اکنون تصمیم خود را بگیرید

من 14 ساله هستم و از سپتامبر به دبیرستان می روم.

من الان در موقعیت درستی قرار دارم که باید خودم را نگاه کنم. من باید اطمینان حاصل کنم که خیلی ناسالم غذا نمی خورم ، و به طور مطمئنی تکالیفم را انجام می دهم ، صبح بیدار می شوم و قطار را از دست نمی دهم. اینکه من با دوستانم مزخرفاتی نمی کنم که بتوانم پدر و مادرم یا بعداً خودم ، آینده ام را به خطر بیندازم. همه این موارد قبلاً امری بدیهی تلقی می شدند.

مادرم همه کارها را برای من انجام داد. از من مراقبت کرده است تا هیچ مزخرفی انجام ندهم. مثلاً اگر کار جدی تری انجام می دادید ، همسایگان کمی نرم تر عمل می کردند. اما حالا به موضوع بازگردیم ، و یک داستان کوتاه:

وقتی بعد از 10 ساعت مدرسه به ایستگاه قطار می رفتم ، همانطور که روز چهارشنبه اغلب انجام می دهم ، قطار از آنجا خارج شده بود. نفر بعدی یک ساعت نیامد ، بنابراین من هنوز وقت داشتم. به آن فکر کردم و بعداً تصمیم گرفتم به فروشگاه بزرگ مجاور بروم. "Fifa 1" جدید تازه منتشر شده بود ، بنابراین من به کیوان رفتم. من قبلاً به خرید آن در خانه فکر کرده بودم و علیه آن تصمیم گرفتم. اما حالا جلوی آن ایستادم و شروع به تکان خوردن کردم. من تازه پس اندازم را صرف یک موتور سیکلت کرده بودم که خیلی می خواستم. بنابراین می دانستم که تقریباً هیچ پولی برایم باقی نمانده است ، فقط آنچه برای میان وعده داشتم. "بدون این پول نمی توانم چیزی دیگر برای خوردن در هفته آینده بخرم." فکر کردم ...

بنابراین این داستان چه ارتباطی با پایداری دارد؟ بیایید با خود کلمه "پایداری" شروع کنیم. قدمت آن به اوایل جنگلداری قرن 18 برمی گردد. تعریف این است که شما فقط می توانید به همان اندازه که می توانید برگردید استفاده کنید.

متأسفانه ، من اجازه دادم حماقتم مرا راهنمایی کند و بازی را خریداری کردم. البته مادرم مرا به خاطر این کار سرزنش کرد و به من گفت که دیگر نباید هرگز این کار را انجام دهم. هنوز هم آنچه را که شکسته بودم جایگزین کردم. من یک هفته خانه داری برای او انجام دادم و او به من پول داد تا برای آن غذا بخورم. می بینی ، وقتی چیزی از بین رفت ، آن هم از بین رفت. برای همیشه. و دیگر هرگز پس نخواهید گرفت. بله ، می توان آن را تعویض کرد ، اما دیگر هرگز مانند گذشته نخواهد بود.

اگر آن را به یک تصویر بزرگتر ترجمه کنید ، ممکن است اوضاع واقعا بد شود. مثلاً اگر خیلی از درختان را قطع کنید ، مثلاً پول مادرم جایگزین نمی شود. برگشتی وجود ندارد. البته قطع درختان اشکالی ندارد. شما همچنین برای اجاق گاز یا هنگام خطرناک بودن درخت به هیزم نیاز دارید. با این حال ، این باید در حد متوسط ​​نگه داشته شود. زمین ما قادر است خود را در یک نقطه خاص ترمیم کند. حتی اگر غالباً آنها را خیلی بد بشکنیم.

اگر خیلی زیاد برویم ، دیگر تمام شد. تنها و تنها زمین ما دیگر نمی تواند کمک کند. زیرا زمین دومی وجود ندارد.

اشتباه کردن مجاز است. اما وقتی آماده بودید که ببینید واقعاً چه کاری انجام داده اید ، آن وقت خیلی دیر نیست. با آگاهی از آسیب رساندن به خود و دیگران ، خیلی دیر است که تصمیم می گیرید همان روش را ادامه دهید.

اکنون در نقطه ای هستیم که دیر نیست.
همه ما در مقابل زمین خود ایستاده ایم ، همه ما. تک تک افراد در نگاه اول به نظر نمی رسد. اما موارد بسیار بیشتری وجود دارد.

دنیای ما به یک نخ آویزان است. برخی می خواهند به آن کمک کنند ، آن را تقویت کنند. دیگران با قیچی جلوی آن می ایستند و می خواهند آن را ببرند. و بیشتر آنها فقط تماشا می کنند که همیشه می شود ، لاغرتر و لاغرتر می شود ، چگونه ضعیف می شود و چگونه آرام می شکند.

بنابراین ، دقیقاً شما که الان این را می خوانید یا می شنوید ، نگاه کنید. فقط نزدیک شدن زمین ما به روز آخر را تماشا نکنید. کمک کنید تا آخرین روز زمین محبوب ما به تأخیر بیفتد. تا زمانی که مطمئن شویم فرزندان ، نوه ها و نوه های شما نیز می توانند زمین را با چشم خود ببینند و بگویند: عجب زیباست. من باید مراقب آن باشم!

زیرا این پایداری است !!!!!

فکر کنید زمین را در دست دارید.
چه کاری انجام می دهید؟

————————————————————————————————————————————————————————————————— —————————————

امیدوارم بتوانم با نظر / مشارکت خود به شما کمک کنم ، الهام بخش یا ترغیب شوم. 🙂

ماکسیمیلیان پرنهوفر
مدرسه: HTBLuVA سالزبورگ
معلم: گوتفرید بوخگربر

PS:
من از هر غلط املایی عذرخواهی می کنم