in , , , ,

Klimaatbescherming: Compensators kopen de vervuilingsrechten van de industrie weg


Vliegen, verwarmen, rijden, winkelen. Bij bijna alles wat we doen, produceren we broeikasgassen. Deze voeden de opwarming van de aarde. Iedereen die dit wil tegengaan, kan zijn uitstoot van broeikasgassen "compenseren" met een donatie aan veronderstelde of daadwerkelijke klimaatbeschermingsprojecten. Maar veel van deze zogenaamde vergoedingen komen hun beloften niet na. Niemand weet bijvoorbeeld hoe lang bossen zijn voortgekomen uit donaties aan de CO- Compensatie te financieren. De impact van andere projecten ergens in het "Global South" is nauwelijks te beheersen. Daarom gebruiken sommige aanbieders de donaties liever om vervuilingsrechten van het EU-emissiehandelssysteem te kopen en van de markt te halen. 

Industriële bedrijven, exploitanten van elektriciteitscentrales, luchtvaartmaatschappijen en andere bedrijven in Europa moeten vervuilingsrechten kopen voordat ze klimaatschadelijke broeikasgassen de lucht in blazen. Gaandeweg geldt deze verplichting voor steeds meer branches. Uiterlijk vanaf 2027 moeten volgens EU-plannen ook bedrijven in de bouw, scheepvaart en wegtransport, zoals expediteurs, dergelijke emissierechten verwerven. Geleidelijk dekt dit Europese emissiehandelssysteem (ETS) tot 70 procent van alle broeikasgasemissies.

Het emissierecht voor een ton CO₂ kost momenteel iets meer dan 90 euro. Aan het begin van het jaar waren dat er nog 80. Tot nu toe kregen bedrijven een groot deel van deze certificaten gratis. Van jaar tot jaar kent de Europese Commissie nu minder van deze vervuilingsrechten toe. Vanaf 2034 zijn er geen gratis meer. 

Emissiehandel: markt voor verontreinigingsrechten

Wie de rechten niet gebruikt omdat ze minder broeikasgassen uitstoten, kan ze doorverkopen. Zo is er een markt voor verontreinigingsrechten ontstaan. Hoe duurder deze certificaten worden, des te winstgevender zijn investeringen in klimaatbescherming.

dat soort organisaties Compensatoren bekritiseren dat de EU te veel van deze vervuilingsrechten heeft verleend. De prijs is veel te laag om de overstap naar klimaatvriendelijke technologieën te bevorderen. "Wij Europeanen zullen onze klimaatdoelen op deze manier nooit halen", schrijven de Compensators op hun website. 

Daarom helpen ze de klimaatbescherming een handje: ze zamelen donaties in en gebruiken het geld om vervuilingsrechten te kopen, die de industrie dan niet meer kan gebruiken. Compensatorenbestuurslid Hendrik Schuldt belooft dat deze emissierechten “nooit meer op de markt komen”. Eind februari had zijn organisatie donaties ontvangen van 835.000 euro, certificaten voor zo'n 12.400 ton CO2. Deze hoeveelheid is nog te klein om de prijs merkbaar te beïnvloeden.

Het verhogen van de prijs van klimaatvervuiling

Hoe meer verontreinigingsrechten de compensatoren aan de markt onttrekken, hoe sneller de prijs stijgt. Dit werkt zolang de EU niet goedkoop of gratis nieuwe certificaten op de markt gooit. Schuldt acht dit echter zeer onwaarschijnlijk. De EU neemt haar klimaatdoelstellingen immers serieus. In feite heeft het zelfs nu, in de huidige energiecrisis, alleen de prijsverhogingen voor certificaten stopgezet, maar geen extra gratis of verlaagde emissierechten uitgegeven.

Michael Pahle werkt aan emissiehandel bij het Potsdam Institute for Climate Impact Research PIK. Ook hij is overtuigd van het idee van de compensatoren. Talrijke financiële investeerders zouden in 2021 echter vervuilingsrechten hebben gekocht om te profiteren van stijgende prijzen. Die zouden de prijzen zo hebben opgedreven dat politici extra certificaten op de markt wilden brengen om de prijsstijging af te remmen. Pahle ziet dit gevaar ook als "veel idealistisch gemotiveerde mensen te veel certificaten kopen en de prijzen daardoor sterk stijgen".

Laat politici zien dat we vrijwillig betalen voor klimaatbescherming

Pahle prijst de aanpak van Compensators ook om een ​​andere reden: de donaties lieten politici zien dat mensen bereid zijn te betalen voor meer klimaatbescherming - en dat ondanks stijgende prijzen voor emissierechten.

Naast de compensatoren kopen ook andere organisaties emissierechten van de door hen ingezamelde donaties: Cap2 richt zich echter niet op eindgebruikers, maar op de grote investeerders op de financiële markten. Deze kunnen Cap2 gebruiken om de emissies die hun effectenrekeningen direct of indirect veroorzaken te "balanceren".  

Anders dan Cap2 of Voor morgen de compensatoren werken op vrijwillige basis in hun vzw. Ze beloven dat ze 98 procent van de donaties zullen gebruiken om de vervuilingsrechten te kopen en slechts ongeveer XNUMX procent voor administratiekosten.

Noot: De auteur van dit artikel was gecharmeerd van het concept van de compensatoren. Hij sloot zich aan bij de club.

Laten we doorgaan, kunnen we het beter?

Iedereen die iets wil doen voor de bescherming van het klimaat dat verder gaat dan vermijden, verminderen en compenseren, kan meedoen aan tal van projecten. Donaties zijn welkom, bijvoorbeeld bij ZNU goes Zero van de Universiteit van Witten-Herdecke of de Stichting Klimaschutz Plus. In plaats van CO₂-compensatie biedt haar uitloper Climate Fair de mogelijkheid om geld te storten in gemeenschapsfondsen die energiebesparende projecten en de uitbreiding van "hernieuwbare energiebronnen" in Duitsland promoten. De inkomsten hiervan vloeien vervolgens terug naar nieuwe klimaatbeschermingsprojecten. De donoren bepalen hoe het geld wordt gebruikt.

Dit bericht is gemaakt door de Option Community. Doe mee en post uw bericht!

BIJDRAGE AAN OPTIE DUITSLAND


Geschreven door Robert B Fishman

Freelance auteur, journalist, verslaggever (radio en gedrukte media), fotograaf, workshop trainer, moderator en reisleider

Laat een bericht achter