Option
Ważna część międzynarodowej polityki klimatycznej jest opracowywana w salach posiedzeń Wall Street i City of London. Ponieważ globalny sojusz dużych grup finansowych, Glasgow Financial Alliance for Net Zero, przejął agendę regulacji finansów prywatnych w ramach negocjacji klimatycznych ONZ. W rezultacie sektor finansowy nadal nie jest zaangażowany w żadne znaczące lub szybkie ograniczenie finansowania paliw kopalnych.
Europejska sieć Attac, wraz z 89 organizacjami społeczeństwa obywatelskiego z całego świata, krytykuje to we wspólnym oświadczeniu z okazji szczytu klimatycznego w Szarm el-Szejk. Organizacje domagają się od rządów ograniczenia wpływu branży finansowej w organach negocjacji klimatycznych ONZ. Cała branża finansowa musi też podporządkować się postanowieniom i celom Porozumienia Paryskiego. Absolutnym minimum są obowiązkowe przepisy dotyczące wychodzenia z inwestycji w paliwa kopalne i wylesiania.
Sektor finansowy odgrywa kluczową rolę w pogłębianiu kryzysu klimatycznego
„Finansując przemysł paliw kopalnych, sektor finansowy odgrywa kluczową rolę w zaostrzaniu kryzysu klimatycznego. Pomimo zawartego w Artykule 2.1 (c) Porozumienia Klimatycznego w Paryżu wymogu harmonizacji przepływów finansowych z redukcją emisji gazów cieplarnianych (…) nadal nie ma regulacji, która ogranicza lub zakazuje inwestycji w paliwa kopalne” – krytykuje Hannah Bartels z Attac. Austria.
Powód tego: największe grupy finansowe na świecie połączyły siły w Glasgow Financial Alliance for Net Zero (GFANZ). Sojusz ten określa również agendę ONZ dotyczącą regulacji prywatnych finansów na obecnym szczycie klimatycznym i opiera się na dobrowolnej „samoregulacji”. Oznacza to, że agendę klimatyczną przejmują te same korporacje, które zapewniają większość finansowania projektów związanych z paliwami kopalnymi. Spośród 60 banków, które zarobiły 4,6 biliona dolarów na inwestycjach w paliwa kopalne na całym świecie od czasu porozumienia paryskiego, 40 jest członkami GFANZ. (1)
Zyski są przed ochroną klimatu
Grupy finansowe nie przejmują się zmianą swoich modeli biznesowych, które są szkodliwe dla klimatu. Ponieważ ich – całkowicie dobrowolne – ambicje „zera netto” nie przewidują żadnej realnej redukcji emisji gazów cieplarnianych – o ile można je „zrównoważyć” wątpliwą rekompensatą gdzie indziej. „Każdy, kto przedkłada interesy grup finansowych nad regulacje polityczne, będzie nadal podsycał kryzys klimatyczny”, krytykuje Christoph Rogers z Attac Austria.
Realna pomoc zamiast pożyczek dla Globalnego Południa
GFANZ wykorzystuje również swoją pozycję do promowania swojego preferowanego modelu „finansowania klimatu” dla Globalnego Południa. Nacisk kładziony jest na otwarcie rynku dla kapitału prywatnego, udzielanie nowych kredytów, ulgi podatkowe dla korporacji oraz ścisłą ochronę inwestycji. „Zamiast sprawiedliwości klimatycznej przynosi to przede wszystkim większe możliwości zysku” – wyjaśnia Bartels.
89 organizacji domaga się zatem od rządów opracowania poważnego planu finansowania transformacji na Globalnym Południu, opartego na realnej pomocy, a nie na pożyczkach. Roczny fundusz o wartości 2009 miliardów dolarów, który został obiecany w 100 roku, ale nigdy nie został wykupiony, musi zostać przeprojektowany i zwiększony.
(1) Duże grupy finansowe, takie jak Citigroup, JPMorgan Chase, Bank of America czy Goldman Sachs, nadal inwestują dziesiątki miliardów dolarów rocznie w spółki kopalne, takie jak Saudi Aramco, Abu Dhabi National Oil Co. czy Qatar Energy. Tylko w 2021 r. suma wyniosła 742 miliardy dolarów – więcej niż przed paryskim porozumieniem klimatycznym.
