گزینه
مجوز Clear ، گزارش جدیدی از Greenpeace International ، از دولت های ملی و منطقه ای می خواهد تا از فرصتی زودگذر برای مداخله در منطقه وسیعی که برای جنگل زدایی روغن نخل در استان پاپوآ تعیین شده است استفاده کنند. از سال 2000 ، زمین جنگلی مورد تایید برای مزارع در استان پاپوآ تقریباً یک میلیون هکتار مساحت دارد - مساحتی تقریباً دو برابر جزیره بالی. [1]
در صورت آزاد شدن حدود 71,2/2 میلیون تن کربن جنگل ذخیره شده در مناطق امتیاز مزارع در نظر گرفته شده برای جنگل زدایی در استان پاپوآ ، انجام تعهدات خود در توافق نامه پاریس برای اندونزی تقریباً غیرممکن است. [XNUMX] بیشتر این جنگل ها فعلاً دست نخورده باقی مانده اند. بنابراین معکوس کردن این مرحله با تأمین حفاظت دائمی از مناطق جنگلی بی ادعا و به رسمیت شناختن حقوق مرسوم زمین اندونزی می تواند مهمترین لحظه ورود به کنفرانس طرفین سازمان ملل در اواخر امسال باشد.
این گزارش نقض سیستماتیک مقررات مجوز را هنگام مجبور کردن مزارع به مناطق جنگلی نشان داد. برای بدتر کردن وضعیت ، اقداماتی که دولت ملی برای حفاظت از جنگل ها و خاكریزها - از قبیل مهلت قانونی جنگل و مهلت قانونی نخل روغن - در نظر گرفته است ، نتوانسته است اصلاحات وعده داده شده را انجام دهد و اجرای ضعیف و عدم اجرای آن با مشکل روبرو می شود. در حقیقت ، دولت به سختی می تواند کاهش اخیر جنگل زدایی در اندونزی را ارزیابی کند. در عوض ، پویایی بازار ، از جمله تقاضای مصرف کننده در پاسخ به از دست دادن تنوع زیستی ، آتش سوزی و نقض حقوق بشر در رابطه با روغن پالم ، تا حد زیادی مسئول کاهش است. متأسفانه ، با افزایش قیمت روغن نخل و گروهی از مزارع در پاپوآ غربی ، بانک های عظیم و بی ادعای جنگل ها ، فاجعه ای در شرف وقوع است.
همه گیری فقط وقتی اوضاع را بدتر کرد که دولت قانون بحث برانگیز ایجاد اشتغال Omnibus را که توسط منافع الیگارشیک برای از بین بردن اقدامات محیطی و بهداشتی و ایمنی طراحی شده بود ، ارائه داد. بعلاوه ، هیچ پیشرفتی در شناخت حقوق مردم بومی حاصل نشده است. تاکنون هیچ جامعه بومی در پاپوآ غربی موفق به کسب رسمیت قانونی قانونی و حفاظت از سرزمین خود به عنوان یک جنگل بومی نشده است (هوتان آدات) در عوض ، آنها دیده اند که زمینشان بدون رضایت قبلی و رایگان آنها به مشاغل واگذار شده است.
کیکی توفیک ، رئیس جهانی کمپین جنگل اندونزی در Greenpeace جنوب شرقی آسیا ، گفت: "اصلاحات سیستماتیک جنگل علیرغم فرصتهای حاصل از توقف یک دهه جنگل و بودجه بین المللی حفاظت از جنگل که قبلاً در دسترس بوده است ، رخ نداده است و به طور قابل توجهی بیشتر است. قبل از آزاد شدن بودجه بیشتر ، شرکا و اهدا کنندگان بین المللی باید معیارهای مشخص و دقیق تعریف کنند که شفافیت کامل را به عنوان یک پیش نیاز در اولویت قرار دهند. این اطمینان می دهد که آنها از اجرای م effectiveثر تلاش های اندونزی برای دستیابی به مدیریت خوب جنگل و جلوگیری از وخیم تر شدن بحران آب و هوا پشتیبانی می کنند.
وی گفت: "تحقیقات ما روابط قوی و منافع مشترک بین نخبگان سیاسی اندونزی و شرکتهای مزارع در استان پاپوآ را نشان داد. وزرای پیشین کابینه ، اعضای مجلس نمایندگان ، اعضای با نفوذ احزاب سیاسی و افسران ارشد بازنشسته ارتش و پلیس به عنوان سهامداران یا مدیران شرکت های مزارع معرفی شده اند که در مطالعات موردی گزارش ذکر شده است. این فرهنگ را قادر می سازد که در آن قانونگذاری و سیاستگذاری تحریف شده و اجرای قانون ضعیف شود. علی رغم وعده بازبینی مجوز روغن نخل ، شرکت ها هنوز مجوزهایی برای مناطق اولیه جنگل و باتلاقهایی دارند که حفاظت از آنها برداشته شده است و به نظر می رسد که حتی یک منطقه مجدداً به منطقه جنگل وارد نشده است. "
در اواخر ماه فوریه ، یک تیم بررسی مجوز به سرپرستی فرماندار استان پاپوآ برات توصیه کرد که بیش از ده مجوز مزارع لغو شود و در عوض مناطق جنگلی توسط صاحبان بومی آنها به طور پایدار مدیریت شود. [3] اگر رهبری استان همسایه باشد پاپوآ موضعی مشابه جسورانه اتخاذ می کند و دولت ملی از هر دو استان حمایت می کند ، جنگل های بی قیمت پاپوآ غربی می تواند از نابودی جنگل های دیگر اندونزی جلوگیری کند.
گزارش کامل اینجا
ملاحظات:
[1] سطح جنگل مورد تایید برای مزارع 951.771،578.000 هکتار است. مساحت بالی XNUMX هکتار است.
[2] این رقم تقریباً مربوط به نیمی از انتشار سالانه CO2 از هواپیمایی بین المللی در سال 2018 است (کسانی که).
[3] بیانیه مطبوعاتی مشترک از استان پاپوآ برات و کمیسیون مبارزه با فساد اداری
کسانی که
عکس ها: Greenpeace
