De ecologische voetafdruk van het leger: 2% van de wereldwijde uitstoot

door Martin Auer

Als de legers van de wereld een land waren, zouden ze de op drie na grootste ecologische voetafdruk hebben, groter dan die van Rusland. Uit een nieuwe studie van Stuart Parkinson (Scientists for Global Responsibility, SGR) en Linsey Cottrell (Conflict and Environment Observatory, CEOBS) blijkt dat waarschijnlijk 2% van de wereldwijde CO5,5-emissies toe te schrijven is aan 's werelds legers1.

Militaire gegevens over de uitstoot van broeikasgassen zijn vaak onvolledig, verborgen in algemene categorieën of helemaal niet verzameld. Wetenschappers voor de toekomst zijn voorbij dit probleem al gemeld. Er zijn grote hiaten in de rapporten van de landen volgens het UNFCCC Raamverdrag inzake klimaatverandering. Dit is volgens de auteurs van het onderzoek een van de redenen waarom de klimaatwetenschap deze factor grotendeels over het hoofd ziet. In het huidige, zesde assessmentrapport van het IPCC komt de bijdrage van het leger aan klimaatverandering nauwelijks aan de orde.

Om het belang van het probleem te illustreren, gebruikt de studie beschikbare gegevens van een klein aantal landen om de totale militaire broeikasgassen af ​​te leiden. Hieraan gekoppeld is de hoop om meer en meer gedetailleerde studies over de hele wereld te starten, evenals inspanningen om de militaire uitstoot van broeikasgassen te verminderen

Om je een idee te geven hoe de onderzoekers van SGR en CEOBS tot hun resultaten kwamen, volgt hier een grove schets van de methode. De uitgebreide beschrijving vindt u hier hier.

Er zijn beperkte gegevens beschikbaar over de uitstoot van broeikasgassen voor de VS, het VK en enkele EU-landen. Sommigen van hen werden rechtstreeks aangekondigd door de militaire autoriteiten, sommigen via onafhankelijk onderzoek ermittelt.

De onderzoekers gingen uit van het aantal actieve militairen per land of per wereldregio. Deze worden jaarlijks verzameld door het International Institute for Strategic Studies (IISS).

Relatief betrouwbare cijfers over stationaire emissies (d.w.z. van kazernes, kantoren, datacentra etc.) per hoofd van de bevolking zijn beschikbaar uit de VS, Groot-Brittannië en Duitsland. Voor Groot-Brittannië is dat 5 t CO2e per jaar, voor Duitsland 5,1 t CO2e en voor de VS 12,9 t CO2e. Aangezien deze drie landen samen al verantwoordelijk zijn voor 45% van de wereldwijde militaire uitgaven, zien de onderzoekers deze gegevens als een haalbare basis om uit te extrapoleren. De schattingen omvatten de respectieve mate van industrialisatie, het aandeel van fossiele brandstoffen in het energieverbruik en het aantal militaire bases in klimatologisch extreme regio's die meer energie nodig hebben voor verwarming of koeling. De resultaten voor de VS worden ook als typisch beschouwd voor Canada, Rusland en Oekraïne. Voor Azië en Oceanië, evenals voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika wordt uitgegaan van 9 ton CO2e per hoofd van de bevolking. Er wordt uitgegaan van 5 ton CO2e voor Europa en Latijns-Amerika en van 2,5 ton CO2e per hoofd van de bevolking en per jaar voor Afrika bezuiden de Sahara. Deze aantallen worden vervolgens vermenigvuldigd met het aantal actieve militairen in elke regio.

Voor enkele belangrijke landen kan men ook de verhouding vinden tussen stationaire emissies en mobiele emissies, dwz emissies van vliegtuigen, schepen, onderzeeërs, landvoertuigen en ruimtevaartuigen. In Duitsland bijvoorbeeld is de mobiele uitstoot slechts 70% van de stationaire, terwijl in het VK de mobiele uitstoot 260% van de stationaire is. Met deze factor kunnen de stationaire emissies worden vermenigvuldigd.

De laatste bijdrage zijn de emissies van de toeleveringsketens, dus van de productie van militaire goederen, van wapens tot voertuigen tot gebouwen en uniformen. Hierbij konden de onderzoekers terugvallen op informatie van bijvoorbeeld de internationaal actieve wapenbedrijven Thales en Fincantieri. Daarnaast zijn er algemene economische statistieken die de verhouding tussen operationele emissies en emissies van de toeleveringsketens voor verschillende gebieden weergeven. De onderzoekers gaan ervan uit dat de uitstoot van de productie van de verschillende militaire goederen 5,8 keer zo hoog is als de operationele uitstoot van de krijgsmacht.

Volgens de studie resulteert dit in een koolstofvoetafdruk voor het leger van tussen de 2 en 1.644 miljoen ton CO3.484e, of tussen 2% en 3,3% van de wereldwijde uitstoot.

Deze cijfers zijn exclusief de uitstoot van broeikasgassen door oorlogshandelingen zoals branden, schade aan infrastructuur en ecosystemen, wederopbouw en medische zorg voor overlevenden.

De onderzoekers benadrukken dat militaire emissies tot de emissies behoren die een overheid rechtstreeks kan beïnvloeden via haar militaire uitgaven, maar ook via regelgeving. Daarvoor moeten echter eerst de militaire emissies worden gemeten. Het CEOBS heeft een Kader voor het registreren van militaire emissies onder het UNFCCC Gesport .

Titelmontage: Martin Auer

1 Parkinson, Stuart; Cottrell; Linsey (2022): schatting van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen door het leger. Lancaster, Mytholmroyd. https://ceobs.org/wp-content/uploads/2022/11/SGRCEOBS-Estimating_Global_MIlitary_GHG_Emissions_Nov22_rev.pdf