ჰელმუტ მელცერი
მსოფლიოს 42 ქვეყანაში ათიდან მხოლოდ ოთხიდან (28 პროცენტი) მიიჩნევს, რომ მათ ქვეყანაში ყველა სარგებლობს ერთი და იგივე ადამიანის უფლებებით. ბაზრისა და სოციალური კვლევითი ინსტიტუტის Ipsos- ის მიერ ჩატარებული გამოკითხვის შედეგი იწვევს ეჭვს იმის შესახებ, თუ რამდენად რეალურად არსებობს ადამიანის უნივერსალური უფლებები. მიუხედავად იმისა, რომ ხუთიდან ერთი (20%) არ არის პოზიციონირებული ამ საკითხზე, სამიდან ერთი (33%) მკვეთრად აცხადებს, რომ ყველას არ აქვს იგივე უფლებები ადამიანის სამშობლოში. საინტერესოა, რომ გერმანელები და ჩინელები თავიანთ ქვეყანას აქ საშუალოზე დადებითად თვლიან, თითქმის ორი მესამედი (63%) სწამს ადამიანის თანაბარ უფლებებს. სამხრეთ აფრიკაში (25%) და იტალიაში (28%), სურათი სრულიად განსხვავებულია. სამიდან მხოლოდ ერთი (31%) მიიჩნევს, რომ ადამიანის უფლებების დარღვევა სხვა ქვეყნებში პრობლემაა, მაგრამ რეალურად არა მისი. ათიდან ოთხი უარყოფს ამ განცხადებას, რაც ადასტურებს, რომ მათ საკუთარ ქვეყანაში აქვთ ჩადენილი დარღვევები. ოთხიდან ერთს არ შეუძლია გადაწყვიტოს ამ კითხვაზე. 28 გამოკითხულ ქვეყნებში ერთადერთი ქვეყანა, სადაც უმრავლესობა (55%) მიიჩნევს, რომ ადამიანის უფლებები არ არის პრობლემა მათ ქვეყანაში არის გერმანია. განსაკუთრებით კოლუმბიაში (69%), სამხრეთ აფრიკაში, პერუსა და მექსიკაში (თითოეული 60%) დიდი უმრავლესობა პირიქით ხდება.
მოქალაქეთა უმრავლესობა (78%) ეთანხმება, რომ კანონი თავის ქვეყანაში იცავს კანონს, მხოლოდ ექვს პროცენტს არ ეთანხმება. მოსაზრებაა განსაკუთრებით სერბეთში (90%), უნგრეთში (88%), კოლუმბიაში (88%), სამხრეთ აფრიკაში (86%) და გერმანიაში (84%). საინტერესოა, რომ ბრაზილიაში (12%), საუდის არაბეთში (11%) და თურქეთში ეს მოსაზრება ძლივს არის წარმოდგენილი. მაშინაც კი, თუ მოსახლეობის დიდი ნაწილი თვლის, რომ ადამიანის უფლებები მნიშვნელოვანია, ორი რესპონდენტიდან მხოლოდ ერთი (56%) ამბობს, რომ მათ შესახებ ბევრი რამ იციან.
დასკვნები 2018- ის მიერ ჩატარებული გლობალური მრჩევლის მიერ ჩატარებული კვლევის თანახმად, Ipsos ონლაინ პანელის შესახებ 23.249 ინდივიდებში 28 ქვეყნებში.
