Karin Bornett
Aan het begin van de 19e eeuw bedroeg de vleesconsumptie wereldwijd 1960 kilogram per persoon per jaar. Sindsdien is het continu gestegen: in de jaren zestig meer dan verdubbeld. Vandaag hebben we 40 kilo per hoofd bereikt. De wereldwijde vleesproductie is de afgelopen 60 jaar verviervoudigd en de trend stijgt volgens de cijfers van Global 2000. Dit gaat gepaard met enkele problematische ontwikkelingen: Vlees heeft een relatief slechte ecologische voetafdruk, omdat het diervoeder veel water en areaal nodig heeft worden.
Feed factor
'Het is logisch als dieren zich voeden met gras dat niet door de menselijke maag kan worden gebruikt. Maar slechts een klein deel (ongeveer 15 - 20 procent) van het Oostenrijkse vee kan op weilanden grazen. Het grootste probleem is de afhankelijkheid van voer dat niet in Oostenrijk in de vereiste hoeveelheid kan worden verbouwd. Oostenrijk is het op vier na grootste sojabonenland in de Europese Unie met ongeveer 44.000 hectare, maar dit bedrag is verre van voldoende om de honger van landbouwhuisdieren te stillen. Jaarlijks wordt tussen de 550.000 en 600.000 ton genetisch gemodificeerde soja geïmporteerd (ongeveer 70 kilogram per Oostenrijker), waarvoor het grootste deel van het Zuid-Amerikaanse regenwoud moest worden gekapt ”, zegt hij Global 2000 to the point.
Wat velen niet weten: zelfs het AMA-keurmerk staat genetisch gemodificeerde diervoeders toe. Het goede nieuws: er wordt al naar een alternatief gezocht. In een nieuw onderzoeksproject getiteld "FLOY" werkt Global 2000 samen met onderzoekspartners om te onderzoeken of de larven van de zwarte soldatenvlieg geschikt zijn als regionaal voer voor kippen, varkens en vissen. Het doel van het project is om in Oostenrijk een duurzaam eiwitvoer te produceren in lijn met de circulaire economie. Het project bevindt zich nog in de testfase, maar met het nieuwe voer kan de ecologische voetafdruk van vlees aanzienlijk worden verbeterd.
Vanwege soort passend
Een ander argument tegen vleesconsumptie is dat natuurlijk dierenwelzijn. Omdat fabriekslandbouw nog steeds een veel voorkomende vorm van landbouw is. Verschillende keurmerken beloven een soortspecifieke houding, maar een geval dat onlangs in Baden-Württemberg werd ontdekt, toont aan dat het niet altijd betrouwbaar is. Hier liet een varkensmester met zeehond van het dierenwelzijnsinitiatief zijn dieren in verval raken en werd ernstig gemarteld (optie gerapporteerd).
Dit is misschien niet de regel, maar vooral als het gaat om zeer goedkope aanbiedingen, moet speciale aandacht worden besteed aan de oorsprong van het vlees. 'De dosis maakt het vergif, zegt men, en met betrekking tot de ecologische voetafdruk die hier waarschijnlijk ook geldt. Overmatige vleesconsumptie levert problemen op voor de ecologie en de menselijke gezondheid. Bij dierenwelzijn ligt de situatie anders. Er zijn maar weinig dieren die slecht kunnen worden gehouden. Daarom is in de veehouderij een nieuw perspectief of een ander perspectief nodig. Niet de prijs en de hoeveelheid vlees kan als maatstaf worden gebruikt, maar het welzijn van de dieren moet voorop staan. En hier moet het welzijn van de dieren zo worden gemeten dat het voldoet aan de behoeften van de dieren. De behoeften die een dier van nature heeft - basisbehoeften ”, zegt biologische boer Norbert Hackl, eigenaar van de Biologische boerderij van Labonca.
Het land heeft echte dierenrechten nodig
En hoewel Oostenrijk een van de strengste dierenwelzijnswetten in Europa heeft, is de behoefte aan verbetering nog steeds enorm, meent Hackl: “De dierenwelzijnswet en de veehouderijwet spreken elkaar sterk tegen. Volgens de Wet dierenwelzijn moet elk dier "op de juiste manier" worden gehouden. Volgens de Livestock Ordinance zijn normen toegestaan die niets te maken hebben met dierenwelzijn, maar puur economische aspecten bevatten: volledig roostervloeren in plaats van buiten, 20 weken individuele kooifokkerij per jaar in plaats van groepshuisvesting en werpen buitenshuis zijn voorbeelden.
Ofwel de maatschappij weet te beseffen dat zowel onze vleesconsumptie als vlees uit de Oostenrijkse fabriekslandbouw voor enorm dierenleed staat en ook ongezond is voor mensen (antibioticaresistentie, etc.) of de wetgever regelt en specificeert hoe dieren "daadwerkelijk op soortspecifieke wijze worden gehouden" Moet worden. Dan kost vlees beduidend meer. Daarom zal niemand verhongeren. ”De varkenshouder, die in 2010 als eerste boer de Oostenrijkse Dierenwelzijnsprijs won, is ervan overtuigd:“ Vlees moet een bijgerecht zijn! ”Of we eten alleen in de toekomst Art vlees.
De rapporten over de gevolgen van onze vleesconsumptie en industrie voor dieren Vereniging tegen dierlijke fabrieken VGT.
Foto / Video: Shutterstock.
