in

Ohar galduak - Gery Seidl-en zutabea

Gery Seidl

Non daude gure gizartean ñabardura leunak? Funtsean, hor daudela suposatzen dut, baina benetan ez dira gehiago bultzatzen. Pertsona bakoitzak sentitzen duen presioa da eta ez da txikiagoa izango. Epe laburreko masajeak edo jogu ikasgai batek edo bestek mundutik ihes egitera eramango zaituzte denbora gutxian, eta dirudienez azkarrago eta azkarrago doa. Bitartean, bi gurasoek familietan lan egin behar dute (guraso biak oraindik ere badira) estandarra mantentzeko. Politikariek erantzun errazak ematen saiatzen dira erantzunik eman gabe eta aspaldi galdu zuten benetan zer den edo zertan datzan. Ozenagoak direnek botoak lortzen dituzte, askotan paperik ez duten egunkariek babestuta, eta gure haurrek haiekin egon behar dute.

"Ozenagoak direnek botoak irabazten dituzte. Paperez askotan ez dute egunkaririk babesten. Gure seme-alabak etorri behar dira".

Argi dago nire naturaltasun subjektiboaz gain, deskribapen laburrak oso desberdinak, nahiko atseginagoak ere badaudela, baina zati handiagoa deskribatu dezaketela uste dut. Gainontzekoa gutxiengoa da. Hauek dira oraindik epaitu daitezkeenak, epaituak izan direnak edo beren kabuz begiratzen dutenak
bere bidea aurkitzeko.

Ez nau kezkatzen hamarkada on batean egoera hori mantentzea lortuko dugunik, baina orduan ez dugu beldurrik izan behar gure seme-alaben galderei mundu hobe baterako gure ekarpenari buruz galdetzen dutenean. Aukera berdintasunerako gure ekarpena. Moralki baliozko printzipioetan oinarritutako balioak ulertzeko. Antsietatea eta izua zabaltzea murrizteko. Zer gertatzen ari den eta gizartean zenbat heroi daude arreta jartzen ez dutenak.

"Mesedez, ez zaitezte hortzetako eskuila begian eta ez bota kafetegi beroa belarrian".

Azkenean etengabe orientatzeko modu okerra dela uste dut. Metroan eta iragarkian sartzen naizenean: "Kontuan hartu atea eta plataformaren arteko hutsunea" sonikatuta, orduan gelditu naiz une batez eta galdetzen diot nora joan nahi dugun? Batentzat, ez nintzen plataformara etorriko, aurretik baloratu ez banu. 10.000-ek beste gauza batzuei arreta jarri zien: "Mesedez, ez sartu hortzetako eskuila begian edo ez bota kafetegi beroa belarrira", "semaforo gorriari arreta jarri ahal izateko, zure bizitza luzatu dezake." Nondik hasten da? eta non gelditzen da?

Jakina, behin pasatzailea arroparen eta plataformaren artean harrapatu zen eta horrek legegintzari legea aldatzera bultzatu zuen, hemendik aurrera ikusmen eta akustikoki adierazi behar den moduan, ez dadila hutsunean sartu. Seme-alabekiko, adinekoek eta gaixoekiko dugun errespetua ez da jadanik kontua, gainera, eserlekua beraiei utzi behar diezuela adierazten da. Amaigabea, nik eta adi egoten garen pertsona orok adibide bat eman dezakegu hemen.
Beraz, gauza lotsagabe eta lotsagabearen atzetik gabiltza, eta estatuak bere burua ahalik eta ondoen zuzentzeko arriskuan jarri du. Fenomeno bat. Herrialde bakoitzak bere legeak ditu EBn eta, beraz, bere ardiak zaintzen ditu.

Aspaldidanik ez da jada gizakiak bere buruaz arduratzen direnik funtsean, eta bilakaerari dagokionez, batak eta besteak elkarrekin zenbatzeko gai direla eta, beraz, haien ekintzak islatzea. Jada ez da onartzen besteari kalterik egin nahi ez diogula, zerga bulegoa ez dugula iruzur egiten eta ez dugula hala ere hornitzaileei adostutako ordainketarik egin nahi. Zergatik da hori? Nora joan da eskua? Elikadura kateak zentzurik al du berez zentzu komuna?

"Uzta biltzen dugun hazia hazi baten emaitza da beti. Lur zapaldua aurkitzen duen horren ondorengo belaunaldia krudela izaten dela, baina gauzen bidea. "

Uzta biltzen dugun hazia hazi baten emaitza da beti. Lur hondatuak topatzen dituen belaunaldiaren sorrera krudela izaten da askotan, baina gauzen bidea. Letren artean irakurtzen ikasi dezagun berriro. Galdetu dezagun. Alderdi batek ezin du mundua bi lerrotan azaldu, nahiz eta hain ozen saiatu, zeren jendeak dauden bezainbeste egia baitago.

Fedeari dagokionez, zoritxarrez, esan beharra daukat: "berak bakarrik sinesten du". Ez gehiago, baina ez gutxiago. Bilatu dezagun zuri-beltzaren arteko koloreak.
Britainia Handia EBtik kanpo edo ez? Trump edo Clinton? Hofer edo Van der Bellen?

Jada ez dira bi aukera bereizten dituzten ñabardurak. Bi ikuspegi mundu daude eta bien arteko aldea gero eta handiagoa da, zoritxarrez gero eta erabaki gehiagorekin. Pobre edo aberats? Erre edo uholde?

Luzatu besoak eta itxi hutsunea. Entzun ditzagun soinu leunak berriro. Ikus dezagun zein den gure mundua koloretsua. Mundu bakarra dugu bizitza honetarako! Hainbeste konpondu. Gainerakoak - denek bere burua sinetsi behar dute.

Photo / Video: Gary Milano.

Idatzia Gery Seidl

Utzi iruzkina