FAIRTRADE Oostenrijk
In tijden van crisis zoals deze wordt duidelijk wat echt belangrijk is. Een gezondheidssysteem dat sterk genoeg is om alle zieken voldoende zorg te bieden, een voedingsindustrie die voorziet in de dagelijkse behoeften, een soepele energie- en watervoorziening en zelfs de dagelijkse afvalverwerking.
Het begin van deze pandemie illustreerde ons - wanneer winkels sluiten en de noodtoestand wordt uitgeroepen, worden niet tv's en smartphones gekocht, maar rijst en pasta, fruit en groenten. We worden ons plotseling bewust van waar de behoeftepiramide voor staat en richten ons op de essentie. En zo'n crisis maakt het ook op een radicale manier zichtbaar - als de wereld ziek wordt, is niemand een eiland (zelfs geen eilandstaten).
'Je geeft een voetballer een miljoen euro per maand, maar een onderzoeker slechts 1.800 euro en nu wil je een medicijn tegen het virus? Ga naar Ronaldo en Messi en zoek een medicijn! ”- Deze provocerende woorden komen van Isabel Garcia Tejerina, een Spaanse politicus. Vergelijkt ze appels met peren? Het antwoord is waarschijnlijk ja en nee. In dit land worden supermarktmedewerkers nu gevierd als helden. Dit is in ieder geval verdiend, maar de vraag rijst: zal dit respect voor mensen die onze zogenaamde kritieke infrastructuur onderhouden, standhouden? Denken we aan alle mensen over de hele wereld die in deze onzekere tijden hard blijven werken in de landbouw, zodat niemand in dit land honger hoeft te lijden? Dan moet het voor ons ook belangrijk zijn dat onrecht in de wereldwijde supply chains wordt geminimaliseerd. Helden en helden verdienen toch zo'n behandeling.
En dit resulteert in verdere vragen die ons de nabije toekomst even kritisch als optimistisch bezorgen. Zullen we in de toekomst zien hoe belangrijk het is om ervoor te zorgen dat onze voedselvoorziening goed en duurzaam is, en dat wereldwijd? Of komt er na de gezondheidscrisis nog voor de economische crisis, waarin opnieuw het recht van de sterkere van toepassing wordt, solidariteit als een zwakte wordt gezien en milieubescherming en mensenrechten op veel plaatsen worden vertrapt in naam van groei?
We hebben dat in eigen handen. Het antwoord op mondiale problemen kan alleen worden gegeven met mondiaal denken en handelen. Corona laat ons één ding zien: als een land een probleem heeft in onze geglobaliseerde wereld, wordt het snel een bedreiging voor ons hele mondiale dorp. Het is niet anders dan een virus dan plagen, schimmelziekten, uitgestelde regen- en droge seizoenen en stijgende temperaturen - ze bedreigen onze voedseloogst en dat wereldwijd, en dus ons hele leven.
De wereld heeft het kruispunt bereikt. Eigenlijk is het lang geleden dat je naar de effecten van de klimaatcrisis kijkt en de waarschuwingen van onderzoekers over de hele wereld serieus neemt. Het is gewoon makkelijker om gewoon weg te kijken als het probleem ver weg lijkt en de zaken langzaam en geleidelijk internationaal escaleren.
Maar de problemen die ons vóór deze crisis bezig hielden, zullen er na de Corona-periode nog steeds zijn en dringender dan ooit. Grondstofprijzen voor cacao en koffie, om er maar twee te noemen, die vaak niet eens de productiekosten dekken, maar tegelijkertijd door klimaatverandering steeds onveiliger worden - dit alles houdt ons al jaren bezig en bedreigt het levensonderhoud van miljoenen mensen wereldwijd. Internationaal werken kleine gezinnen aan de bestaansgrens.
We moeten nu werken aan de bescherming van ons meest waardevolle bezit - een functionerend ecosysteem. Dit kan alleen met milieuvriendelijke, kleinschalige landbouw en voldoende mensen die dit werk willen doen.
In deze zin danken wij u voor het steunen van eerlijke handel en wensen wij u het allerbeste en gezondheid de komende tijd. Laten we deze crisis samen het hoofd bieden en van de gelegenheid gebruik maken om er sterker uit te komen.
Foto / Video: Fairtrade Oostenrijk.