Thiès ប្រទេសសេណេហ្គាល់ - ចលនាមូលដ្ឋានប្រឆាំងនឹងអាហារឧស្សាហកម្ម និងប្រេងត្រីនៅអាហ្វ្រិកខាងលិចបានឈានដល់សមរភូមិថ្មីមួយនៅថ្ងៃនេះ នៅពេលដែលក្រុមស្ត្រីកែច្នៃត្រី អ្នកនេសាទសិប្បករ និងអ្នកស្រុកផ្សេងទៀតនៃទីក្រុង Cayar បានបើកសវនាការលើសំណុំរឿងប្រឆាំងនឹងរោងចក្រត្រីដែលពួកគេបានអះអាង។ សិទ្ធិរបស់ពួកគេក្នុងការទទួលបានសុខភាពល្អ បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន ដោយការបំពុលបរិយាកាស និងប្រភពទឹកផឹករបស់ទីក្រុង។
សមូហភាព Taxawu Cayar Collective ដែលកំពុងដឹកនាំរឿងក្តី។ បានប្រកាសផងដែរ។ ថាក្រុមហ៊ុនអេស្ប៉ាញ Barna បានលក់កម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួននៃរោងចក្រ Cayar ទៅឱ្យក្រុមគ្រប់គ្រងក្នុងតំបន់ បន្ទាប់ពីយុទ្ធនាការមូលដ្ឋានប្រកបដោយនិរន្តរភាព។[1]
ដំណឹងនេះកើតឡើងនៅពេលដែល Greenpeace Africa ក៏បានបង្ហាញរបាយការណ៍ដែលមិនបានរាយការណ៍ពីមុនពីក្រុមការងាររបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ FAO ដែលព្រមានថាប្រភេទត្រីសំខាន់ៗដែលជាគោលដៅដោយឧស្សាហកម្មត្រីកំពុងត្រូវបាន "កេងប្រវ័ញ្ចហួសហេតុ" ហើយថា "ការថយចុះនៃស្តុកត្រីតូចៗនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រគឺជាការគំរាមកំហែងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដល់សន្តិសុខស្បៀង” នៅអាហ្វ្រិកខាងលិច។[2] តំណាងសហគមន៍ឆ្នេរ និង Greenpeace អាហ្វ្រិក បានព្រមានជាមុន ផលប៉ះពាល់ដ៏មហន្តរាយនៃការថយចុះស្តុកត្រីលើជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជន 825.000 នៅក្នុងប្រទេសសេណេហ្គាល់ ដែលប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតពីការនេសាទ។[2]
អ្នកស្រុក Cayar រាប់សិបនាក់បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅព្រឹកថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នៅខាងក្រៅតុលាការកំពូល Thiès ដើម្បីបង្ហាញការគាំទ្ររបស់ពួកគេចំពោះដើមបណ្តឹងនៅពេលពួកគេប្រឈមមុខនឹងម្ចាស់ថ្មីរបស់ពួកគេគឺ Touba Protéine Marine អតីត Barna Senegal ។ ប៉ុន្តែខាងក្នុង មេធាវីការពារក្តីបានស្នើឲ្យចៅក្រមពន្យារពេលសវនាការដល់ថ្ងៃទី៦ ខែតុលា ហើយសំណើត្រូវបានអនុញ្ញាតភ្លាមៗ។
Maty Ndao អ្នកកែច្នៃត្រី Cayar និងជាសមាជិកនៃក្រុម Taxawu Cayar Collective បាននិយាយថា:
“វាហាក់បីដូចជាម្ចាស់រោងចក្រត្រូវការពេលវេលាដើម្បីរកលេសរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែយើងបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ ហើយរូបថត និងភស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្រដែលយើងមាននឹងបង្ហាញពីការបំពានច្បាប់របស់ពួកគេ។ ការដែលម្ចាស់ចាស់រត់ចោលបន្ទាប់ពីយើងតវ៉ាធ្វើឱ្យយើងកាន់តែមានទំនុកចិត្តក្នុងការប្រយុទ្ធរបស់យើង។ ពួកគេបំពុលដី និងទឹកផឹក ហើយបំផ្លាញសមុទ្រ។ ទីក្រុងរបស់យើងពោរពេញទៅដោយក្លិនស្អុយដ៏អាក្រក់នៃត្រីរលួយ។ សុខភាពរបស់កូនៗរបស់យើង និងលទ្ធភាពរកប្រាក់ចំណូលរបស់យើងគឺស្ថិតនៅក្នុងបញ្ហា។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលយើងមិនចុះចាញ់ឡើយ»។
Maitre Bathily មេធាវីសមូហភាពបាននិយាយថា:
“បណ្តឹងបរិស្ថានបែបនេះគឺកម្រមាននៅក្នុងប្រទេសសេណេហ្គាល់ ឬភាគច្រើននៃទ្វីបអាហ្វ្រិក។ ដូច្នេះ នេះនឹងជាការសាកល្បងជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៃស្ថាប័នរបស់យើង និងសេរីភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋយើងក្នុងការអនុវត្តសិទ្ធិរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែយើងជឿថាពួកគេនឹងបង្ហាញភាពរឹងមាំ រោងចក្រនេះបានរំលោភលើបទប្បញ្ញត្តិបរិស្ថានម្តងហើយម្តងទៀត ហើយការវាយតម្លៃផលប៉ះពាល់បរិស្ថានបានធ្វើឡើងមុនពេលបើកដំណើរការបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នូវចំណុចខ្វះខាតដ៏ធំ។ វាគួរតែជាករណីបើក និងបិទ»។
លោកបណ្ឌិត Aliou Ba, Greenpeace Africa Senior Oceans Campaigner បាននិយាយថា:
“រោងចក្រដូចជា Cayar's អាចមានលទ្ធភាពយកត្រីរបស់យើងទៅលក់ជាចំណីសត្វនៅប្រទេសផ្សេងៗ។ ដូច្នេះពួកគេជំរុញឱ្យឡើងថ្លៃ បង្ខំកម្មករឱ្យឈប់ធ្វើអាជីវកម្មក្នុងប្រទេសសេណេហ្គាល់ និងបង្អត់គ្រួសារនៅទីនេះនូវអាហារដែលមានសុខភាព មានតម្លៃសមរម្យ និងប្រពៃណី។ វាជាប្រព័ន្ធមួយដែលតម្រង់ប្រឆាំងនឹងមនុស្សសាមញ្ញនៅទ្វីបអាហ្រ្វិក ដើម្បីជាការពេញចិត្តចំពោះអាជីវកម្មធំៗ ហើយរោងចក្រត្រីកំពុងសហការជាមួយវា។ ប៉ុន្តែព្រះវិហារនៅទីនេះនឹងបិទពួកគេ»។
Greenpeace Africa ទាមទារ៖
- រដ្ឋាភិបាលអាហ្រ្វិកខាងលិចកំពុងផ្អាកការផលិតសាច់ត្រី និងប្រេងត្រីដែលសមស្របនឹងការប្រើប្រាស់របស់មនុស្ស ដោយសារផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់បរិស្ថាន សង្គម និងសេដ្ឋកិច្ច។
- រដ្ឋាភិបាលអាហ្រ្វិកខាងលិចផ្តល់ឋានៈស្របច្បាប់ និងផ្លូវការដល់ស្ត្រីកែច្នៃ និងអ្នកនេសាទសិប្បនិមិត្ត ហើយបើកសិទ្ធិទទួលបានសិទ្ធិការងារ និងអត្ថប្រយោជន៍ដូចជា ខ.សន្តិសុខសង្គម និងសិទ្ធិពិគ្រោះយោបល់ក្នុងការគ្រប់គ្រងជលផលក្នុងស្រុក។
- ក្រុមហ៊ុន និងទីផ្សារបញ្ចប់នឹងបញ្ឈប់ការជួញដូរសាច់ត្រី និងប្រេងត្រីដែលផលិតពីត្រីដែលអាចបរិភោគបានពីតំបន់អាហ្វ្រិកខាងលិច។
- រដ្ឋទាំងអស់ដែលពាក់ព័ន្ធក្នុងវិស័យជលផលក្នុងតំបន់ត្រូវបង្កើតប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងតំបន់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ជាពិសេសសម្រាប់ការកេងប្រវ័ញ្ចលើស្តុកទូទៅ ដូចជាត្រីក្រពតតូចៗ តាមតម្រូវការរបស់ច្បាប់អន្តរជាតិ ច្បាប់ជាតិពាក់ព័ន្ធ គោលនយោបាយជលផល និងឧបករណ៍ផ្សេងៗទៀត។
ភក្ដិកំណត់ត្រាកំណត់
[1] https://www.fao.org/3/cb9193en/cb9193en.pdf
[2] https://pubs.iied.org/16655iied
ប្រភព
រូបថត៖ ហ្គ្រីនភីស