Mira Kolenc
Als Facebook 2014 in Duitsland de instellingen veranderd en haar leden waren in staat om van nu af aan om de kwestie van gender in hun profiel niet meer kiezen voor mannelijke en vrouwelijke alleen tussen maar ook meer 58 opties beschikbaar waren, het idee van een heel andere definitie van gender verhuisde in de bredere perceptie van het publiek. Namelijk de nietigheid van het biologische geslacht en de vrije keuze van zijn geslacht, ver voorbij de twee bekende mogelijkheden.
Met momenteel 30 miljoenen actieve gebruikers brengt Facebook sociaal relevante trends in kaart. En een ding is duidelijk: er zijn meer dan een handvol mensen die zich niet kunnen identificeren met de klassieke twee-generatie. De diversiteit van menselijke seksuele identiteit of om het te zeggen met Magnus Hirschfeld, het geslacht onderzoeker en mede-oprichter van de eerste homoseksuele beweging, seksuele tussenproducten werd echter niet aangetoond bijna zelfs met de 58 opties op Facebook. Daarom besloot Facebook ook dat het nu mogelijk is om te kiezen tussen man, vrouw en gebruiker in de profielinstellingen. Het vervolgkeuzemenu is dus nu verdwenen. Er is gewoon een vrije ruimte - "Voeg uw geslacht toe" - voor een zelf gekozen term. Het feit dat er altijd mensen zijn geweest die zichzelf niet in de gevestigde orde van twee geslachten konden vinden, lijkt misschien verrassend voor de een of de ander. Vooral omdat er buiten de heteronormativiteit geen alternatieven waren en deze op andere manieren niet zichtbaar konden worden gemaakt. Het internet heeft nieuwe mogelijkheden gecreëerd. Niettemin is het op veel plaatsen juridisch niet mogelijk om allesbehalve een vrouw of een man te zijn. Er zit niets tussenin.
"De diversiteit van menselijke genderidentiteiten is nog niet eens benaderd door de 58-mogelijkheden op Facebook."
Ook in het jaar won 2014 de tekenfilm van Thomas Neuwirth, kunstfiguur Conchita Wurst, een diva met baard, het Eurovisie Songfestival. De overwinning van Conchita schokte tot mijn verbazing de fundamenten van het heteronormatieve bipolaire gender-systeem. En dat, hoewel de kunstvorm of queer practice van het slepen een lange traditie heeft en drag queens zoals Olivia Jones al enige tijd door elke Duitstalige televisiezender, ongeacht welke kleur, hop. Men zou hebben gedacht dat travestie al lang deel uitmaakt van het dagelijks leven.
Maar het feit dat Conchita Wurst alle mannelijke niet vervangt attributen door vrouwelijke, maar beide gemengd en laat concurrency tussen mannen en vrouwen, het einde van de comfort zone en op hetzelfde moment de taal was bereikt voor sommigen. De genderongelijkheid veroorzaakte ongemak, zelfs taalkundig. Jij, hij, het - wat zou dat moeten zijn? "Kunst" zei Neuwirth, en wees er nog duidelijker op dat er nog steeds weinig ruimte is voor humor en afwijkingen in het genderprobleem.
Dit wordt ook gevoeld door mensen zoals Lann Hornscheidt, die zich inzetten voor een gendergelijke taal. Het idee van Hornscheidt gaat veel verder dan de uitroeiing van het generieke mannelijke, dat sindsdien officieel tot de strijd is verklaard, en is daarom een echte traktatie. Bovendien wil Hornscheidt persoonlijk niet als een man of een vrouw worden aangeduid en dus wordt er zoveel haat veroorzaakt dat er een apart e-mailadres is ingesteld voor dit soort communicatie.
Ondertussen is het eigenlijk best spannend om jezelf af te vragen hoe de maatschappij zich zou herschikken in de feitelijke afschaffing van de twee geslachten. Natuurlijk valt dit idee van nature de eigen identiteit aan. Maar is niet alleen deze mogelijkheid uit te breken van de simplistische construct van de beide seksen een kans om niet alleen voor degenen die zijn ervan uitgesloten, maar ook: in beginsel ook te geven in hun eigen perceptie van de diversiteit van de wereld de ruimte die je getiteld?
Deze uitbreiding van de naamgevingsmogelijkheden betekent immers niet dat niemand kan zeggen dat hij of zij - vrij oldschool - een man of een vrouw is.
Foto / Video: Oskar Schmidt.
