گزینه
اخیراً سران کشورها و دولت ها در حال گفتگو بوده اندداخل پاریس پشت درهای بسته با نمایندهدر صنعت مالی در مورد تامین مالی توسعه پایدار در جنوب جهانی شبکه Attac که منتقد جهانی‌سازی است، از این واقعیت انتقاد می‌کند که علی‌رغم سخنان نادرست، منافع بخش خصوصی مالی و سبزشویی در کانون توجه قرار دارد.
این اجلاس بر این فرض اشتباه استوار است که بحران آب و هوا و بدهی را می توان با هدایت مجدد جریان سرمایه خصوصی از طریق ابزارهای مالی جدید حل کرد. اما این مالی‌سازی سیاست‌های اقلیمی و زیست‌محیطی که تاکنون شکست خورده است، در نهایت تنها قدرت گروه‌های مالی و طلبکاران را تقویت می‌کند. ماریو تاشور از Attac اتریش انتقاد می کند، در عین حال، از قوانین محیطی و آب و هوایی که به شدت مورد نیاز هستند منحرف می شود.
سرمایه های عمومی فرصت های سرمایه گذاری سودآور را برای ثروتمندترین افراد تضمین می کند
اگر پیشنهادات مورد بحث (1) راه خود را داشته باشند، وجوه عمومی باید برای کاهش ریسک‌های تامین مالی سرمایه‌گذاران در جنوب جهانی استفاده شود ("دریافت"). تاشور: «در نتیجه سود سرمایه‌گذاران باید در برابر «ریسک‌هایی» مانند حداقل دستمزدها، بحران‌های ارزی و مقررات سخت‌تر آب‌وهوایی محافظت شود. مهم‌تر از همه، این فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدید – با یارانه عمومی – برای تریلیون‌ها ثروتمند ایجاد می‌کند.»
بودجه برای پروژه های فسیلی مطرح نیست
Attac همچنین از این واقعیت انتقاد می کند که در پاریس اصلاً به فیل در اتاق توجه نمی شود: قوانین الزام آور که منجر به حذف تدریجی و ممنوعیت تأمین مالی پروژه های فسیلی می شود. در عوض، ابزار کاملاً شکست خورده «تعادل کربن» که با آن آلاینده‌ها می‌توانند آزادی خود را از طریق پروژه‌های آب و هوایی ادعایی در سایر نقاط جهان خریداری کنند، قرار است گسترش یابد. یک نفر دارد مطالعه توسط کمیسیون اتحادیه اروپا نشان داد که 85 درصد از این پروژه ها شکست خورده است.
سیستم بدهی ناعادلانه مستحکم شده است
سیستم بدهی ناعادلانه و مسئولیت شمال جهانی برای بحران آب و هوا نیز در پاریس به طور کامل نادیده گرفته شده است. حتی در مورد تأمین مالی صندوق آب و هوای نامطلوب (صندوق ضرر و زیان) که در COP27 تصمیم‌گیری شد، بحثی نشده است.
«وابستگی جنوب جهانی به موسسات مالی و دولت‌های جهان بیشتر تقویت خواهد شد. از سال 1980، کشورهای جنوب 18 برابر بدهی خود را بازپرداخت کرده اند، اما سطح بدهی آنها 2 برابر شده است. با این وجود، تمام ابزارهای مورد بحث در پاریس برای فقیرترین کشورها فراهم می کند تا وام های جدید بگیرند و به افزایش بدهی خود ادامه دهند. (XNUMX)
بنابراین Attac از دولت ها می خواهد:
به‌جای شستشوی سبز و بدهی‌های جدید، بخشودگی همه‌جانبه بدهی و کمک‌های عمومی مستقیم برای تحول اقلیمی-اجتماعی در جنوب جهانی مورد نیاز است.
یک مالیات بلندپروازانه بر تراکنش های مالی و انتشار کربن قرار است منابع مالی را برای کشورهایی که بیشتر تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته اند افزایش دهد.
تامین مالی پروژه های فسیلی باید ممنوع شود.
باید با تقلب و اجتناب مالیاتی به طور موثر مبارزه کرد، زیرا کشورهای جنوب جهانی به شدت آسیب می بینند.
معاهدات تجاری و سرمایه گذاری که غارت فقیرترین کشورها توسط شرکت های چند ملیتی را تصریح می کند باید تغییر کنند.
ممنوعیت هر گونه مالی سازی - یعنی ارزش گذاری مبتنی بر بازار - ماهیت
(1) خواسته های اصلی اجلاس:
- افزایش فضای مالی و تجهیز نقدینگی
- افزایش سرمایه گذاری در زیرساخت های سبز
- توسعه مالی برای بخش خصوصی در کشورهای کم دستمزد
- توسعه راه حل های مالی نوآورانه در برابر خطرات آب و هوایی
(2) به هر حال، بازپرداخت بدهی باید در صورت بروز فاجعه آسان تر شود. ابزارهای بدهی جدید (بدهی برای مبادله آب و هوا) تعدیل بار بدهی را در ازای سرمایه‌گذاری‌های «سبز» و نوعی مالیه‌سازی منابع طبیعی فراهم می‌کند.
برای نقد تفصیلی این موضوع، در میان دیگران، رجوع کنید به: رصدخانه امور مالی سبز: مالی، انحراف و امپریالیسم سبز: پیمان مالی جدید جهانی مانند DÉJÀ VU سلیقه ای دارد. دانلود
عکس / ویدئو: مسابقه شکارچی در Unsplash.
