Een recht op dieren

Een recht op dieren? Na de staatsverkiezingen in Neder-Oostenrijk heeft de FPÖ Neder-Oostenrijk zijn prioriteiten bepaald tijdens zijn clubvergadering: veiligheid, gezondheid, dierenwelzijn, Een van de agenda's van de nieuwe FPÖ Landrat Gottfried Waldhäusl is nu dierenwelzijn. Twee dagen na de terugtocht eiste de deelstaatraad in een persbericht: "De otterpest moet duurzaam worden ingeperkt". De aanleiding was de aankondiging van de ÖVP Landesrats Stephan Pernkopf om de communicatie via de "verwijdering" allow (dwz doden) van 40 beschermd otters tijdelijke, die niet ver genoeg gaat in het advies van zijn PVV-collega's. De otter beschermen is "verkeerd begrepen liefde voor dieren".

Medio april trad 2018 Gottfried Waldhäusl op de Bezirksjägertag in Zwettl. Landesjägermeister Josef Pröll (eenmaal ÖVP ministers) om er eens zei: "De wolf heeft geen plaats in een cultureel landschap in Centraal-Europa," Waldhäusl zou hebben toegevoegd: "Waarom de bescherming van dieren geldt alleen voor de wolf".
Twee voorbeelden van de ambivalentie van wat dierenwelzijn wordt genoemd in de politiek en de samenleving.

Historisch onrecht

Niet zelden is dit vooral van toepassing op katten en honden. Hij stopt vaak waar het gaat om economische belangen, (veronderstelde of feitelijke) concurrentie van wilde dieren of het plezier van jagers en vissers. Pythagoras over Galileo Galilei, René Descartes, Jean Jacques Rousseau, Immanuel Kant en Arthur Schopenhauer overwegingen zijn te vinden in het menselijk bewustzijn verhaal opnieuw en opnieuw over het feit dat dieren niet wreed behandeld moeten worden, dat de mens onderdeel van de natuur en alleen door middel van de taal en rede onderscheiden van de dieren.

Dierenwelzijn betekent dat dieren in staat worden gesteld een leven te leiden dat geschikt is voor hun soort en dat hen geen lijden, onnodige angst of permanente schade berokkent. Met de industrialisatie en de mechanisatie van landbouw en vee is de exploitatie van dieren enorm toegenomen. Al in de 19. Tierschutzbewegungen ontstond daarom in de 19e eeuw. 1822 was de eerste dierenbeschermingswet in Engeland.

Niettemin, vanuit het midden van 20. Century gefokte dieren naar steeds hogere prestaties in vlees, melk en eieren, opgepropt in een kleine ruimte, gedood in de strijd akkoord in fabrieken, de ruimte in geschoten en gekweld voor het testen van cosmetica en chemische producten en een aantal volledig nutteloos experimenten.

Successen door dierenrechtenactivisten

In de afgelopen decennia is er enige vooruitgang geboekt op het gebied van dierenwelzijn: gedragswetenschappers zoals Konrad Lorenz met zijn grijze ganzen, Jane Goodall met hun chimpansees, hebben de Britse kip onderzoeker Christine Nicol en vele anderen ons verbaasd over de intelligentie en het gedrag van dieren en veranderde onze houding. Nicols kennis over de behoeften van kippen in de 1980er jaren verzekerd, bijvoorbeeld dat legbatterijen sinds 2012 in de EU verboden en enkel "verrijkte kooien" zijn toegestaan, met een beetje meer ruimte. Dat is nog steeds niet waar voor de soort.

Voor ander vee waren er ook verbeteringen in het handhaven van voorschriften of om pijn in de EU en in Oostenrijk te voorkomen. Sinds 2012 mogen runderen bijvoorbeeld niet langer permanent worden aangebonden, of varkens kunnen alleen worden geknuffeld met 2017's staart als dat nodig is en onder pijnbehandeling sinds oktober.
Door het werk van de rechten van dieren groepen en activisten aan het publiek over de voorwaarden op bont boerderijen, heeft de voorwaarden van de slachthuizen, het doden van haantjes in leghen boerderijen of de wreedheid van wildklemmen voor wilde dieren genoemd. Voor een deel waren er juridische verbeteringen, vrijwillige veranderingen (zoals het gezamenlijk fokken van kippen en hanen in Toni's vrije-uitloopeieren) of sociaal ostracisme zoals bij bont. Vee wordt echter nog steeds door Europa vervoerd en heeft kritiek geuit op de vereniging tegen dierfabrieken, die onlangs het voorbeeld van twee kalveren uit Vorarlberg heeft gevolgd.

De Belgisch-Amerikaanse dierenrechtenactivist Henry Spira geslaagd in de jaren 1970, met grote vasthoudendheid om de aandacht te vestigen op de kwelling van konijnen, die op de "Draize-test"Geconcentreerde cosmetica-ingrediënten zijn in het oog gevallen. 1980 kwam daarom tot massale protesten tegen het cosmeticabedrijf Revlon. Onder deze druk werden eindelijk onderzoeksprogramma's ontwikkeld voor de ontwikkeling van cosmetische testmethoden zonder dierproeven.

Henry Spira was dierenrechtenkwesties tegengekomen door publicaties van docenten van de universiteit van Oxford en de Australische filosoof Peter Singer ("Animal Liberation" 1975). Dierenrechtenactivisten gaan niet ver genoeg. We moeten dieren niet alleen onnodig lijden besparen en ze op humane wijze houden, maar ze ook fundamentele mensenrechten geven, net zoals mensen die hebben.

Van het ding naar het dierenrecht

In de Romeinse wet worden dieren als dingen beschouwd - in tegenstelling tot de persoon die een persoon is. Zwitserland is het enige land ter wereld dat waardigheid erkent in zijn grondwet. Sinds de wijziging van het Burgerlijk Wetboek van oktober 2002 zijn dieren geen dingen meer. Van 2007 tot 2010, het kanton Zürich had zelfs het wereldwijde unieke kantoor van een dierenadvocaat in de rechtszaal, uitgeoefend door de advocaat Antoine Goetschel. Vanwege een stemming in Zwitserland werd dit kantoor weer afgeschaft.

In Nederland heeft 2006 voor het eerst de nieuwe Partij voor de Dieren naar het Parlement gebracht, en nu zijn er ook dergelijke partijen in andere landen. In de VS probeert advocaat Steven Wise van het Non-Human Rights Project ervoor te zorgen dat chimpansees als individuen worden erkend en het recht op 'habeas corpus' krijgen. In Buenos Aires is de 2014 al geslaagd voor een orang-oetan-vrouwtje.

Maar waar trekken we de grens? Heeft een chimpansee meer rechten dan een kip en heeft dit meer rechten dan een regenworm? En waarom rechtvaardigen we dat? Veel filosofen maken zich zorgen over deze vragen. "Abolitionisten" zoals de professor in de Amerikaanse wetgeving en schrijver Gary Francione wijzen "dierenwelzijn" af. Hij beschouwt het gebruik van niet-menselijke dieren als problematisch. Voor dierenrechten is alleen het criterium van gevoeligheid relevant, waarmee een zelfvertrouwen en een belang in het eigen leven hand in hand gaan.
De interesse voor het eigen leven kan ook door planten worden aangenomen. Het is dus geen wonder dat er geïsoleerde discussies zijn over de rechten van planten.

Foto / Video: Shutterstock.