in , ,

نه، خواسته های بیشتر مردم محدود است


توسط مارتین اوئر

کتب درسی اقتصاد دوست دارند مشکل اساسی اقتصاد را اینگونه توضیح دهند: وسایل در دسترس مردم محدود است، اما خواسته های مردم نامحدود است. این که طبیعت انسان است که بیشتر و بیشتر بخواهد، به طور کلی یک باور عمومی است. اما آیا این حقیقت دارد؟ اگر درست بود، مانع بزرگی برای استفاده از منابعی که سیاره زمین در اختیار ما قرار می دهد به شیوه ای پایدار ایجاد می کرد.

شما باید بین خواسته ها و نیازها تمایز قائل شوید. همچنین نیازهای اساسی وجود دارد که باید بارها و بارها برآورده شوند، مانند خوردن و آشامیدن. در حالی که تا زمانی که یک فرد زنده است هرگز نمی توان به طور کامل ارضا شد، اما نیازی به جمع آوری بیشتر و بیشتر از آن ندارند. نیاز به پوشاک، سرپناه و غیره مشابه است، جایی که کالاها باید بارها و بارها با فرسودگی تعویض شوند. اما داشتن خواسته های نامحدود به معنای تمایل به انباشت و مصرف بیشتر و بیشتر کالا است.

روانشناسان Paul G. Bain و Renate Bongiorno از دانشگاه Bath در بریتانیا آزمایشی را انجام داده اند [1] برای روشن شدن بیشتر موضوع انجام شد. آنها بررسی کردند که مردم در 33 کشور در 6 قاره چقدر پول می خواهند تا بتوانند زندگی "کاملا ایده آل" داشته باشند. پاسخ دهندگان باید تصور کنند که می توانند بین قرعه کشی های مختلف با مقادیر متفاوتی از جوایز یکی را انتخاب کنند. برنده شدن در قرعه کشی هیچ تعهدی در زمینه قدردانی، تعهدات یا مسئولیت های حرفه ای یا تجاری ندارد. برای اکثر مردم، برنده شدن در لاتاری بهترین راه برای رسیدن به ثروت است که می توانند برای خود تصور کنند. جوایز لاتاری های مختلف از 10.000 دلار شروع می شد و هر بار ده برابر می شد، یعنی 100.000 دلار، 1 میلیون دلار و غیره تا 100 میلیارد دلار. هر بخت آزمایی باید شانس برنده شدن داشته باشد، بنابراین برنده شدن 100 میلیارد دلار باید به اندازه برنده شدن 10.000 دلار باشد. فرض دانشمندان این بود که افرادی که خواسته‌هایشان نامحدود است تا آنجا که ممکن است پول می‌خواهند، یعنی بالاترین فرصت سود را انتخاب می‌کنند. همه افراد دیگری که برد کمتری را انتخاب کردند، به وضوح باید خواسته های محدودی داشته باشند. نتیجه باید نویسندگان کتاب های درسی اقتصاد را شگفت زده کند: فقط یک اقلیت می خواستند تا آنجا که ممکن است پول بدست آورند، بین 8 تا 39 درصد بسته به کشور. در 86 درصد کشورها، اکثریت مردم معتقد بودند که می‌توانند زندگی ایده‌آل مطلق خود را با 10 میلیون دلار یا کمتر داشته باشند، و در برخی کشورها، 100 میلیون دلار یا کمتر برای اکثر پاسخ‌دهندگان هزینه می‌کند. مبالغی بین 10 تا XNUMX میلیارد تقاضای کمی داشت. این به این معنی است که مردم یا روی مقدار - نسبتاً متوسطی تصمیم گرفتند یا همه چیز را می خواستند. برای محققان، این بدان معنا بود که می‌توانستند پاسخ‌دهندگان را به «سیری‌ناپذیر» و آن‌هایی که تمایلات محدود دارند تقسیم کنند. نسبت "شور" در کشورهای "توسعه یافته" و "کمتر توسعه یافته" اقتصادی تقریباً یکسان بود. «سیری ناپذیر» بیشتر در میان جوانان ساکن در شهرها یافت می شود. اما رابطه بین «شور» و کسانی که تمایلات محدودی داشتند بر اساس جنسیت، طبقه اجتماعی، تحصیلات یا گرایش های سیاسی تفاوتی نداشت. برخی از "شور"ها گفتند که می‌خواهند از ثروت خود برای حل مشکلات اجتماعی استفاده کنند، اما اکثریت هر دو گروه می‌خواستند از سود فقط برای خود، خانواده و دوستانشان استفاده کنند. 

1 تا 10 میلیون دلار - محدوده ای که اکثر پاسخ دهندگان می توانند در آن زندگی کاملا ایده آل خود را داشته باشند - ثروت در نظر گرفته می شود، به ویژه در کشورهای فقیرتر. اما طبق استانداردهای غربی، این ثروت بیش از حد نخواهد بود. در برخی از مناطق نیویورک یا لندن، یک میلیون دلار خانه خانوادگی نمی‌خرد، و ثروت 10 میلیون دلاری کمتر از درآمد سالانه مدیران ارشد 350 شرکت بزرگ آمریکایی است که بین 14 تا 17 دلار است. میلیون. 

درک اینکه خواسته های اکثریت مردم به هیچ وجه سیری ناپذیر نیست، پیامدهای گسترده ای دارد. یک نکته مهم این است که مردم اغلب بر اساس باورهای خود عمل نمی کنند، بلکه بر اساس آنچه تصور می کنند اعتقاد اکثریت است عمل می کنند. به گفته نویسندگان، وقتی مردم می دانند که داشتن خواسته های محدود «طبیعی» است، کمتر مستعد محرک های ثابت برای مصرف بیشتر می شوند. نکته دیگر این است که یک استدلال کلیدی برای ایدئولوژی رشد اقتصادی نامحدود بی اعتبار است. از سوی دیگر، این بینش می‌تواند وزن بیشتری به استدلال‌ها برای مالیات بر ثروتمندان بدهد. مالیات بر ثروت بیش از 10 میلیون دلار، سبک زندگی "کاملا ایده آل" اکثر مردم را محدود نمی کند. اگر می‌خواهیم از پایداری بیشتر در همه زمینه‌های زندگی دفاع کنیم، درک اینکه خواسته‌های بیشتر مردم محدود است، باید به ما شهامت بدهد.

_______________________

[1] منبع: Bain, PG, Bongiorno, R. شواهد از 33 کشور، فرض خواسته های نامحدود را به چالش می کشد. Nat Sustain 5:669-673 (2022).
https://www.nature.com/articles/s41893-022-00902-y

این پست توسط انجمن گزینه ها ایجاد شده است. به ما بپیوندید و پیام خود را ارسال کنید

در مورد مشارکت در استرالیا گزینه


Schreibe einen Kommentar