Sonja Bettel
"Ondertussen is CSR onderdeel geworden van de bedrijfsfilosofie van veel bedrijven en heeft het ook middelgrote bedrijven bereikt."
Peter Kromminga, UPJ
Het beursgenoteerde energieleverancier RWE AG ontgint kolen in het bruinkoolwinningsgebied van Rijn om er elektriciteit uit te genereren. De mijnbouw vindt plaats op grote gebieden in de dagbouwmijn en laat diepe maanlandschappen achter. RWE wordt bekritiseerd omdat het verantwoordelijk is voor het verlagen van het grondwater en voor schade aan de bergen. Plaatsen en natuur werden vernietigd door de opgraving.
RWE en strijd om het Hambach-bos
Die tussen Keulen en Aken Hambacher Forst zou moeten worden verminderd in september 2018. Het bos, dat twee vierkante kilometer meet, is een overblijfsel van de oorspronkelijk 40 vierkante kilometer burgerlijk bos, dat sinds 1978 voor de bovengrondse mijn van Hambach is gekapt. Nu ligt het laatste overblijfsel van bos aan de wortels, waartegen activisten zes jaar lang hebben geprotesteerd door boomhutten te bouwen en in het bos te wonen. Op 1 augustus 2018 diende RWE Power een aanvraag in bij de regelgevende instanties en de politie om "het Hambacher Forst, dat eigendom is van RWE, te vrijwaren" van illegale bezettingen en gebruik ". RWE rechtvaardigde zijn naleving van de open plek met verantwoordelijkheid tegenover de werknemers en de veiligheid van de elektriciteitsvoorziening.
Op 6 oktober beval de hogere administratieve rechtbank in Münster een voorlopige stopplaats in het Hambacher-woud en voldoet daarmee aan het voorstel van de federale regering voor milieu en natuurbehoud in Duitsland. Het BUND had betoogd dat het bos wordt bewoond door bedreigde vleermuizen en daarom moet worden beschermd als een Europees FFH-beschermingsgebied.
De strijd om het Hambacher Woud gaat niet alleen over bomen en bedreigde vleermuizen. De belangrijkste vraag is of het, gezien de klimaatverandering en het snelle verlies van natuur en biodiversiteit, nog steeds verantwoordelijk is om bruinkool in de dagbouw te delven en daaruit elektriciteit op te wekken. Steenkool stoot aanzienlijk meer kooldioxide uit dan olie of aardgas per opgewekt kilowattuur elektriciteit en levert dus een onevenredige bijdrage aan de klimaatverandering. De CO2-uitstoot van RWE bedroeg in 2013 meer dan 163 miljoen ton, waarmee de groep de grootste CO2-uitstoot in Europa is. De verbranding van steenkool stoot ook zwaveldioxide, zware metalen, radioactieve stoffen en fijn stof uit.
Vanaf het midden van de jaren zeventig vertrouwde RWE ook op kernenergie en klaagde het de deelstaat Hessen en de Duitse federale overheid aan voor schadevergoeding na het besluit om in 1970 af te bouwen. Waarom heeft RWE lang geleden nog geen bruinkool verlaten en is overgeschakeld op hernieuwbare energie? Een woordvoerder van RWE schrijft ons: “Het is niet mogelijk om tegelijkertijd uit kernenergie en op kolen gebaseerde elektriciteit te komen. Om deze reden is het gebruik van kolen om elektriciteit op te wekken een noodzaak voor de energie-industrie, wat herhaaldelijk is bevestigd door een brede politieke meerderheid. ”Tegen 2011 zal RWE de uitstoot van broeikasgassen met 2030 procent verminderen in vergelijking met 50. De transactie tussen RWE en E.ON heeft van RWE de derde grootste producent van hernieuwbare energiebronnen in Europa gemaakt. En de open put? De woordvoerder van RWE zei dat meer dan 2015 hectare al opnieuw is gecultiveerd in de Rheinische Revier, waarvan 22.000 hectare bos.
Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen
Publieke kritiek vanwege een gebrek aan bedrijfsverantwoordelijkheid richt zich primair op internationale groepen. Is het omdat deze bedrijven beter zichtbaar zijn dan kleinere? Dat ze als bedreigende reuzen worden beschouwd? Of omdat ze zich vanwege hun economische macht geen zorgen hoeven te maken over de publieke opinie? Het zou heel anders zijn.
Peter Kromminga, directeur van CSR-netwerk UPJ gevestigd in Berlijn, ziet nauwelijks verschillen tussen grote en middelgrote bedrijven als het gaat om maatschappelijk verantwoord ondernemen, technische term CSR (maatschappelijk verantwoord ondernemen): "CSR is inmiddels onderdeel geworden van de bedrijfsfilosofie van veel bedrijven en heeft ook kleine en middelgrote bedrijven bereikt, niet alleen die grote. ”Bij kleinere bedrijven is de waarde van de eigenaren een belangrijke factor voor de inzet. "Publieke druk is in toenemende mate een belangrijke factor voor grotere bedrijven, maar regelgeving speelt ook een rol, zoals de CSR-rapportagevereisten voor beursgenoteerde bedrijven in de Europese Unie."
Nestlé en de Investor Factor
Een groep die beweert veel te doen voor de samenleving, maar nog steeds zwaar wordt bekritiseerd, is de voedselreus Nestlé met zijn hoofdkantoor in Zwitserland. Nestlé is beschuldigd van het vernietigen van regenwoud voor de winning van palmolie, het exploiteren van watervoorraden, dierproeven of babyvoeding van slechte kwaliteit.
“We zijn ervan overtuigd dat we alleen op de lange termijn succesvol zullen zijn als we tegelijkertijd toegevoegde waarde creëren voor onze aandeelhouders en voor de samenleving. Deze benadering van het creëren van gedeelde waarde geeft vorm aan alles wat we doen en maakt het dus mogelijk om ons bedrijfsgevoel te implementeren: het verbeteren van de kwaliteit van leven en bijdragen aan een gezondere toekomst, ”schreef Nestlé in het rapport van 2017 over zijn sociale verantwoordelijkheid. Voorbeelden zijn: Meer dan 1000 nieuwe voedingsrijke producten geïntroduceerd, 57 procent van het volume van de twaalf belangrijkste grondstofcategorieën en papier dat op verantwoorde wijze wordt ingekocht, 431.000 getrainde boeren, vermindering van broeikasgasemissies, afval- en waterverbruik en ongeveer een kwart van de elektriciteit is afkomstig van hernieuwbare bronnen ,
Nestelen streven er ook naar om plastic afval te verminderen door over te schakelen naar hervulbare of recyclebare verpakkingen, betere informatie over correcte verwijdering en ondersteuning van de ontwikkeling van systemen voor het verzamelen, sorteren en recyclen van verpakkingen. Alle verpakkingen moeten tegen 2025 herbruikbaar of recyclebaar zijn. In theorie kun je beweren dat ze dat al zijn. Het is echter een feit dat de levensstijl van vandaag, waarin eten en drinken snel en onderweg wordt geconsumeerd, een enorme hoeveelheid afval oplevert. Een drankje in een PET-fles of aluminium blikje wordt binnen enkele minuten gedronken, een hamburger, pastagerecht of snack wordt binnenkort geconsumeerd. Wat overblijft is verpakking, die vaak ergens in het landschap terechtkomt.
De grote vervuilers
Greenpeace en andere milieuorganisaties hebben de afgelopen maanden in 42 landen over de hele wereld gewerkt plastic afval verzameld in steden, parken en stranden en de 187.000 stuks gesorteerd op merknaam. Het grootste deel van het plastic was afkomstig van Coca-Cola, PepsiCo en Nestlé, gevolgd door Danone en Mondelez - de bedrijven die de voedselmarkt domineren.
Het lijkt bijzonder absurd dat waardevol mineraalwater in plastic flessen wordt gevuld en over de hele wereld wordt getransporteerd. Een grote bottelfabriek van Nestlé bevindt zich in het traditionele kuuroord Vittel in de Franse Vogezen. Nestlé heeft daar sinds het einde van de jaren zestig water en mag jaarlijks een miljoen kubieke meter winnen. Een lokale kaasfabriek pompt 1960 kubieke meter per jaar. Sinds de jaren negentig is het grondwaterpeil echter met ongeveer 600.000 centimeter per jaar gedaald. In een interview voor ARD beschuldigde Jean-Francois Fleck, voorzitter van de milieuvereniging VNE, Nestlé ervan het water niet te beschermen, maar te exploiteren. Het lokale burgerinitiatief "Eau 1990" protesteert tegen de exploitatie van hun water en heeft een "toegangspoort tot de woestijn" opgezet van strobalen aan de rand.
Nu wordt een lijn gebouwd voor 20 miljoen euro, die overtollig water van een naburige gemeenschap naar Vittel brengt. De burgemeester van Vittel vertelde ARD dat het Nestlé niet kon worden belet water te halen, omdat 20.000 banen direct en indirect afhankelijk zouden zijn van het bottelen van water.
Het bedrijf Nestlé meldt dat de watervoorziening niet acuut in gevaar wordt gebracht en dat het de winning vrijwillig heeft teruggebracht tot 750.000 kubieke meter per jaar omdat het zelf belang heeft bij de duurzaamheid van de bron. Juridische deskundigen moeten nu beslissen of de industrie net zoveel water kan blijven gebruiken als voorheen, of de vergunningen ooit legaal waren en of de exploitatie van grondwater verenigbaar is met de EU-kaderrichtlijn water.
Het is ook heel anders
Veel bedrijven beweren zelfs dat ze duurzaam en verantwoord zouden handelen. Het is echter vaak moeilijk voor consumenten om te beoordelen of hun informatie correct is en of u het kunt geloven of niet. De zogenaamde 'green washing' is ook het onderwerp van de nieuwe film 'The Green Lie' van Werner Boot, waarin de auteur Kathrin Hartmann uitlegt over 'groene leugens' van bedrijven, bijvoorbeeld over palmolie. Nestlé zegt bijvoorbeeld dat ze in toenemende mate overschakelen naar palmolie die wordt geproduceerd met "duurzaam". Milieuactivisten zeggen dat er geen duurzame palmolie is, althans niet op industriële schaal.
“Er zijn veel dingen die volgens mij niet eerlijk zijn over hoe mensen daar buiten lopen. We willen een oplossing zijn. "
Johannes Gutmann, Zonnepoort
Margarine zonder palmolie
Het bedrijf Sonnentor van Sprögnitz in Neder-Oostenrijk zocht en vond daarom alternatieven voor hun koekjes: het kleine bedrijf Naschwerk in het Waldviertel heeft zijn eigen margarine ontwikkeld om veganistische koekjes zonder palmolie voor Sonnentor te kunnen bakken.
Johannes Gutmann, oprichter en directeur van Sonnentor, begon 30 jaar geleden met biologische en verkocht kruiden op boerenmarkten. Tegenwoordig produceren 400 werknemers en 300 loonwerkers in zijn familiebedrijf ongeveer 900 producten - van specerijen tot thee en snoep. Sonnentor streeft naar organisch en duurzaamheid, eerlijke arbeidsomstandigheden en eerlijke handel en is een pionier in de economie van het algemeen welzijn. Gutmann zegt dat hij handelt volgens het principe: wie beweegt, beweegt anderen. Gutmann: “Er zijn veel dingen die ik niet eerlijk vind over hoe mensen daar buiten lopen. We willen een oplossing zijn. ”Zolang hij geen hebzuchtige investeerders aantrekt, kan hij op deze manier handelen en ook bewust groeien. Dat is ook een goed recept tegen persoonlijke burn-out.
Chocolatier en biologische boer Josef Zotter uit Riegersburg in Stiermarken ziet het op dezelfde manier. In 1987 richtten de getrainde chef-kok en ober samen met zijn vrouw Ulrike een banketbakkerij op, creëerden ongebruikelijke cakecreaties en ontwikkelden handgemaakte chocolade. In 1996 moest hij faillissement aanvragen en drie jaar later vond hij zichzelf opnieuw uit als chocoladefabrikant. Voor zijn biologische chocolaatjes koopt hij nu cacaobonen rechtstreeks van boeren in Latijns-Amerika tegen eerlijke prijzen en heeft hij al veel prijzen ontvangen voor zijn hoge kwaliteit en altijd nieuwe ideeën. Zotter heeft momenteel 210 werknemers en zijn twee volwassen kinderen werken ook voor het bedrijf. "Wij zijn een volkomen normaal familiebedrijf, dat een zogenaamde familiestructuur heeft, volgens welke wij handelen", zegt hij. De beslissende factor voor zijn daaruit voortvloeiende bedrijfsverantwoordelijkheid was waarschijnlijk zijn faillissement, analyseert hij achteraf: “Een faillissement leidt tot twee mogelijke gevolgen: je past je aan aan de voorwaarden van alle economische wetten of je doet je ding volledig omdat je niets meer kunt verliezen , De meeste passen zich aan de principes van een markteconomie aan. Dat wilde ik niet. "
"Door het vermelden van chemische producten hebben we misschien sommige klanten boos gemaakt, maar we hebben ook nieuwe klanten gewonnen."
Isabella Hollerer, Bellaflora
Tuinbouwbedrijf binnenstebuiten gekeerd
Wat opvalt aan dergelijke bedrijven is dat ze ook risico's nemen voor hun overtuigingen. Het bedrijf Bellaflora Gevestigd in Leonding, Opper-Oostenrijk, bijvoorbeeld, werd plantchemie verbannen uit haar tuincentra in 2013, werd het assortiment overgeschakeld naar uitsluitend natuurlijke meststoffen in 2014 en is het gebruik van turf sinds 2015 verminderd. Banen voor mensen met speciale behoeften, zonne-energie door onze eigen productie en zuinig gebruik van water en afval zijn bijna vanzelfsprekend. Een dergelijke verbintenis is natuurlijk riskant, zegt Isabella Hollerer, die verantwoordelijk is voor duurzame ontwikkeling bij Bellaflora: "Door de chemische producten op te sommen hebben we misschien sommige klanten boos gemaakt, maar ook nieuwe klanten gewonnen." De werknemers moesten echter eerst worden opgeleid en enthousiast zijn over het duurzame pad. Elke verandering in gewoonten is moeilijk, maar nu is iedereen er trots op, zegt de duurzaamheidsfunctionaris. Een alternatieve economie staat er voor.
Foto / Video: Shutterstock.
