Helmut Melzer
"Als je lang in een afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook naar je," zei Friedrich Nietzsche. Ik heb dit meerdere jaren als verslaggever van kroniekschrijvers ervaren. Bloed en sperma verhalen worden in de mediawereld die artikelen genoemd die handelen over de afgronden van de mens. Dodelijke ongelukken, verkrachting, moord. Soortgelijke scholen toonden ook een blik achter het binnenlandse politieke toneel. Geen roze bril zal meer helpen.
Om te beginnen is de reden dat ik mezelf vandaag een realistische optimist kan noemen, dat ik mijn eigen leven probeer te bepalen. Want vandaag, in de bevrijding van het individu, erken ik die kracht die de vastgelopen structuren van onze samenleving schudt - de stille revolutie van zelfrealisatie. Het is tijd om je vinger uit mijn neus te trekken. En maak je geen zorgen: niet noodzakelijkerwijs zijn geweldige exploits noodzakelijk. Geen sprong in de zee van existentiële zorgen. Er zijn veel vormen van zelfrealisatie. De toewijding aan een goede zaak. Art. Sports. Bewuste consumptie.
Je bent niet alleen. In deze en de volgende onderwerpen stellen we u voor aan mensen die het pad naar zelfrealisatie al hebben bewandeld. Mensen zoals jij en ik die niet meer tevreden willen zijn met stagnatie. Denk in andere patronen. Positieve veranderingen komen binnen.
Ik ben onlangs ook begonnen aan mijn reis. Waar leidt ze me naartoe? Wie weet dat?
Alles is in beweging, verandert. Altijd. Of we het leuk vinden of niet. Laten we het eeuwige gisteren achterlaten. De negativiteit. Wantrouwen van de toekomst. We beslissen hoe de wereld vorm te geven.
Met en in optie bedenken we het bewijs dat idealisme gaat over realiteit worden. Ik nodig je uit om mee te doen. Aan al diegenen die alleen schaduwen willen zien en niet zonnen: Sorry, we hebben geen tijd voor jou.
Foto / Video: Keuze.
