De geest van onze samenleving

Waar zal onze generatie voor herinnerd worden? Omdat ze haar potentieel niet heeft benut? Om niet op tijd te handelen wanneer het precies het juiste moment was? We willen iets veranderen en toch zijn we te gemakkelijk om onze grote woorden in daden om te zetten. Toch is onze toekomst niet belangrijk genoeg voor ons om op te staan ​​en te proberen onze ergste angsten te voorkomen. We denken allemaal elke dag duizenden gedachten en toch verspillen de meesten er nauwelijks een aan zoiets belangrijks als de toekomst van onze thuisplaneet. We handelen allemaal, maar we zijn ons niet bewust van de gevolgen van onze acties. We denken op onze gemakzuchtige manier: “Wat kan men alleen veranderen?” Maar de vraag is retorisch.

De waarheid is dat hoewel we denken het antwoord te weten, we het niet eens willen horen, we hoeven het niet eens te horen, omdat we ons gedrag toch niet veranderen. Hoe ontspannen wij ook zijn, we gebruiken ze als excuus om niet te hoeven handelen. Uit jezelf komen en pleiten voor iets dat buiten onze comfortzone valt, is een enorm probleem voor de meerderheid van de wereldbevolking.Een probleem dat ze niet willen oplossen, omdat het oplossen van het probleem uit je comfort moet stappen en acteren. Daarom blijft alles zoals gewoonlijk. Alles blijft hetzelfde, niemand hoeft zich onnodig in te spannen en niemand zet zich in om onze planeet te redden.

En degenen die hebben besloten om in actie te komen, degenen die hebben besloten op te komen voor de toekomst, falen jammerlijk vanwege de luiheid van de rest van de bevolking. Ze offeren niet alleen hun tijd en energie op voor een groter goed, maar stuiten ook op weerstand. Je ontmoet mensen die hun ogen nog niet hebben geopend en die dat doel bagatelliseren en zelfs ontkennen, al zijn de gevolgen al duidelijk zichtbaar! Neem bijvoorbeeld de Amerikaanse president, een groot dier van wie eigenlijk mag worden verwacht dat hij zich met deze kwesties bezighoudt en ernaar handelt. Als een van de belangrijkste en meest invloedrijke mensen op deze met uitsterven bedreigde planeet, ontkent hij zelfs het bestaande gevaar, ontkent hij de stijgende temperatuur en geeft het, heel comfortabel, de schuld aan andere dingen.

Hij is het perfecte voorbeeld voor de gemiddelde persoon: te lui om met processen buiten zijn comfortzone om te gaan en om zich zorgen te maken over dingen die misschien vermoeiend en vreemd zijn, maar die leiden tot zelfontdekking en je ogen openen. Als we echter allemaal samenwerken en onze ogen openen voor de problemen van vandaag en proberen ze op te lossen in plaats van ze gewoon voor het gemak te ontkennen, kunnen we uiteindelijk niet alleen de planeet redden, maar ook de geest van onze samenleving.

Foto / Video: Shutterstock.