking beveiligingsvoorschriften en maatregelen accepteert die hun vrijheden beperken. Of: een economische crisis veroorzaken en daarmee acceptatie creëren voor de essentiële vermindering van sociale rechten en openbare diensten.

3. De geleidelijke strategie
Maak geleidelijk in de loop der jaren door middel van de aanvaarding van de onaanvaardbaar. Op deze manier werden de sociaal-economische omstandigheden (het neoliberalisme) in de 1980er en 1990er jaar opgelegd: de "lean staat", privatisering, onzekere en flexibele arbeidsvoorwaarden en lonen, werkloosheid.

4. De vertragende tactiek
Onpopulaire beslissingen presenteren als pijnlijk en onvermijdelijk. Aangezien een toekomstig slachtoffer gemakkelijker om te gaan is dan een onmiddellijk slachtoffer, creëert het acceptatie voor de latere implementatie.

5. Praat met de massa's zoals peuters
De meeste openbare oproepen gebruiken taal, argumenten, mensen en zelfs intonatie, alsof de luisteraars kleine kinderen of verstandelijk gehandicapten zijn. Waarom? Dit suggereert ook een reactie die overeenkomt met deze leeftijd en is vrij van kritische vragen.

6. Gebruik emotie in plaats van reflectie
Het benutten van emotionele aspecten is een klassieke techniek om rationele overwegingen en iemands kritische geest te omzeilen. Bovendien opent het de deur naar het onbewuste van een mens.

7. Bewaar publieke onwetendheid en middelmatigheid
Hier is het de controle van het publiek en hun onvermogen om deze controletechnieken te begrijpen, te behouden. Daarom moet de kwaliteit van het onderwijs voor de lagere sociale lagen zo middelmatig mogelijk zijn. De kennisverschillen tussen de lagen blijven dus onoverkomelijk.

8. Help het publiek om tevreden te zijn met middelmatigheid
Overtuig het publiek dat het cool is om dom, vulgair en ongeschoold te zijn.

9. Versterk de twijfel aan jezelf
Overtuig mensen dat ze de schuld hebben voor hun tegenslag en dat dit voornamelijk te wijten is aan hun gebrek aan intelligentie, bekwaamheid of inzet. In plaats van in opstand te komen tegen een economisch systeem, worden ze getroffen door zelftwijfel, schuld en depressie.

10. Leer mensen beter kennen dan zijzelf
Door nieuwe inzichten in de biologie, neurobiologie en toegepaste psychologie heeft "het systeem" een uitgekiend inzicht verworven in de menselijke fysiologie en psychologie. Als gevolg hiervan kan het ook meer controle en macht over individuen uitoefenen dan over zichzelf.

Foto / Video: Shutterstock.