Keuze
Visserij op de volle zee van de Indische Oceaan vormt een bedreiging voor de gezondheid van de oceaan, het levensonderhoud aan de kust en de soorten. Volgens een nieuwe Greenpeace International treden regeringen niet op Verslag doen van. [1] De nieuwe studie in de noordwestelijke Indische Oceaan toont aan:
- Grootschalige drijfnetten, die de Verenigde Naties dertig jaar geleden hebben aangewezen en verboden als "doodsmuren", worden nog steeds op grote schaal gebruikt, wat leidt tot de decimering van het zeeleven in de regio. De haaienpopulaties in de Indische Oceaan zijn bijna ingestort 85% in de afgelopen 50 jaar. Greenpeace UK was getuige van het gebruik van kieuwnetten. Zeven boten vormden twee netwanden van meer dan 21 mijl lang en documenteerden de bijvangst van bedreigde diersoorten zoals duivelsroggen.
- Een snelgroeiende Inktvis vissen met meer dan 100 schepen die in de regio opereren zonder internationale regelgeving.
- De visserij wordt ernstig mishandeld door zwakke instellingen en politieke besluiten - meest recentelijk bij de Commissie voor de tonijnvisserij in de Indische Oceaan, waar de invloed van de Europese industrie ertoe leidde dat de vergadering geen overeenstemming bereikte over maatregelen om overbevissing tegen te gaan.
Will McCallum van de Protect the Oceans-campagne van Greenpeace UKzei:
“Deze verwoestende scènes zijn slechts een glimp van onze wetteloze oceanen. We weten dat veel andere vissersvloten in de schaduw van de wetgeving opereren. Door haar ambities om de belangen van industriële visserijbedrijven te dienen te verminderen, oefent de Europese Unie medeplichtig uit aan het onder druk zetten van dit kwetsbare ecosysteem en profiteert ze van het gebrek aan controle over de wereldzeeën. We kunnen niet toestaan dat de visserijsector gewoon blijft werken. We moeten dit goed aanpakken, zodat miljarden mensen die afhankelijk zijn van gezonde oceanen, kunnen overleven. "
Goed beheerde visserij is essentieel voor de voedselzekerheid van kustgemeenschappen over de hele wereld, vooral in het Zuiden. De bevolking rond de Indische Oceaan vertegenwoordigt 30% van de mensheid, en de oceaan voorziet drie miljard mensen van hun belangrijkste eiwitbron. [2]
Het rapport laat ook zien hoe destructieve visserijpraktijken, met name visaggregatieapparatuur die wordt gebruikt door Europese vloten, de habitats van de westelijke Indische Oceaan op een ongekende schaal transformeren, waarbij ongeveer een derde van de vispopulaties wordt overbevist. De Indische Oceaan is goed voor ongeveer 21% van de tonijnvangst in de wereld en is daarmee de op een na grootste regio voor de tonijnvisserij. [3]
Regionale visserijorganisaties zijn niet in staat doortastend op te treden om het leven in zee te beschermen. In plaats daarvan kan een handvol regeringen die nauwe bedrijfsbelangen steunen, profiteren van de rijkdommen van de zee, zo blijkt uit het rapport.
"De wereldleiders hebben de kans om het lot van de volle zee te veranderen door een sterk verdrag met de Verenigde Naties over de mondiale oceaan te ondertekenen", zei McCallum. "Dit historische verdrag kan instrumenten creëren om de vernietiging van de oceaan om te keren en mariene ecosystemen nieuw leven in te blazen, onschatbare soorten te beschermen en kustgemeenschappen voor toekomstige generaties te behouden."
Opmerkingen:
[1] Het rapport Hoge inzet: de milieu- en sociale gevolgen van destructieve visserij op de volle zee van de Indische Oceaan kan worden gedownload hier.
[2] FAO (2014). Deskundig orgaan op hoog niveau inzake voedselzekerheid in de wereld. Duurzame visserij en aquacultuur voor voedselzekerheid en voeding.
[3] 18 ISSF (2020). Status van de wereldvisserij op tonijn: november 2020. In het ISSF Technical Report 2020-16.
[4] Will McCallum is Head of Oceans bij Greenpeace UK
Die
Foto's: Greenpeace
Foto / Video: Greenpeace.
