Duch naszego społeczeństwa

Za co zapamiętane zostanie nasze pokolenie? Za niewykorzystanie jej potencjału? Za to, że nie działałeś w odpowiednim momencie? Chcemy coś zmienić, a mimo to zbyt łatwo jest zamienić nasze wielkie słowa w czyn. Jednak nasza przyszłość nie jest dla nas na tyle ważna, aby powstać, aby spróbować zapobiec naszym najgorszym lękom. Wszyscy myślimy o tysiącach myśli każdego dnia, a jednak większość z nich nie marnuje ich na coś tak ważnego, jak przyszłość naszej rodzimej planety. Wszyscy działamy, ale nie jesteśmy świadomi konsekwencji naszych działań. Myślimy na luzie: „Co można zmienić samemu?” Ale pytanie jest retoryczne.

Prawda jest taka, że ​​chociaż wydaje nam się, że znamy odpowiedź, nawet nie chcemy jej słuchać, nawet nie musimy jej słuchać, ponieważ i tak nie zmieniamy naszego zachowania. Ponieważ my, ludzie, jesteśmy spokojni, używamy ich jako wymówki, by nie musieć działać. Wydostanie się z siebie i opowiadanie się za czymś, co znajduje się poza naszą strefą komfortu, jest ogromnym problemem dla większości populacji świata.Problem, którego nie chcą rozwiązać, ponieważ rozwiązanie problemu wymaga wyjścia z własnego komfortu i działać. Dlatego wszystko pozostaje jak zwykle. Wszystko pozostaje takie samo, nikt nie musi niepotrzebnie pracować i nikt nie jest zaangażowany w ratowanie naszej planety.

A ci, którzy zdecydowali się działać, ci, którzy zdecydowali się stanąć w obronie przyszłości, ponoszą żałosną porażkę z powodu lenistwa reszty populacji. Nie tylko poświęcają swój czas i energię dla większego dobra, ale także napotykają opór. Spotkasz ludzi, którzy jeszcze nie otworzyli oczu i którzy bagatelizują, a nawet zaprzeczają temu celowi, choć konsekwencje są już wyraźnie widoczne! Weźmy na przykład amerykańskiego prezydenta, wielkiego zwierzęcia, od którego należy oczekiwać, że zajmie się tymi sprawami i odpowiednio zareaguje. Jako jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych ludzi na tej zagrożonej planecie, zaprzecza nawet istniejącemu niebezpieczeństwu, zaprzecza wzrostowi temperatury i całkiem wygodnie obwinia ją o inne rzeczy.

Jest idealnym przykładem dla przeciętnego człowieka: zbyt leniwy, aby zajmować się procesami poza jego strefą komfortu i martwić się o rzeczy, które mogą być wyczerpujące i dziwne, ale prowadzą do odkrywania siebie i otwierania oczu. Jeśli jednak wszyscy będziemy pracować razem, otworzymy oczy na dzisiejsze problemy i spróbujemy je rozwiązać, zamiast po prostu zaprzeczać im ze względu na wygodę, możemy w końcu uratować nie tylko planetę, ale także ducha naszego społeczeństwa.

Zdjęcia / video: Shutterstock.