Helmut Melzer
Naïeve en wereldvreemde - zo kort geleden een goede vriend herschreef de term weldoener in een verhit debat over globalisering en economische crisis. Hij is niet in dit land alleen. Vooral in sociale netwerken, wordt de term vaak gebruikt - dan wat hij is, onder andere, volgens Wikipedia: een hatelijk of minachtende bedoelingen laster van degenen die willen goed te zijn.
Om die reden werd 2011 gekozen als Goodyear Unweighed of the Year. De redenering: "Met de term goed-doener, wordt het ethische ideaal van de 'goede man' op een kwaadwillende manier genomen om andersdenkenden op een vast tarief en zonder rekening te houden met hun argumenten, en om ze als naïef te kwalificeren."
Maar hoe zit het met een samenleving waarin de term goed-doener zich stevig in deze betekenis heeft verankerd? Los van de vraag wat goed en slecht voor het individu is, is het voor mij overduidelijk: opportunisten hebben een woord gevonden om zichzelf en hun meningen en daden te rechtvaardigen. In een discussie is het meestal duidelijk: wanneer de term 'goede man' valt, zullen de tegenovergestelde geen redelijke argumenten meer zijn.
Onze samenleving is verdeeld in vele opzichten - in de verdeling van de rijkdom, milieukwesties, sociale kwesties. Eén ding staat buiten kijf: Zonder de weldoeners van de lange geschiedenis van de mensheid is er geen democratie, geen stemrecht, geen rechten van de mens, geen voordelen en geen pensioen, geen kwaliteitsnormen voor voedsel, niet het welzijn van dieren ... De lijst is lang.
Foto / Video: Keuze.
