Co Corona robi z naszą psychiką?

Corona & the psyche - "Mechaniczny widok" to miejsce, w którym dokonuje się największych postępów w medycynie, gdzie dokonuje się inwestycji i gdzie należy świętować wielkie sukcesy. Corona pokazuje: zbyt mało uwagi poświęcamy naszemu zdrowiu psychicznemu zdrowie.

Konieczność radzenia sobie z naszą psychiką społecznie i indywidualnie nie stała się wcale oczywistością. W porównaniu z tym postępy w tej dziedzinie są minimalne. Covidien-19 ponownie wysunął ten temat na pierwszy plan i może być rozumiany jako impuls. Zadanie: Spójrz, gdzie wydaje się, że jest więcej pytań niż odpowiedzi, ponieważ nie ma prawie żadnej mierzalności „obiektywnie”. Ważnym pytaniem jest na przykład: jak nowe są naprawdę odkrycia dotyczące psychiki i pandemii? Oczywiste jest, że dzieci są narażone na inne stresy niż dorośli, mężczyźni inaczej niż kobiety. Doniesienia medialne i studia przypadków pokazują, jak głęboko szokujące są często realia kryjące się za wymienionymi liczbami. Takich jak znaczny wzrost przemocy domowej w wyniku pandemii.

Twarze stresu psychicznego

Nie zmienia się to, że każdy, kto wcześniej był częścią grupy wrażliwej, jest tutaj również najbardziej dotknięty. Dotyczy to zwłaszcza osób, które już przed pandemią musiały radzić sobie ze stresem psychicznym – a to znacznie więcej, niż generalnie chcemy zaakceptować.

Problemy psychiczne mają znajome twarze, a Covid-19 tego nie zmienia. To, co w rzeczywistości jest inne, to ich skoncentrowany wygląd w wyniku nadzwyczajnych okoliczności. Ich nazwy to np. stres, lęki, zaburzenia snu i odżywiania, nadużywanie substancji, wypalenie, depresja, PTSD. Pandemia oznacza przede wszystkim jedno: wszyscy jesteśmy jednocześnie narażeni na wielką presję i ograniczenia naszych warunków życia. Stopień, w jakim niezbędne adaptacje negatywnie wpływają na nasze zdrowie psychiczne, zależy od wielu czynników.

Ochrona zdrowia psychicznego

Wyniki badań nad Covid-19 w dużej mierze pokrywają się z ogólną wiedzą o psychicznych czynnikach ochronnych. Chociaż wstępne warunki biologiczne i genetyczne z pewnością odgrywają pewną rolę, istnieje coraz większa zgoda, że ​​nasze środowisko jest jeszcze bardziej decydującym czynnikiem o tym, jak poważnie upośledzenie umysłowe dotyka ludzi w sytuacjach stresowych.

Najważniejszą podstawą późniejszej solidności psychiki są te odciski, które mają miejsce w kontekście naszych najwcześniejszych więzi. Obszarem badawczym, który dostarcza najwięcej wiedzy na te tematy, są najnowsze badania nad traumą – zwłaszcza nad traumą przywiązania i rozwojową. Ponieważ: Życie „bez traumy” jest niemożliwe. Ale to, jakie zasoby są dostępne, aby poradzić sobie z traumą, robi dużą różnicę. Przetworzone traumy nie powodują tzw. zaburzeń pourazowych.

Centralne połączenie współczynnika ochrony

Jeśli spojrzysz na tło zjawisk psychologicznych, takich jak depresja i współudział, po bliższym przyjrzeniu się znajdziesz jedną rzecz przede wszystkim w prawie wszystkich biografiach: nie możesz przyznać, że w ogóle powstało cierpienie – i że my, ludzie, nie jesteśmy stworzeni do radzenia sobie ze wszystkim do końca.

Przyczyn tego stanu rzeczy można zwykle szukać w pierwszych więzach naszego życia i są one zasadniczo związane z wynikającym z tego rozwojem autonomicznego układu nerwowego. Czy pozwolono nam nauczyć się, że posiadanie potrzeb i pragnień jest w porządku? Że możesz potrzebować pomocy? Że można popełniać błędy? Że jestem w porządku taki jaki jestem
Jeśli te najwcześniejsze doświadczenia, często niedostępne naszej pamięci, są pozytywne – jako embrionu i niemowlęcia – przejawia się to między innymi umiejętnością nawiązywania trwałych relacji – oraz rozwojem odporności. Te dwa są najbardziej podstawowymi czynnikami ochronnymi, jeśli chodzi o nasze zdrowie psychiczne.

Spraw, by było godne salonu

Jeśli w tle panują nieoptymalne warunki, potrzebna jest przede wszystkim umiejętność proszenia o pomoc – a to wymaga społeczeństwa, które nie tylko na to pozwala, ale i promuje. Najważniejszym krokiem w tym kierunku jest zwolnienie tematu zdrowia psychicznego z wyłącznej odpowiedzialności jednostki i wypracowanie klimatu, w którym można o nim dyskutować. Klimat, w którym można powiedzieć, że czasami takie życie jest po prostu naprawdę ciężkie. Klimat, w którym cierpienie jednostki przypisuje się nie tylko jej, jemu samemu.
Ponieważ uzdrowienie zaczyna się w społeczeństwie. Uzdrowienie zaczyna się, kiedy jesteśmy w stanie się o siebie troszczyć i zwracać się do siebie. Jeśli spójność i szczere zainteresowanie cierpieniem są możliwe, to jest już w połowie pokonane.

Zdjęcia / video: Shutterstock.