تلخ: گزینه های شکر و شیرین

شهردار نیویورک مایکل بلومبرگ قبلاً 2012 را بسیج کرده است. نه ، نه علیه فروشندگان مواد مخدر یا تروریست ها ، بلکه در برابر کالایی کاملاً قانونی است که تقریباً در همه خانواده ها یافت می شود. بلومبرگ با استناد به مطالعاتی كه تقریباً 60 درصد از نیویوركها دارای اضافه وزن یا چاقی هستند - گفت: "چاقی در حال تبدیل شدن به بزرگترین مشکل بهداشتی در این كشور است و قصور سرزنش قند است.

شکر همه کاره است

تمایل شیرینی ها ذاتی است. حتی مایعات موجود در رحم حاوی قند است ، شیر مادر حدود شش درصد لاکتوز است. دکتر احساس می کند: "احساس امنیت که همراه با نوشیدن است ، پایه و اساس را به دنبال راحتی در شیرینی ها ، حتی در بزرگسالی می داند." آندره فلمر ، نویسنده "واقعاً ناز!"
از نظر توسعه و همچنین کربوهیدراتهای ساده مانند شکر ، که می توانند بلافاصله در متابولیسم برای تولید انرژی مورد استفاده قرار گیرند ، مزیتی به ما داده اند. از این گذشته ، داشتن انرژی کافی برای فرار از یک ببر گرسنه خراب گرسنه ، بد نیست. فقط ، از آن زمان به بعد زندگی ما به شدت تغییر کرده است.
اجداد ما ، به عنوان شکارچیان ، به طور متوسط ​​20 کیلومتر در روز به دست می آوردند. امروزه غیرقابل تصور است. هر کس به اندازه متوسط ​​اروپایی حرکت کند ، نیازی به انرژی سریع ندارد ، اما طعم ما برای "شیرین" باقی مانده است. اگر شکر مانند قرن های قبل یک دارایی با ارزش لوکس باقی بماند ، این تقریباً بد است. اما به عنوان وسط 19. از آنجا که قیمت شکر به دلیل آغاز تولید صنعتی در قرن بیستم کاهش می یابد ، در حال تبدیل شدن به یک کالای روزمره است و مصرف تا امروز به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

آیا شکر شما را بیمار می کند؟

مطالعات مختلف ارتباط بین افزایش دیابت ، بیماریهای قلبی عروقی و مصرف زیاد قند را نشان داده است. متخصص تغذیه دکتر کلودیا نیچرل: "در این مبحث ، نظرات محققان تقسیم می شود. برخی از مصرف زیاد قند را به توسعه چاقی ، دیابت نوع 2 ، اختلالات متابولیسم چربی ، فشار خون بالا ، بیماری عروق کرونر قلب و سرطان نسبت می دهند. دانشمندان دیگر نیز علت این بیماری ها را در شیوه زندگی بسیاری افراد مشاهده می کنند - غذاهای پرچرب و پر چرب همراه با عدم ورزش زیاد. "
نویسنده آلمانی هانس اولریش گریم در کتاب جدید خود "تضمینی برای سلامتی خطرناک" بالاتر از همه قند مسئول موج جدید چاقی است: "دانشمندان مستقل درباره خطرات از جمله اضافه وزن ، آلزایمر ، سرطان هشدار می دهند. و مهمتر از همه: دیابت دیابت. ما روزانه بیش از صد گرم شکر خالص ، معمولاً ناخودآگاه مصرف می کنیم ، زیرا بیشتر قند موجود در مواد غذایی صنعتی به خوبی پنهان است ، اما هیچ عواقبی برای تولید کنندگان ندارد. "

شکر خوب در مقابل قند بد؟

آیا می توان با انتخاب یک قند خاص ، خطر سلامتی را به حداقل رساند؟ "کلودیا نیشترل می گوید:" از دیدگاه علمی ، مصرف قند قهوه ای ، قند نیشکر کامل یا عسل فواید فیزیولوژیکی ندارد. " قند نیشکر کامل و شکر کامل و همچنین شکر قهوه ای که به دلیل باقی مانده شربت باقیمانده دارای رنگ است ، حاوی مواد معدنی بیشتری نسبت به شکر جدول (ساکارز) است.
هیچ یک از موارد فوق تأثیر سالم تری بر ارگانیسم ندارد. فروکتوز مدتهاست که یک جایگزین "سالم" محسوب می شود. با این حال ، مطالعات اخیر نشان می دهد که مصرف طولانی مدت فروکتوز بالا عامل مهمی در ایجاد کبد چرب غیر الکلی است و از تجمع چربی طرفداری می کند.

گزینه های شیرین

در طبیعت ، گزینه های بیشماری قند وجود دارد ، برخی با کالری کم یا مساوی ، برخی بدون آن.
به عنوان مثال می توان به میوه های خشک ، میوه های تازه ، عسل و شربت اشاره کرد. اینها در اصل به طور طبیعی شیرین و در مقادیر طبیعی قابل تحمل هستند ، اما به مقدار زیاد از مشکلات مشابه قند غذا لذت می برند. جایگزین های قند (الکل های قند) معمولاً کمی شیرین تر از قند هستند و کالری کمتری نیز دارند. آنها همچنین کربوهیدرات هایی مانند خود قند هستند. اینها شامل فروکتوز و همچنین الکلهای قند: سوربیتول ، زایلیتول ، مانیتول ، مالتیتول ، اسید لاکتیک ، اریتریتول و ایزومالت است. شیرین کننده ها به نوبه خود به صورت مصنوعی تولید شده و یا جایگزین های قند طبیعی با قدرت شیرین کننده بسیار بالا هستند.
یکی از محبوب ترین شیرین کننده های طبیعی محصول "Stevia rebaudiana" است. قرن هاست که این گیاه که گیاه گیاهی نیز نامیده می شود ، توسط بومیان برزیل و پاراگوئه به عنوان شیرین کننده و دارو مورد استفاده قرار گرفته است ، زیرا از 2011 ، در اروپا نیز به عنوان یک ماده افزودنی غذایی به طور رسمی تصویب می شود.

در اینجا مروری بر گزینه های جایگزین قند ارائه شده است.

مظنونان معمول ...

در سرتاسر جهان ، میلیون ها نفر روزانه 800 از مردم از شیرین کننده ها استفاده می کنند. این شیرین کننده های مصنوعی در اتحادیه اروپا مجاز هستند: استسولفام ، آسپارتام ، نمک آسپارتام-استسولفام ، سیکلامات ، نئو اکسپریدین ، ​​ساکارین ، سوکرالوز و نئوتام.
طبق مطالعه ای که در سالهای 1970er انجام شد ، به نظر می رسد ساکارین و سیکلامات باعث سرطان مثانه می شوند ، اما حیوانات به میزان بسیار بالایی تغذیه می شوند (در مقایسه با یک انسان که روزانه کیلوگرم قند 20 مصرف می کند) ، بنابراین این سوء ظن وجود دارد. تأیید نشده است بارها و بارها ، مطالعات در مورد اثرات سرطان زایی آپارتام هشدار داده شده است ، اما EFSA (اتحادیه اروپا برای ایمنی مواد غذایی) گفته است که نمی تواند هیچ پتانسیل ژنتیکی یا سرطان زا را شناسایی کند.
طبق مطالعه جدیدی که توسط موسسه Weizmann اسرائیلی انجام شده است ، 2014 در ماه سپتامبر نشان داده شد که مصرف ساکارین ، آسپارتام یا سوکرالوز در ارگانیسم موش ها باعث ایجاد واکنش هایی مشابه به مقدار زیاد قند می شود: توانایی استفاده از گلوکز به طرز چشمگیری کاهش می یابد. تشکیل هیپرگلیسمی - که نشانه اصلی دیابت قندی است - طرفدار آن است. ادعا مبنی بر اینکه شیرین کننده ها باید اشتها را تحریک کنند ، صحیح است - در پرواربندی خوک ها آنها برای ده ها سال به عنوان یک اشتها آور استفاده می شدند.

دوز باعث سم می شود

کسی که غذای خود را تهیه می کند ، دقیقاً می داند چه چیزی در آن است. شکر نه تنها در کالاهای پخته شده ، آب میوه ، لیموناد ، مخلوط غلات و ماست مخفی نیست بلکه به عنوان تقویت کننده طعم به سس های مختلف ، کچاپ ، سوسیس ، سبزیجات ترش و غیره نیز اضافه می شود. اتفاقاً ، حتی غذاهایی که به عنوان "بدون قند" اعلام شده اند ممکن است حاوی قند باشند (حداکثر 0,5 گرم شکر در هر 100 گرم).
مشکل دیگر تعداد زیاد محصولات سبک است که بسیار کم چربی هستند اما حاوی مقادیر زیادی قند هستند. در غیر این صورت ، محصولات مانند هیچ چیز طعم دهنده نیستند. چه مقدار قند در واقع در یک یا دیگر محصول سبک "سالم" موجود است به راحتی با یک فرمول ساده قابل محاسبه است:

"فرمول قند"

یک تکه شکر معمولاً در اتریش چهار گرم وزن دارد. بنابراین ، اگر محصولی دارای 13 گرم کربوهیدرات و 12 گرم شکر است ، کافی است قند را به چهار تقسیم کنید. بنابراین: 12: 4 = قطعه 3 مکعب های شکر.

لذت ببرید!

شکر به معنای واقعی کلمه یک لذت واقعی است و یک غذای اصلی نیست. هرکسی که به این قانون ساده پایبند باشد ، می تواند هر از چندگاهی و بدون هیچ مشکلی در سلامتی ، از یک تکه پای لذت ببرد.