Impian henteu kacumponan….

"Abdi ngagaduhan impian ...". Éta mangrupikeun kecap anu kawéntar tina pidato Martin Luther King tanggal 28.08.1963 Agustus 50. Dina pidato na, anjeunna nyarioskeun ngimpina na pikeun Amérika dimana sadayana jalma sami. Jaman harita, langkung ti XNUMX taun ka pengker, saurang lalaki nyobian nunjukkeun ka umat manusa yén urang sadayana sami sareng ngagaduhan nilai anu sami. Dina waktos éta anjeunna nyobian ngajelaskeun masalah sosial sareng nunjukkeun ka jalma yén masa depan anu langkung saé ngantosan urang upami urang sadayana tetep ngahiji. Tapi naha impianana janten kanyataan? Urang ayeuna hirup dina jaman dimana sadaya jelema sami. Naha HAM dianggap entong ayeuna?

Nalika milari inpormasi ngeunaan HAM tina Internét, kuring merhatoskeun hiji hal, sareng éta yén HAM seuseueurna dianggo dina berita anu aya hubunganana sareng politik sareng perang. Panarajangan ngalawan politikus anu ngalanggar hak asasi manusa, perang sareng pembunuhan dumasar kana béda pendapat, sudut pandang, agama. Tapi naha kecap anu ketat ngalawan kajahatan sapertos kitu aya hubunganana sareng kasangsaraan sareng duka? Moal kitu upami urang ngadangu kecap hak asasi manusa urang teras-terasan mikirkeun langsung pelanggaran HAM di dunya urang, jalma-jalma miskin di Afrika atanapi ka Afrika-Amerika anu ngan ukur katingalina rendah diri kusabab warna kulitna. Tapi naha leres kitu? Naha beuki seueur jalma anu dieksekusi di sakumna dunya sanaos nagara-nagara beuki saeutik anu ngalaksanakeun hukuman mati? Numutkeun ka Amnesty International, 2019 éksékusi dilaksanakeun di 657, teu kaasup Cina. Salaku tambahan, langkung ti 25.000 jalma di sakumna dunya ngantosan di barisan pati dugi ka jam terakhir. Dilarang sadunya, tapi panyiksaan ogé nyebar di sakumna dunya. Penyiksaan cenah didokumentasikan di 2009 nagara antara 2014 sareng 141. Politikus ngusahakeun kakuatan liwat panipuan sareng kekerasan dina raraga ngendalikeun sareng ngarahkeun ngarahkeun jalma-jalma di nagarana. Salaku conto anjeun tiasa nyandak pamilihan présidén di Bélarus, dimana Alexander Lukashenko tétéla meunang kalayan 80,23 persén sahingga rébuan jalma angkat ka jalan protés ngalawan anjeunna. Tina kekerasan janten pembunuhan, sadayana diusahakeun ngalihkeun jalma tina perjuanganna pikeun kabébasan. Kabébasan nurani sareng agama ogé kabébasan éksprési, perakitan sareng pergaulan dianggap henteu penting sareng kahalangan di seueur nagara di panjuru dunya. Perang mangrupikeun kanyataanana seueur jalma sareng ngantepkeun aranjeunna tanpa bumi atanapi bumi. Beuki seueur barudak anu maot tina kurang gizi sareng panyakit anu patali sareng diet.

Naha ieu anu bakal diimpikeun ku Martin Luther King? Naha ieu dunya urang anu langkung saé? Naha éta kohési anu ngajantenkeun urang sadayana bagja? Rasa-rasana henteu. Saur urang urang kedah ngimpi lami dugi ka barudak urang ditilik sanes dumasar kana warna kulitna, asal, agama, sudut pandang politik atanapi kelas sosial, tapi dumasar kana karakterna. Dinten ieu kami masih jauh ti éta. Upami anjeun ningali sacara langkung caket kana dunya urang, anjeun moal mendakan masa depan anu langkung saé, ngan ukur impian anu teu acan aya kanyataan.

Poto / Video: Shutterstock.