پنج بیماری شایع خود ایمنی

بیماری‌های خودایمنی هر چیزی جز نادر هستند و به اشکال مختلف بروز می‌کنند. وجه مشترک همه آنها مکانیسم بیماری است که در آن سیستم ایمنی به ساختارهای خود بدن حمله کرده و آنها را از بین می برد. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن به پاتوژن ها یا حتی سلول های سرطانی حمله می کند، اما به دلایل مختلف، یک بیماری خود ایمنی منجر به نوعی "برنامه ریزی اشتباه" سیستم ایمنی می شود. بیماری های زیادی از این نوع وجود دارد، بنابراین در این مقاله به پنج مورد از آنها می پردازیم که بسیار رایج و به خوبی مطالعه شده اند.

فیلمنامه بدی به نظر می رسد: نگهبانان، که معمولاً با اطمینان از دارایی خود در برابر متجاوزان دفاع می کنند، شروع به غارت و تخریب آن می کنند. این دقیقاً نحوه عملکرد بیماری های خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به طور ناگهانی به ساختارها / سلول های خاصی در بدن شما حمله می کند. به منظور تشخیص قابل اعتماد چنین بیماری، پزشکان، از جمله موارد دیگر، به اصطلاح استفاده می کنند سرولوژی خودایمنی، که در آن اتوآنتی بادی های خاصی را می توان به طور قابل اعتماد تشخیص داد.

دیابت نوع 1

در حالی که دیابت نوع 2 بسیار شایع تر است، اغلب به دلیل تغذیه نامناسب و چاقی ایجاد می شود، نوع 1 یک بیماری خودایمنی کلاسیک است. به طور معمول، جزایر لانگرهانس در پانکراس، هورمون انسولین کاهش دهنده قند خون را تولید می کنند. در دیابت نوع 1، این سلول ها توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار می گیرند و از بین می روند، به طوری که فرد مبتلا دیگر نمی تواند انسولین تولید کند و باید آن را مادام العمر تزریق کند.

پسوریازیس

پسوریازیس نیز یک بیماری خود ایمنی است. به بیان دقیق، سلول های ایمنی در اینجا به سلول های شاخی (کراتینوسیت ها) پوست فوقانی حمله می کنند. با این حال، این سلول‌های شاخی از بین نمی‌روند، بلکه توسط سیستم ایمنی برای رشد کنترل نشده تحریک می‌شوند. این باعث قرمزی و پوسته پوسته شدن قابل توجه می شود. پمادهای مختلف، لوسیون ها و کورتیزون می توانند این بیماری را کاهش دهند. در موارد شدید نیز به اصطلاح نور درمانی استفاده می شود.

ریزش موی دایره ای

وقتی صحبت از ریزش مو به میان می آید، اولین چیزی که به ذهن می رسد یک پدیده بسیار آزاردهنده است که با افزایش سن می تواند افزایش یابد. با این حال، همه نمی دانند که می تواند یک بیماری خود ایمنی نیز باشد. این دقیقا در مورد ریزش موی دایره ای است. نقاط طاس دایره‌ای روی سر البته از اهمیت بصری بالایی برخوردار هستند، به همین دلیل است که این بیماری که به عنوان آلوپسی آره‌آتا نیز شناخته می‌شود، می‌تواند برای افراد مبتلا بسیار استرس‌زا باشد. علت آن حمله سیستم ایمنی به فولیکول های مو است که در نهایت باعث ریزش مو می شود. تا به امروز، مشخص نیست که چگونه این پدیده رخ می دهد، که در حال حاضر فقط داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در دسترس هستند. این داروها سیستم ایمنی را سرکوب می کنند و در نتیجه علائم را تسکین می دهند.

بیماری سلیاک

بر اساس دانش فعلی، بیماری سلیاک نیز یک بیماری خودایمنی است. این یک عدم تحمل غذایی است که تعداد زیادی از آنها شناخته شده است. در این مورد خاص، بیماران نمی توانند گلوتن را تحمل کنند. بیماری سلیاک در بین تمام بیماری های خودایمنی یک ویژگی خاص دارد: به محض پرهیز از غذاهای حاوی گلوتن، علائم از بین می روند که شامل نفخ، اسهال و علائم عمومی مانند خستگی، ضعف و کاهش وزن می شود.

روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید که بیشتر به عنوان روماتیسم شناخته می شود نیز در گروه بیماری های خودایمنی قرار دارد. مفاصل دردناک و فزاینده سفت ناشی از حمله سیستم ایمنی به غشای سینوویال و ایجاد التهاب در آنجا است. ترکیبی از دارو، فیزیوتراپی و درد درمانی اغلب برای درمان استفاده می شود. به این ترتیب، معمولاً می توان به طور موثر علائم را کاهش داد. کورتیزون برای مهار شعله ور شدن التهاب در مفاصل مهم است.

عکس / ویدئو: عکس توسط موسسه ملی سرطان در Unsplash.