Neem nu een besluit

Ik ben 14 jaar oud en ga sinds september naar de middelbare school.

Ik zit nu in de juiste positie dat ik naar mezelf moet kijken. Ik moet ervoor zorgen dat ik niet al te slecht eet, dat ik mijn huiswerk betrouwbaar doe, dat ik 's ochtends opsta en de trein niet mis. Dat ik geen onzin doe met mijn vrienden waarvoor ik mijn ouders of mijn latere ik, mijn toekomst, in gevaar zou kunnen brengen. Al deze dingen werden vroeger als vanzelfsprekend beschouwd.

Mijn moeder heeft alles voor me gedaan. Heeft voor me gezorgd zodat ik geen onzin doe. Als je bijvoorbeeld iets serieuzers deed, waren de buren wat milder. Maar nu terug naar het onderwerp, en een klein verhaal:

Toen ik na 10 uur school naar het treinstation ging, zoals ik dat vaak doe op woensdag, was de trein al vertrokken. De volgende kwam een ​​uur niet, dus ik had nog tijd. Ik dacht erover na en besloot later naar het nabijgelegen warenhuis te gaan. De nieuwe "Fifa 1" was net uitgekomen, dus ik ging naar Saturnus. Ik had er al aan gedacht om het thuis te kopen en besloot het niet te doen. Maar nu stond ik ervoor en begon te zwaaien. Ik had net mijn spaargeld uitgegeven aan een bromfiets, wat ik heel graag wilde. Dus ik wist dat ik bijna geen geld meer had, alleen wat ik had voor de snack. "Zonder dit geld zou ik volgende week niets meer kunnen kopen om te eten", dacht ik ...

Dus wat heeft dit verhaal met duurzaamheid te maken? Laten we beginnen met het woord "duurzaamheid" zelf. Het dateert uit de vroege 18e-eeuwse bosbouw. De definitie is dat u slechts zoveel kunt gebruiken als u kunt terugkrijgen.

Helaas liet ik me leiden door mijn domheid en kocht ik het spel. Natuurlijk schold mijn moeder me erom uit en zei dat ik dat nooit meer moest doen. Toch heb ik vervangen wat ik had gebroken. Ik deed een week de huishouding voor haar en ze gaf me geld om ervoor te eten. Ziet u, als iets eenmaal weg is, is het ook weg. Voor altijd. En je krijgt het nooit meer terug. Ja, het kan worden vervangen, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn.

Als je dat vertaalt naar een groter plaatje, kan het heel slecht aflopen. Als je bijvoorbeeld te veel bomen kapt, is er geen vervanging, zoals bijvoorbeeld het geld van mijn moeder. Er is geen weg terug. Het is natuurlijk oké om bomen te kappen. Je hebt ook brandhout nodig voor je kachel of als een boom gevaarlijk is. Dit moet echter met mate worden gehouden. Onze aarde is in staat zichzelf tot een bepaald punt te herstellen. Ook al breken we ze vaak behoorlijk slecht.

Als we echter te ver gaan, is het voorbij. Onze enige echte, ONZE AARDE, kan niet langer worden geholpen. Omdat er geen tweede aarde is.

Het is toegestaan ​​om fouten te maken. Maar als je klaar bent om te zien wat je echt hebt gedaan, is het niet te laat. Het is pas te laat als je besluit om op dezelfde manier door te gaan, met het besef jezelf en anderen pijn te doen.

We zijn nu op het punt waar het niet te laat is.
We staan ​​allemaal voor onze aarde, allemaal. Elke persoon. Op het eerste gezicht ziet het er niet zo uit. Maar er komt zoveel meer bij kijken.

Onze wereld hangt aan een zijden draadje. Sommigen willen het helpen, het versterken. Anderen gaan ervoor staan ​​met een schaar en willen het knippen. En de meesten van hen kijken gewoon toe zoals hij altijd doet, steeds dunner en dunner worden, hoe het zwakker wordt en hoe het langzaam scheurt.

Dus kijk, precies JIJ die dit nu leest of hoort. Kijk niet alleen hoe onze aarde langzaam de laatste dag nadert. Help de laatste dag van onze geliefde aarde uit te stellen. Tot we er zeker van kunnen zijn dat uw kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen ook met eigen ogen de aarde kunnen zien en zeggen: WOW dat is mooi. Daar moet ik op letten!

Want dat is DUURZAAMHEID !!!!!

Denk dat je de aarde in je hand hebt.
Wat ben je aan het doen?

———————————————————————————————————————————————————— —————————————

Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen, inspireren of overtuigen met mijn mening / bijdrage. 🙂

Maximiliaan Pernhofer
School: HTBLuVA Salzburg
Leraar: Gottfried Buchgraber

PS:
Mijn excuses voor eventuele spelfouten