ავსტრიაში ლობირება - ფარული ჩურჩული

"ლობის კანონი (მაგალითად, ავსტრიაში), ითვალისწინებს ქცევითი და სარეგისტრაციო ვალდებულებების შესრულებას ინტერესთა წარმომადგენლებისა და ლობისტებისათვის, მაგრამ ეს გამორიცხავს პალატებს და არ აძლევს საზოგადოებას რაიმე სახის წარმოდგენას ლობისტური საქმიანობის შინაარსში."

შენიღბული ლობირების შემთხვევები და საეჭვო და არალეგალური გავლენა პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებზე, კორუფციის სკანდალებს თან ახლავს გრძელი ჩრდილის მსგავსი. 2006 წლის და 2007 წლებში ავსტრიაში ჩატარებული Eurofighter– ის გამოძიების კომიტეტის შემდეგ, ავსტრიაში ლობირება და პოლიტიკური რჩევები კორუფციის ზოგად ეჭვქვეშ დადგა.

გასაკვირი არაა, რომ ავსტრიელთა ნდობა პოლიტიკაში წლების განმავლობაში იკლებოდა. ამდენი ხნით ადრე, 2017 წელს, მოსახლეობის 87% -ს არ ჰქონდა პოლიტიკის მცირე ნდობა (OGM– ის გამოკითხვა ინიციატივა უმრავლესობის ხმის უფლებათა და დემოკრატიული რეფორმისთვის, 2018). და უკიდურესად ნაკლებად სავარაუდოა, რომ წელს გაუმჯობესდა.

მაგრამ ეს არ არის მხოლოდ პროფესიონალი ლობისტები და პოლიტიკური მრჩევლები, რომლებიც ცდილობენ გავლენა მოახდინონ პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებზე. მრავალი სოციალური მსახიობი ამ მიზანს ატარებს - სამეცნიერო ინსტიტუტები, ფონდები, კვლევითი ცენტრები, ასოციაციები, არასამთავრობო ორგანიზაციები, ასევე სასკოლო ჯგუფები და მშობელთა ასოციაციები. თითქმის ყველა მათგანი წარმოადგენს იდეოლოგიურ ან კონკრეტულ ინტერესებს.

უკან დახედე და წინ იყურება

საერთაშორისო შედარებისას, პოლიტიკური კონსულტაცია, როგორც ინდუსტრია ავსტრიაში, შედარებით ახალგაზრდაა. ნახევარი საუკუნის განმავლობაში, ინტერესთა სოციალური ბალანსი ძირითადად მოხდა სოციალური პარტნიორობის დონეზე. დომინანტური ინტერესების ჯგუფები (შრომის პალატა აკი, Კომერციის პალატა WKO, სოფლის მეურნეობის პალატა ლკო, პროფკავშირული კონფედერაცია ÖGB) ლამაზად მართავდნენ. პოლიტიკური კონკურენცია არც თუ ისე რთული იყო ორ დომინანტურ პარტიასთან. ევროკავშირში გაწევრიანებისას და ვოლფგანგ შუშელის კანცლერის პირობებში, ტრადიციულ ინტერესთა ჯგუფებს საბოლოოდ უფრო და უფრო უბიძგებდნენ.

ამის შესახებ პოლიტოლოგი წერს ანტონ პელინკა”ავსტრიაში პოლიტიკური რჩევების განვითარებას განსაკუთრებული მახასიათებელი ახასიათებდა: შეფერხება. ზოგადად, დემოკრატიის შეფერხების პარალელურად და პარტიული სახელმწიფოს ზედმეტი ფუნქციონირებით გაძლიერებით, პოლიტიკური რჩევების სტრუქტურები და ფუნქციები, რადგან ისინი ლიბერალურ დემოკრატიას შეესაბამება, ავსტრიაში მხოლოდ ნელა ვითარდებოდა. "

ნაკლებად სავარაუდოა, რომ პოლიტიკის რჩევაზე მოთხოვნა უახლოეს მომავალში შემცირდება. საზოგადოებრივი, ეკონომიკური და პოლიტიკური მოვლენები და თამაშები დღეს ძალიან რთულია. გარდა ამისა, ალტერნატიულმა და ამომრჩეველმა არაერთგვაროვანმა ტიპებმა მნიშვნელობაც მოიპოვა და პოლიტიკოსებს არაპროგნოზირებადობის დამატებითი ელემენტი მისცეს. დაბოლოს, რაც არანაკლებ მნიშვნელოვანია, უფრო მეტად ემანსიპაციური და დიფერენცირებული საზოგადოება თავად მოითხოვს მეტ ყურადღებას, მონაწილეობას და დემოკრატიულ მონაწილეობას.

არგუმენტების თავისუფალი თამაშის შესახებ

მართლაც, საკუთარი ინტერესების წარმოჩენის უფლება არის ღია, ლიბერალური დემოკრატიის მნიშვნელოვანი მახასიათებელი. ეს ასევე გულისხმობს ინფორმაციის გაცვლას ასოციაციებს, კომპანიებსა და ინტერესთა ჯგუფებს შორის, ერთი მხრივ და პოლიტიკას, პარლამენტს და ადმინისტრაციას, მეორეს მხრივ. მაგალითად, არა მხოლოდ ლიბერალური სოციალური თეორეტიკოსები საერთაშორისო გამჭვირვალობა, რომელიც მუდმივად აკონტროლებს და ანალიზებს ქვეყანაში კორუფციის შესახებ: ”ლობირებისა და ლობირების ძირითადი იდეაა ხალხის და ორგანიზაციების კოდირება, მონაწილეობა და მონაწილეობა, რომლებიც დაზარალებულნი არიან სოციალური ან სხვა გადაწყვეტილებებით ან განვითარებით.

მაგრამ ეს მონაწილეობა საკმარისად ღია და გამჭვირვალე უნდა იყოს ”, - ამბობს ევა გეიბლინგერი, საერთაშორისო გამჭვირვალობის - ავსტრიის ხელმძღვანელის აღმასრულებელი დირექტორი. არგუმენტების უფასო თამაში და მათგან საუკეთესო შედეგების განხორციელება ნამდვილად დემოკრატიის მიმზიდველი გაგებაა. და ეს არ არის უტოპია, რადგან ამისთვის საკმარისი გამოცდილება და კონცეფციაა.

ავსტრიაში ლობირება: ყველა ცხვარი არ არის შავი

ასევე არსებობს სერიოზული რჩევები. თქვენი ძირითადი ამოცანაა პოლიტიკის და ადმინისტრაციის გამოცდილების უზრუნველყოფა. ეს მოიცავს გადამოწმებულ ფაქტებს, აგრეთვე პოლიტიკური გადაწყვეტილებების ეფექტებისა და სასურველი და არასასურველი გვერდითი ეფექტების ანალიზს.

პოლიტოლოგი ჰუბერტ სიკინგერი, მაგალითად, გადაწყვეტილების მიმღებთა ინფორმაციას აღწერს, როგორც "ლობირების ლეგიტიმურ ვალუტას", "რადგან ეს აუცილებელი და ფუნქციონალურია პოლიტიკური გადაწყვეტილებების ხარისხის მისაღწევად". მისი თქმით, ლობირება სასურველია დემოკრატიული პოლიტიკური თვალსაზრისით, თუ რაც შეიძლება მეტ ინტერესს აქვს მოსმენის რეალისტური შანსი და გადაწყვეტილებები არ მიიღება ცალმხრივი ინფორმაციის საფუძველზე.

სამწუხაროდ, მან ასევე უნდა გააცნობიეროს, რომ ავსტრიაში ლობირება, განსაკუთრებით სააგენტოების და შიდა ლობის განყოფილებების მეშვეობით, ჩვეულებრივ ხდება საიდუმლოდ: ”ლობისტების ნამდვილი” ვალუტა ”არის მათი პოლიტიკური ქსელი და ღრმა შეხედულება პოლიტიკურ-ადმინისტრაციული სისტემის ფუნქციონირებაზე”. ოფიციალურ სტანდარტებზეც კი შეიძლება ამ გზით გავლენა იქონიოს. ღია დემოკრატიაში, ადვოკატირება უნდა იყოს საჯარო ბიზნესი, რადგან ღია დისკუსიაა ფაქტობრივი კითხვები და ინტერესები არის ის, რაც განსაზღვრავს პოლიტიკური გადაწყვეტილებების ხარისხს.

ამისათვის მრავალი შემოთავაზება მოდის თვით პოლიტიკურ კონსულტაციიდან, მაგალითად, პოლიტიკური მრჩეველი ფერი ტიერი ითხოვს საკონსულტაციო მუშაობის ლეგიტიმაციას, მაგალითად, ინფორმაციის დამოუკიდებლად შეგროვებასა და გამჭვირვალობის გზით, აგრეთვე პოლიტიკური საკითხების საჯაროდ განმარტებით, ერთი მხრივ, გადაწყვეტილების მიღებისა და მოქმედების ვარიანტებზე, ხოლო მეორეს მხრივ. მისი თქმით, სწორედ ეს გამჭვირვალეობაა, რომელიც ხელს უწყობს სოციალური ინტერესების და კონფლიქტების შერიგებას.

ინდუსტრიის სანდოობის აღდგენის მიზნით, ავსტრიის საზოგადოებრივ საქმეთა ასოციაციამ (ÖPAV) და ავსტრიის ლობირებისა და საზოგადოებრივ საქმეთა საბჭომ (ALPAC) დააწესეს ქცევის კოდექსი თავიანთ წევრებზე, რაც ხშირ შემთხვევაში სცილდება იურიდიულ ჩარჩოს.

იურიდიული მდგომარეობა: ავსტრიაში ლობირება

ავსტრიაში ესენი ძალიან ღარიბები არიან. მიუხედავად იმისა, რომ ისინი მრავალჯერ იქნა გადაკეთებული ერნსტ სტრასერის თანამდებობიდან გადაყენების შემდეგ, მაინც შესწორების უზარმაზარი მოთხოვნილებაა. 2012 წელი, ამ თვალსაზრისით, ძალზე მნიშვნელოვანი იყო ამ კონტექსტში: ეროვნულმა საბჭომ მიიღო კანონი ლობირებისა და ლობირების გამჭვირვალობის შესახებ, პოლიტიკური პარტიების შესახებ კანონი, გამკაცრდა სისხლის სამართლის დებულებები კორუფციის წინააღმდეგ და დეპუტატებისთვის შეუთავსებლობისა და გამჭვირვალეობის შესახებ. ამან მნიშვნელოვანი კურსი წამოაყენა, მაგრამ სამწუხაროდ, უმეტესი კანონები შედარებით უსუფთაო აღმოჩნდა.

მაგალითად, ლობისტური კანონი ითვალისწინებს ქცევითი და აღრიცხვის ვალდებულებებს ინტერესთა წარმომადგენლებისა და ლობისტებისათვის, მაგრამ ეს გამორიცხავს პალატებს და საზოგადოებას არ აძლევს რაიმე სახის წარმოდგენას ლობისტური საქმიანობის შინაარსში. ის მხოლოდ სახელებსა და გაყიდვებს ხედავს. ჰუბერტ სიკინგერის აზრით, ეს უფრო ინდუსტრიული რეესტრია ვიდრე რეალური გამჭვირვალობის რეესტრი. მაგრამ როგორც ეს თითქმის აზრი არ აქვს. ავსტრიაში ÖPAV- ს მიერ შეფასებული 3.000–4.000 პროფესიონალი ლობისტორის მონაცემებით, ამჟამად რეგისტრირებულია მხოლოდ 600 ადამიანი, ანუ მეხუთე. ამის საპირისპიროდ, მედიის გამჭვირვალეობის შესახებ კანონის თანახმად, საჯარო დაწესებულებებში ვალდებულნი არიან ანგარიში გაუწიონ პიარ ხარჯებისა და ინვესტიციების შესახებ, აქვს თითქმის 100 პროცენტიანი მაჩვენებლის შესახებ.

Მუშაობს

ლობის კანონის კრიტიკა ყოვლისმომცველია და მოთხოვნები მოიცავს სარეგისტრაციო ვალდებულების გაფართოებასა და სანქციას, სამთავრობო უწყებების მხრიდან უფრო მეტ გამჭვირვალობას, იმ საკანონმდებლო კვალს, რომელიც გახდის საზოგადოებას და გასაგებად, რომლის წინადადებაში გარკვეული რეგულაციები და კანონები ბრუნდება.

ვითარება მსგავსია დეპუტატთა შეუთავსებლობისა და გამჭვირვალეობის შესახებ, რაც ითვალისწინებს მათი შემოსავლისა და მენეჯერული ფუნქციების შესრულების ვალდებულებას. ეს ცნობები არც შემოწმებულია და არც ყალბი ინფორმაციაა სანქცირებული. ეს არის ასევე მიზეზი ევროპის საბჭოს რეგულარული კრიტიკისა, რომელიც, გარდა ინფორმაციის კონტროლისა და სანქციების გარდა, ასევე მოითხოვს პარლამენტის წევრების ქცევის კოდექსს და ლობისტებთან ურთიერთობის გარკვევის წესებს. დაბოლოს, ის ასევე მოუწოდებს აშკარა აკრძალვას პარლამენტარებზე, რომლებიც თავად იქცევიან ლობისტები.

ფულის და ინფორმაციის ნაკადის ჩვენება

პარტიული კანონის სისუსტეებმა შთამბეჭდავად აჩვენა ჩვენთვის 2019 წელს. ინფორმაციის თავისუფლების კანონი ასევე აუცილებელი იქნება ავსტრიისთვის, როგორც ამას ითხოვდა წლების განმავლობაში ინფორმაციის თავისუფლების ფორუმი. ეს ითვალისწინებს - ავსტრიული სპეციფიკური ”ოფიციალური საიდუმლოების” ნაცვლად - სამოქალაქო უფლებას, მიიღონ ინფორმაცია სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოებიდან. ეს ბევრად სცილდებოდა ფულის ხარჯვას პარტიებისა და პოლიტიკოსების მხრიდან, ასევე გახდის საგადასახადო შემოსავლისა და პოლიტიკური გადაწყვეტილებების გამოყენებას საჯარო და გასაგები.

მთლიანობაში, ავსტრიის სამართლებრივი მდგომარეობა კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლასთან და კანონებზე და პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებზე უსამართლო გავლენის მოხდენასთან დაკავშირებით, უფრო ცუდია. სიბნელეში კარგია ჭორაობა. დაჭერის აუცილებლობა უზარმაზარია და სანამ არ იქმნება თამაშის მკაფიო, გამჭვირვალე წესები პოლიტიკოსებისა და მათი ჩურჩულისთვის, პოლიტიკისადმი უკმაყოფილება და მათი კლანის დაბალი რეპუტაცია არ შეიცვლება.
უკან მიხედავს, მადლიერი უნდა იყოს ერნესტ სტრასერისთვის, რადგან მისი ზნეობრივი უფსკრულიდან გაკვირვებამ ხელი შეუწყო იურიდიულ გადახრას გადასვლაზე. არსებობს მრავალი მითითება იმის შესახებ, რომ ყოფილი ვიცე კანცლერის ჰაინც კრისტიან სტრაჩეის ეს ყველაფერი მთლიანად არ დარჩება იურიდიული ცვლილებების გარეშე. მიუხედავად იმისა, რომ ეს დროებითი კანონმდებლობა შორს არის მომავალზე ორიენტირებული, განმანათლებლური და სარწმუნო პოლიტიკისგან, ეს საქმეები - ანალოგიურია 1970-იანი წლების ღვინის სკანდალისთვის - სულ მცირე მაინც აჩვენა გამწმენდი ეფექტი.

ინფო: კორუფციის ინდექსი და ლობირება ავსტრიაში
საერთაშორისო გამჭვირვალობა წარმოგიდგენთ კორუფციის აღქმის ინდექსი (CPI). დანია, ფინეთი და ახალი ზელანდია 2018 წლის პირველ სამ ადგილზე დარჩა დაუსაბუთებელი, ბოლოში სამხრეთ სუდანი, სირია და სომალი არიან.
შესაძლო 76 ქულიდან 100 – ით ავსტრია გაუმჯობესდა მე –14 ადგილზე, რომელსაც იგი ჰონგ კონგთან და ისლანდიასთან ერთად იკავებს. 2013 წლიდან ავსტრიამ 7 ქულა მოიპოვა. მართალია, შარშან ავსტრიამ ჯერ კიდევ მე -16 ადგილი დაიკავა, 2005 წლიდან უმაღლესი რანგი - მე -10 ადგილი - ჯერ არ მიღწეულა. ევროკავშირის შედარებისას, ავსტრია ასევე ჩამორჩება ფინეთს და შვედეთს (მე -3 ადგილი), ნიდერლანდები და ლუქსემბურგი (მე -8 და მე -9 ადგილი), ასევე გერმანია და დიდი ბრიტანეთი (მე -11 ადგილი).

CPI 2018-ის პრეზენტაციის დღეს, საერთაშორისო გამჭვირვალობა განაახლებს მოთხოვნების პაკეტს, რომელიც მიმართულია ეროვნული საბჭოსა და ფედერალურ მთავრობაზე, არამედ ბიზნესსა და სამოქალაქო საზოგადოებაში. ”ჩვენ დარწმუნებულნი ვართ, რომ მასში შემავალი მოთხოვნების შესრულება მნიშვნელოვან გაუმჯობესებას გამოიწვევს არა მხოლოდ რეალურ ვითარებაში, არამედ ავსტრიის საერთაშორისო შეფასებისას, როგორც ბიზნესის ადგილმდებარეობა”, - ხაზს უსვამს ევა გიბლინგერს.

საჭირო ზომები:
- ლობის შესახებ კანონის და რეესტრების გადახედვა - განსაკუთრებით აუდიტორთა სასამართლოს კრიტიკის შემდეგ
- უნივერსიტეტის პოლიტიკა: მეცნიერებასა და ინდუსტრიას შორის კონტრაქტებთან დაკავშირებული ვალდებულებების გამჟღავნება, მაგალითად, ავსტრიული უნივერსიტეტების კერძო მესამე მხარის დაფინანსებით
- გამჭვირვალეობის გაფართოება ავსტრიის მუნიციპალიტეტებში
- გამჭვირვალეობა მოქალაქეობის მინიჭებაში (ოქროს პასპორტი)
- მიიღოს ინფორმაციის თავისუფლების კანონი
- ფარმაცევტული ინდუსტრიის სახელით სარგებლობის შესახებ იურიდიული ვალდებულება აქვთ ექიმების და სხვა ჯანმრთელობის პროფესიის წევრების, აგრეთვე ცენტრალურ გამომცემლობის რეესტრის შესახებ.
- სასურველობა: კერძო სექტორის სასურველ პირთა სამართლებრივი დაცვის გარანტია, როგორც უკვე საჯარო მოხელეებისთვის
- პოლიტიკური პარტიების შესახებ კანონის შესწორება, რათა შესაძლებელი გახადოს შემოწირულობის აკრძალვები, პარტიებისა და კანდიდატებისთვის შემოწირულობის გამჭვირვალობა და საარჩევნო რეკლამირების ხარჯების შეზღუდვასთან შესაბამისობა, კონტროლირებადი და სანებართვო.