پشتیبان گیری برای بقا

توسط رابرت بی. فیشمن

بانک های بذر تنوع ژنتیکی را برای تغذیه انسان ذخیره می کنند

حدود 1.700 بانک ژن و بذر در سراسر جهان گیاهان و دانه ها را برای تغذیه انسان تضمین می کنند. "seed safe" به عنوان پشتیبان عمل می کند خزانه بذر سوالبارد در سوالبارد بذر 18 گونه گیاهی مختلف در دمای منفی 5.000 درجه در آنجا نگهداری می شود که شامل بیش از 170.000 نمونه از انواع برنج می شود. 

در سال 2008، دولت نروژ جعبه‌ای از دانه‌های برنج فیلیپین را در تونل یک معدن سابق در سوالبارد ذخیره کرد. این شروع به ایجاد یک ذخیره برای تغذیه بشر کرد. از آنجایی که بحران آب و هوا شرایط کشاورزی را با سرعت بیشتری تغییر داده است و تنوع زیستی به سرعت در حال کاهش است، گنجینه تنوع ژنتیکی در خزانه بذر سوالبارد برای بشریت اهمیت بیشتری پیدا کرده است. 

پشتیبان کشاورزی

لوئیس سالازار، سخنگوی کراپ تراست در بن می‌گوید: «ما فقط از بخش بسیار کوچکی از گونه‌های گیاهی خوراکی برای رژیم غذایی خود استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، 120 سال پیش، کشاورزان در ایالات متحده هنوز 578 نوع مختلف لوبیا را پرورش می دادند. امروز فقط 32 وجود دارد. 

تنوع زیستی در حال کاهش است

با صنعتی شدن کشاورزی، انواع بیشتری از مزارع و از بازار در سراسر جهان ناپدید می شوند. نتیجه: رژیم غذایی ما به گونه های کمتر و کمتری از گیاهان بستگی دارد و بنابراین بیشتر مستعد شکست است: کشت های تکی خاک متراکم شده توسط ماشین آلات سنگین و آفاتی را که از محصولات منفرد تغذیه می کنند، سریعتر پخش می کنند. کشاورزان سم و کود بیشتری مصرف می کنند. بقایای عامل باعث آلودگی خاک و آب می شود. تنوع زیستی همچنان رو به کاهش است. مرگ حشرات تنها یکی از پیامدهای بسیاری است. یک دور باطل

گونه های وحشی بقای گیاهان مفید را تضمین می کند

به منظور حفظ واریته‌ها و گونه‌های محصول و یافتن گونه‌های جدید، Crop Trust هماهنگی می‌کند.پروژه Crop Wild Relative"- یک برنامه اصلاحی و تحقیقاتی در مورد امنیت غذایی. پرورش دهندگان و دانشمندان، گونه های وحشی را با محصولات معمولی تلاقی می کنند تا گونه های جدید انعطاف پذیری تولید کنند که می توانند در برابر پیامدهای بحران آب و هوا مقاومت کنند: گرما، سرما، خشکسالی و دیگر آب و هوای شدید. 

این طرح بلند مدت است. توسعه واریته گیاهی جدید به تنهایی حدود ده سال طول می کشد. علاوه بر این، ماه ها یا سال ها برای رویه های تایید، بازاریابی و انتشار وجود دارد.

 لوئیس سالازار از کراپ تراست قول می دهد: "ما در حال گسترش تنوع زیستی و کمک به دسترسی کشاورزان به آن هستیم."

کمک به بقای کشاورزان کوچک

کشاورزان کوچک به ویژه در جنوب جهانی اغلب فقط می توانند خاک های ضعیف و کم بازده را بخرند و معمولاً پولی برای خرید بذرهای ثبت شده شرکت های کشاورزی ندارند. نژادهای جدید و گونه های قدیمی بدون ثبت اختراع می توانند معیشت را نجات دهند. به این ترتیب، بانک های ژن و بذر و Crop Trust به تنوع کشاورزی، تنوع زیستی و تغذیه جمعیت رو به رشد جهان کمک می کنند. 

سازمان ملل در دستور کار 2030 خود 17 هدف برای توسعه پایدار در جهان تنظیم شده است. "پایان دادن به گرسنگی، دستیابی به امنیت غذایی و تغذیه بهتر و ترویج کشاورزی پایدار" هدف شماره دو است.

Crop Trust بر اساس "پیمان بین المللی منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی" (Plant Treaty) تأسیس شد. 20 سال پیش، 143 کشور و اتحادیه اروپا در مورد اقدامات مختلف برای حفاظت و حفظ تنوع گونه های گیاهی در کشاورزی توافق کردند.

حدود 1700 بانک ژن و بذر در سراسر جهان

1700 بانک ژن و بذر دولتی و خصوصی در سراسر جهان نمونه هایی از حدود هفت میلیون محصول از نظر ژنتیکی متفاوت را ذخیره می کنند تا آنها را برای آیندگان حفظ کنند و آنها را در دسترس پرورش دهندگان، کشاورزان و علم قرار دهند. مهم ترین آنها غلات، سیب زمینی و برنج هستند: حدود 200.000 نوع مختلف برنج عمدتاً در بانک های ژن و بذر آسیا ذخیره می شود.  

در جایی که بذرها را نمی توان ذخیره کرد، گیاهان را پرورش می دهند و از آنها مراقبت می کنند تا نهال های تازه از همه گونه ها همیشه در دسترس باشند.

Crop Trust این مؤسسات را شبکه می کند. سخنگوی تراست، لوئیس سالازار، تنوع گونه‌ها و گونه‌ها را «بنیان رژیم غذایی ما» می‌نامد.

یکی از بزرگترین و متنوع ترین این بانک های ژن این را اداره می کند موسسه لایب نیتس برای ژنتیک گیاهی و تحقیقات گیاهان زراعی IPK در ساکسونی-آنهالت تحقیقات او، در میان چیزهای دیگر، به "سازگاری بهبود یافته گیاهان مهم کشت شده با شرایط آب و هوایی و محیطی در حال تغییر" کمک می کند.

بحران آب و هوا سریعتر از آن چیزی که حیوانات و گیاهان بتوانند با آن سازگار شوند، محیط را تغییر می دهد. بنابراین، بانک های بذر و ژن برای تغذیه جهان اهمیت فزاینده ای پیدا می کنند.

آب و هوا سریعتر از آنچه که محصولات می توانند با آن سازگار شوند در حال تغییر است

حتی بانک های بذر به سختی می توانند ما را از عواقب تغییراتی که ما انسان ها روی زمین ایجاد می کنیم محافظت کنند. هیچ کس نمی داند که آیا این دانه ها پس از سال ها یا دهه ها نگهداری در شرایط آب و هوایی بسیار متفاوت آینده، همچنان رشد خواهند کرد.

بسیاری از سازمان‌های غیردولتی از مشارکت گروه‌های کشاورزی مانند Syngenta و Pioneer انتقاد دارند. تراست تراست. آنها پول خود را با بذرهای اصلاح شده ژنتیکی و با ثبت اختراع روی بذرها به دست می آورند که کشاورزان تنها با هزینه های بالای مجوز می توانند از آنها استفاده کنند. 

مارکوس ولتر، سخنگوی Misereor همچنان از ابتکار عمل دولت نروژ تمجید می کند. این با طاق بذر سوالبارد نشان می دهد که بشر چه گنجی با دانه های سراسر جهان دارد. 

صندوق گنج برای همه 

در صندوق بذر، نه تنها شرکت‌ها، بلکه همه بذرها را می‌توان به صورت رایگان نگهداری کرد. به عنوان مثال، او چروکی، مردم اولین ملل در ایالات متحده را ذکر می کند. اما مهمتر از آن این است که بذرهای بشر در سیتو، یعنی در مزارع حفظ شود. زیرا هیچ کس نمی داند که آیا بذرهای ذخیره شده پس از چندین دهه در شرایط آب و هوایی کاملاً متفاوت رشد می کنند یا خیر. کشاورزان به بذرهایی نیاز دارند که به طور آزادانه در دسترس باشند و با شرایط محلی آنها سازگار باشد و بتوانند در مزارع خود در خارج از آن بیشتر رشد کنند. استیگ تانزمن، کارشناس بذر در سازمان "نان برای جهان" هشدار می دهد که با توجه به مقررات سختگیرانه تر تصویب بذرها، این امر روز به روز دشوارتر می شود. همچنین معاهدات بین المللی مانند UPOV وجود دارد که مبادله و تجارت بذرهایی را که ثبت اختراع نشده اند محدود می کند.

اسارت بدهی برای بذرهای ثبت شده

علاوه بر این، طبق گزارش Misereor، کشاورزان بیشتری برای خرید بذرهای ثبت اختراع - معمولاً در بسته‌بندی با کود و آفت‌کش مناسب - باید بدهکار شوند. اگر میزان برداشت کمتر از برنامه‌ریزی شده باشد، کشاورزان دیگر قادر به بازپرداخت وام‌ها نخواهند بود. شکل مدرن اسارت بدهی. 

Stig Tanzmann همچنین مشاهده می‌کند که شرکت‌های بزرگ بذر به طور فزاینده‌ای توالی‌های ژنی از گیاهان دیگر یا از رشد خود را در دانه‌های موجود ترکیب می‌کنند. این به آنها امکان می دهد تا این حق اختراع را داشته باشند و هزینه های مجوز را برای هر استفاده جمع آوری کنند.

برای Judith Düesberg از سازمان غیردولتی Gen-Ethischen Netzwerk، همچنین بستگی به این دارد که در صورت لزوم چه کسی به بانک های بذر دسترسی داشته باشد. امروزه اینها عمدتاً موزه‌هایی هستند که «برای امنیت غذایی کار کمی انجام می‌دهند.» او نمونه‌هایی از هند می‌آورد. در آنجا، پرورش دهندگان سعی کردند انواع پنبه سنتی و غیر اصلاح شده ژنتیکی را پرورش دهند، اما هیچ جا نتوانستند دانه های لازم را پیدا کنند. این شبیه به برنج‌کارانی است که روی گونه‌های مقاوم در برابر سیل کار می‌کنند. این نیز ثابت می کند که دانه ها باید حفظ شوند، به ویژه در مزارع و در زندگی روزمره کشاورزان. تنها زمانی که بذرها در مزارع استفاده می شوند می توانند با شرایط آب و هوایی و خاک که به سرعت در حال تغییر هستند سازگار شوند. و کشاورزان محلی بهتر می دانند که چه چیزی در مزارع آنها رونق دارد.

اطلاعات:

شبکه اخلاقی ژن: برای مهندسی ژنتیک و شرکت های بذر بین المللی حیاتی است

MASIPAG: شبکه ای متشکل از بیش از 50.000 کشاورز در فیلیپین که خودشان برنج می کارند و دانه ها را با یکدیگر مبادله می کنند. به این ترتیب آنها خود را از شرکت های بزرگ بذر مستقل می کنند