Zdecyduj się teraz

Mam 14 lat i od września chodzę do liceum.

Jestem teraz we właściwej pozycji, aby spojrzeć na siebie. Muszę się upewnić, że nie jem zbyt źle, rzetelnie odrabiam lekcje, wstaję rano i nie spóźniam się na pociąg. Że nie robię głupstw z przyjaciółmi, za które mógłbym zagrozić rodzicom lub mojej późniejszej mnie, mojej przyszłości. Wszystkie te rzeczy uważano za oczywiste.

Moja mama zrobiła dla mnie wszystko. Zadbał o mnie, abym nie robił żadnych bzdur. Jeśli zrobiłeś na przykład coś poważniejszego, sąsiedzi byli trochę bardziej wyrozumiali. Ale teraz wracając do tematu i krótkiej historii:

Kiedy poszedłem na stację po 10 godzinach w szkole, jak to często robię w środę, pociąg już odjechał. Następny nie przyszedł na godzinę, więc wciąż miałem czas. Pomyślałem o tym i później zdecydowałem się udać do pobliskiego domu towarowego. Nowa „Fifa 1” właśnie wyszła, więc pojechałem na Saturn. Rozważałem już zakup w domu i zdecydowałem się tego nie robić. Ale teraz stanąłem przed nim i zacząłem się kołysać. Właśnie wydałem oszczędności na motorower, którego bardzo chciałem. Wiedziałem więc, że prawie nie mam pieniędzy, tylko to, co mam na przekąskę. „Bez tych pieniędzy nie mógłbym kupić nic więcej do jedzenia w przyszłym tygodniu.” Pomyślałem…

Więc co ta historia ma wspólnego ze zrównoważonym rozwojem? Zacznijmy od samego słowa „zrównoważony rozwój”. Pochodzi z początku XVIII wieku leśnictwa. Definicja jest taka, że ​​możesz użyć tylko tyle, ile możesz odzyskać.

Niestety, dałem się poprowadzić mojej głupocie i kupiłem grę. Oczywiście moja matka skarciła mnie za to i powiedziała, że ​​nigdy więcej nie powinienem tego robić. Mimo to wymieniłem to, co zepsułem. Sprzątałem dla niej tydzień, a ona dawała mi za to pieniądze. Widzisz, kiedy coś zniknęło, to też zniknęło. Na zawsze. I nigdy go nie odzyskasz. Tak, można go wymienić, ale już nigdy nie będzie taki sam.

Jeśli przełożysz to na szerszy obraz, sprawy mogą potoczyć się naprawdę źle. Jeśli na przykład ścinasz zbyt wiele drzew, nie ma zastępstwa, jak na przykład pieniądze mojej matki. Nie ma powrotu. Oczywiście ścinanie drzew jest w porządku. Potrzebujesz również drewna opałowego do pieca lub gdy drzewo jest niebezpieczne. Należy to jednak zachować z umiarem. Nasza ziemia jest w stanie naprawić się do pewnego momentu. Nawet jeśli często bardzo mocno je łamiemy.

Jeśli jednak posuniemy się za daleko, to koniec. Naszej jedynej, NASZEJ ZIEMI, już nie można pomóc. Ponieważ nie ma drugiej ziemi.

Popełnianie błędów jest dopuszczalne. Ale kiedy jesteś gotowy, aby zobaczyć, co faktycznie zrobiłeś, nie jest za późno. Jest już za późno, kiedy zdecydujesz się kontynuować w ten sam sposób, ze świadomością ranienia siebie i innych.

Jesteśmy teraz w punkcie, w którym nie jest za późno.
Wszyscy stoimy przed naszą ziemią, wszyscy. Każda osoba. Na pierwszy rzut oka tak nie wygląda. Ale to o wiele więcej.

Nasz świat wisi na włosku. Niektórzy chcą temu pomóc, wzmocnić. Inni stoją przed nim z nożyczkami i chcą go ciąć. A większość z nich po prostu patrzy, jak zawsze, coraz cieńszy i chudszy, jak robi się słabszy i jak powoli się łzy.

Więc spójrz, dokładnie TY, który czytasz lub słyszysz to teraz. Nie tylko patrzeć, jak Ziemia powoli zbliża się do ostatniego dnia. Pomóżcie opóźnić ostatni dzień naszej ukochanej ziemi. Dopóki nie będziemy mieć pewności, że Twoje dzieci, wnuki i prawnuki również mogą zobaczyć ziemię na własne oczy i powiedzieć: WOW, to jest piękne. Muszę na to uważać!

Bo to jest ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ !!!!!

Myślisz, że masz w ręku ziemię.
Co robisz?

-------------------------------------------------- -------------

Mam nadzieję, że mogłem Ci pomóc, zainspirować lub przekonać swoją opinią / wkładem. 🙂

Maksymiliana Pernhofera
Szkoła: HTBLuVA Salzburg
Nauczyciel: Gottfried Buchgraber

PS:
Przepraszamy za błędy w pisowni