Vrijheidsstrijders van de moderne tijd

Bij het nadenken over mensenrechten komen veel artikelen in me op: Artikel 11; Vermoeden van onschuld of artikel 14; Het recht op asiel zou echter waarschijnlijk denken aan vrijheid van denken, religie en meningsuiting. Er waren veel grote namen die hiervoor campagne voerden: Nelson Mandela, Shirin Ebadi of Sophie Scholl. Maar in dit rapport worden de verhalen verteld van minder bekende als Julian Assange en Alexander Navalny. Jullie vechten allebei voor vrijheid van meningsuiting omdat de wereld moest weten wat er voor jullie werd achtergehouden.

Alexei Navalny, die zichzelf omschrijft als een nationalistische democraat, werd bekend via zijn blog en YouTube-kanaal. De advocaat en politicus hebben herhaaldelijk staatscorruptie in Rusland aan de kaak gesteld. In 2011 richtte hij de “niet-gouvernementele organisatie” op, die werd gefinancierd door donaties en daarmee het onderzoek gaande hield. In oktober 2012 werd Navalny zelfs verkozen tot hoofd van de nieuw opgerichte Coördinatieraad. Later, in 2013, kreeg hij 27 procent van de stemmen bij de burgemeestersverkiezingen in Moskou en is sindsdien het hoofd van de oppositie tegen Poetin. Een paar maanden later, in juli 2013, werd de opkomende politicus en activist veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf wegens verduistering, maar werd in oktober van hetzelfde jaar opnieuw vrijgelaten. In de jaren die volgden vocht hij hardnekkig tegen corruptie. Hij, een strijder voor het goede, die er alles aan deed om het in marsen en demonstraties te presenteren, werd bijna geprovoceerd door de staat Rusland. Er werden absurde redenen bedacht om de man ervan te weerhouden te protesteren, zoals plaatsen die moesten worden herontwikkeld, dubbele boekingen en vergelijkingen met Hitler. Toch liet hij zich er pas op het einde vanaf komen. Op donderdag 20 augustus 2020 werd Navalny op het vliegveld van Tomsk vergiftigd met neuroleptica; hij werd tijdens zijn behandeling in Duitsland in een kunstmatige coma gebracht, waaruit hij pas op 7 september terug werd gebracht.

Alexei Anatoljewitsch Navalny was en is het slachtoffer van de corruptie van een wereldmacht en dat alleen omdat hij een fundamenteel mensenrecht uitoefende, het recht op vrijheid van meningsuiting en meningsuiting!

De oprichter van WikiLeaks - bij velen ook bekend als Julian Assange - is een in Australië geboren journalist en activist die er zijn zaak van heeft gemaakt om de vergrendelde documenten van oorlogsmisdaden tot corruptie openbaar te maken. Door deze publicatie van verschillende geheime documenten van de CIA, zoals de oorlogsdagboeken van Afghanistan en de oorlog in Irak, kwam Assange al snel in de ogen van internationale inlichtingendiensten en hele landen. Hij liet de mensen de nieuwe en immorele Amerikaanse oorlogvoering zien. In de oorlog in Iran werden onschuldigen, helpers en kinderen gedood met drones; deze oorlogsmisdaden werden door de soldaten alleen als amusement gezien. Op beschuldiging van 17 zaken met onder meer de doodstraf als gevolg, vluchtte Assange naar de Ecuadoraanse ambassade in Londen, waar hij in 2012 politiek asiel kreeg. Vanaf 2012-2019 moest hij in een zeer kleine ruimte wonen. Onwetend en in constante angst voor wat er daarna zal gebeuren.

Er zijn mentale aanvallen gebruikt om hem de ambassade uit te lokken, waaronder beschuldigingen en beschuldigingen van verkrachting en doodsbedreigingen, waaronder een internationaal arrestatiebevel.

Na de presidentsverkiezingen in Ecuador in 2019 heeft Correa's opvolger Moreno, Julian Assange, zijn asielrecht ingetrokken, overgedragen aan de Londense politie en hem op 1 mei 2019 veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijftig weken. Assange moet echter in afwachting van uitlevering in hechtenis blijven om zijn proces in de Verenigde Staten te ondergaan.

Schendingen van mensenrechten gebeuren elke dag, maar niet alleen door individuen, maar ook precies geplande missies door landen en hun politici, mensen die eigenlijk precies zouden moeten weten waar ze voor staan!

Maar de paradox is dat mensen die opkomen voor mensenrechten zelf geen gebruik kunnen maken van hun mensenrechten. Quote Evelyn Hall: “Ik verwerp wat je zegt, maar ik zal je recht verdedigen om het tot de dood te zeggen. ! "

Foto / Video: Shutterstock.