in ,

یک رویا برآورده نشد.


"من یک رویا دارم ...". این کلمات معروف از سخنرانی مارتین لوتر کینگ در 28.08.1963 آگوست 50 بود. وی در سخنرانی خود ، در مورد رویای خود در مورد آمریکایی صحبت می کند که در آن همه مردم برابرند. در آن زمان ، بیش از XNUMX سال پیش ، یک مرد تلاش کرد تا به بشریت نشان دهد که همه ما یکسان هستیم و ارزش های یکسانی داریم. در آن زمان او سعی کرد مشکلات اجتماعی را توضیح دهد و به مردم نشان دهد که اگر همه به هم بچسبیم آینده بهتری در انتظار ما است. اما آیا رویای او تحقق یافته است؟ ما اکنون در زمانی زندگی می کنیم که همه مردم برابر هستند. آیا امروز حقوق بشر مسلم شناخته شده است؟

هنگام جستجوی اطلاعات در مورد حقوق بشر در اینترنت ، به یک نکته پی بردم و آن این است که حقوق بشر بیشتر در اخبار در ارتباط با سیاست و جنگ مورد استفاده قرار می گیرد. حمله به سیاستمداران متجاوز به حقوق بشر ، جنگ ها و قتل ها بر اساس عقاید ، دیدگاه ها ، ادیان مختلف اما چرا کلمه ای که کاملاً مخالف چنین جنایاتی باشد با رنج و اندوه همراه است؟ آیا اینطور نیست که وقتی کلمه حقوق بشر را می شنویم ، همیشه بلافاصله به نقض حقوق بشر در جهانمان ، به مردم فقیر در آفریقا یا آفریقایی-آمریکایی فکر می کنیم که فقط به دلیل رنگ پوستشان حقیر است. اما چرا چنین است؟ چرا تعداد بیشتری در سراسر جهان اعدام می شوند حتی اگر تعداد کشورها کمتر مجازات اعدام را اجرا کنند؟ طبق اعلام عفو بین الملل ، در سال 2019 ، به استثنای چین ، 657 اعدام انجام شده است. علاوه بر این ، بیش از 25.000 نفر در سراسر جهان تا اعتصاب ساعت آخر خود در انتظار اعدام هستند. در سراسر جهان ممنوع است ، اما شکنجه در سراسر جهان نیز گسترده است. گفته می شود شکنجه در 2009 کشور بین سالهای 2014 تا 141 ثبت شده است. سیاستمداران برای کنترل و هدایت مردم در کشورهای خود سعی می کنند از طریق تقلب و خشونت به قدرت برسند. به عنوان نمونه می توانید از انتخابات ریاست جمهوری در بلاروس استفاده کنید ، جایی که ظاهرا الکساندر لوکاشنکو با 80,23 درصد پیروز شد و بنابراین هزاران نفر برای اعتراض به او به خیابان ها ریختند. از خشونت تا قتل ، همه چیز تلاش می شود تا مردم را از مبارزه برای آزادی منحرف کند. آزادی وجدان و مذهب و همچنین آزادی بیان ، اجتماعات و تشکل ها در بسیاری از کشورهای جهان بی اهمیت تلقی می شود و مانع آن می شود. جنگ ها واقعیت تلخ بسیاری از مردم است و آنها را بدون خانه و سرزمین رها می کند. کودکان بیشتر و بیشتر از سو mal تغذیه و بیماری های مرتبط با رژیم غذایی در حال مرگ هستند.

آیا این آینده ای است که مارتین لوتر کینگ آرزوی آن را دارد؟ این دنیای بهتر ماست؟ آیا این انسجام باعث خوشحالی همه ما می شود؟ من فکر نمی کنم. فکر می کنم ما باید مدتها رویا ببینیم تا اینکه فرزندان ما نه بر اساس رنگ پوست ، اصل ، دین ، ​​دیدگاه سیاسی یا موقعیت اجتماعی بلکه بر اساس شخصیت آنها مورد قضاوت قرار بگیرند. امروز ما هنوز با آن فاصله داریم. اگر نگاهی دقیق به دنیای ما بیندازید ، آینده بهتری پیدا نخواهید کرد ، فقط رویایی است که محقق نشده است.

عکس / ویدئو: شاتر.

این پست توسط انجمن گزینه ها ایجاد شده است. به ما بپیوندید و پیام خود را ارسال کنید

در مورد مشارکت در استرالیا گزینه


نوشته شده توسط آدیسا زوکانوویچ

Schreibe einen Kommentar