in

Uit evenwicht - Column door Gery Seidl

Gery Seidl

"Foxconn bouwt 5 miljard dollar op in India omdat het goedkoper is om te produceren dan China." Een kop. Oké. En verder? Hoe speelde Bayern München?

Nee! Ik schrijf op een Apple. Naast mij staat mijn iPhone 6 en daarnaast mijn vrouw. Dus ik maak deel uit van het spel. Ze bouwen een werk voor me. Maar dat is niet nodig. Ik heb al alles.

Ik denk aan wat ik associeer met Foxconn en zelfmoord. Medewerkers haasten zich uit het raam omdat de werkomstandigheden zo onmenselijk zijn. Niet alleen, niet prettig voor de mens, maar inhumaan. Waar ze MIJ zo aangenaam maken. Alles wordt automatisch gesynchroniseerd. Mijn management kan mijn afspraken toevoegen aan mijn kalender en mijn technicus kan ze lezen. Aangenaam. Dank je wel.

"Omdat de mens voortdurend hogerop wil gaan - sneller, en dus altijd meer halsstarrig op de tak zit waar hij zit."

 

Waarom lukt het de mens niet om iedereen zich goed te laten voelen? Ik weet het, de gedachte is naïef, maar zolang niemand mij een sluitend antwoord kan geven dat ook menselijk aanvaardbaar is, zo lang is mijn vraag legitiem. Er staat: "De vraag stimuleert de markt. We hebben groei nodig voor de economie om te leven ... "Omdat mensen constant hogerop willen gaan, sneller en dus steeds dieper graven in de tak waarop ze zelf zitten.

Geloven we echt dat het slim is om de lokale boeren in Paraguay te bestoken met vlammenwerpers uit hun velden om gensoja te kweken, waarmee we onze koeien voeden, zodat ze niet vier, maar 40 liters melk per dag leveren? Dit zijn geen 20-jaren, maar slechts een maximum van vijf. Dat zou slim moeten zijn? Nee! Dat is economisch denken. De peper uit Israël kan alleen goedkoper zijn, omdat we het transport promoten, anders zou het 60 Euro kosten. Waarom doe je dat? Omdat het goed is?

"Als het goed gaat met de economie, dan gaat alles goed met ons." Een slogan van de WKO, die mij meer dan aanvechtbaar lijkt. Misschien moet de WKO ooit definiëren wat zij met "goed" bedoelen. Bedoelt u de kleine Greissler, die regionale producten van biologische boeren tegen eerlijke prijzen in zijn winkel kan aanbieden of bedoelt u geheime onderhandelingen met Monsanto, die het octrooi voor drinkwater willen verwerven? Wat ze nog steeds willen, gaat ver buiten de reikwijdte van dit artikel.

Over welke economie hebben we het? Overigens ben ik niet geschrokken van het verzoek van Monsanto. Megalomaniacons hebben genoeg gehad in de menselijke geschiedenis. Ik ben geschokt door de afgevaardigden van het bedrijf die aan deze onderhandelingen deelnemen en de democratisch verkozen regering verspert. Dat hangt mijn gezond verstand samen. Dit snoeit alles wat ik heb geleerd over de mensheid, gerechtigheid, naastenliefde, eerlijkheid en andere voor de hand liggende vreemde woorden. Er is iets uit balans!

"Je kunt de koning niet spelen. De koning wordt gespeeld door de anderen. Als je niet buigt voor je troon, ben je geen koning. '

Mijn acteerleraar vroeg ons ooit: "Hoe een koning te spelen?" Antwoordde: "Helemaal niet. Je kunt de koning niet spelen. De koning wordt gespeeld door de anderen. Als je niet buigt voor je troon, ben je geen koning. "Dus ik vraag me af waarom we koningen blijven houden in onze democratie? Waarom spuwen de 'peers' in ons systeem ons steeds opnieuw? Ze overschrijven moeiteloos wetten die ze zelfs tegen kunnen komen. Degenen voor wie het vermoeden van onschuld altijd geldt. Was het niet ooit bedoeld om de mensen te dienen? Pardon, mijn blauwe ogen hebben me weer afgeleid van economische overwegingen.

Ons bedrijf wordt bestuurd door Nasdag. Van de ATX. Van de Dax. Wie is de DAX? De vriend van de marter die mijn kabels in de auto eet? We worden gedreven door prognoses, statistieken, feiten en cijfers. We werken volgens vooraf gestructureerde processen onder bepaalde uren. Alles is meetbaar. Mijn iphone vertelt me ​​wanneer ik heb gebeld hoelang met wie. Hoe lang duurt het voordat ik van A naar B ga? Ik heb beltegoed en datavolume dat ik kan gebruiken. Vermeld en gedebiteerd aan het einde van de maand.

Maar één man heeft het nog niet gered. We kunnen ons geluk nog steeds niet meten. Het is niet meetbaar hoe een moeder zich voelt als haar kind voor het eerst in haar armen loopt. Of ken je een tafel waarin ik vind: "kind in de armen - 217 geluk"? Nee, dat bestaat niet.
Een zonsondergang op de bergtop met de juiste man naast je. Een werkdag in het juiste bedrijf. Een zacht ei van de gelukkige kip. Dank aan de buurman toen je haar tas naar de tweede verdieping droeg. Beethoven's negende. Eindeloos kun je doorgaan met deze lijst.

Als er geen mensen meer zijn. Degenen die hun geboorteland moeten ontvluchten, omdat opnieuw een religie dissidenten begint te vervolgen en, indien nodig, om hen te doden of een regering woedt weg van de mensenrechten. Als ieder mens mag doen waar hij voor bestemd is, dan zijn we op de goede weg.
Als we deze waarden opnieuw vinden, kan ons niets gebeuren. We zullen opnieuw leren om de juiste vragen te stellen en niet te rusten voordat we een sluitend antwoord hebben gekregen. Onze samenleving komt weer in balans. Ik sluit mijn Mac Air en zeg zachtjes: "Alsjeblieft, bedankt."

Foto / Video: Gary Milano.

Geschreven door Gery Seidl

Laat een bericht achter