in , , ,

Nep klimaatbescherming in Oostenrijk


door Martin Auer

Iedereen beschermt het klimaat, maar de uitstoot daalt niet. Op 27.4.2022 april XNUMX spraken drie experts over dit mysterieuze fenomeen op een persconferentie van Scientists for Future en het wetenschapsnetwerk Discourse. Hun conclusie: er is meer nep-klimaatbescherming in Oostenrijk dan echt.

Reinhard Steurer, Renate Christ, Ulrich Leth op de online persconferentie

Renate Christus: individuele maatregelen zijn niet genoeg

Renate Christ, secretaris-generaal van het Intergouvernementeel Panel inzake klimaatverandering (IPCC), legde de randvoorwaarden voor effectieve klimaatbescherming uit: Ten eerste: om de wereldwijde gemiddelde temperatuur op een bepaald niveau te stabiliseren, moet de CO2-uitstoot worden teruggebracht tot netto nul. Anders blijft de temperatuur stijgen. Voor de 1,5°C-doelstelling moet het netto nulpunt begin jaren vijftig worden bereikt, voor de 50°C-doelstelling begin jaren 2. Kleine emissiereducties, kleine koerscorrecties zijn gewoon niet genoeg, wat nodig is, is een drastische en consistente decarbonisatie op alle gebieden en niet te vergeten een vermindering van andere broeikasgassen. Over het algemeen is een vermindering van het energie- en materiaalverbruik vereist, en niet alleen een verhoging van de efficiëntie. Het verminderen van het verbruik en het verhogen van de energie-efficiëntie moet tegelijkertijd gebeuren. Samengevat betekent dit: toereikendheid, efficiëntie en hernieuwbare energie, dat zijn de drie leidende principes.

Gevaren liggen op de loer van "gestrande investeringen", bijvoorbeeld enorme terminals voor vloeibaar gas of een nieuwe gasketel. Een ander gevaar is het "rebound-effect", bijvoorbeeld: als de auto minder brandstof verbruikt, rijden mensen vaker en verder.

Het laatste IPCC-rapport benadrukt dat de klimaatdoelen niet kunnen worden bereikt door individuele maatregelen; er is een systemische aanpak nodig, een transformatie op alle gebieden: infrastructuur, landgebruik, architectuur, productie, transport, consumptie, renovatie van gebouwen enzovoort.

Christus roept op tot duidelijke politieke beslissingen en plannen die gecoördineerd zijn, zowel regelgevende als economische maatregelen. Het heeft zowel wetten als belastingen nodig. Het concept moet zijn: "Vermijden, verschuiven, verbeteren". Wat hiermee wordt bedoeld, legt ze uit aan de hand van het voorbeeld van het verkeer: Ten eerste, vermijd het verkeer door een passende ruimtelijke en stedenbouwkundige planning. Ten tweede: schakel over op openbaar vervoer of deelaanbiedingen en pas op de laatste plaats, als derde element, komt technische verbetering. In deze context heeft de e-auto, wanneer aangedreven door CO2-neutrale elektriciteit, het beste decarbonisatiepotentieel voor gemotoriseerd landvervoer. Maar we moeten niet de illusie hebben dat alles goed komt als we overstappen op e-authoring. Ook problematisch is de huidige trend in de e-car sector richting luxeklasse en SUV's, die wordt versterkt door onze subsidies. Grote e-auto's hebben meer energie nodig om te werken en te produceren, ze hebben ook grotere parkeerplaatsen nodig, dus ze gebruiken meer land, en staan ​​in het algemeen de noodzakelijke gedragsverandering in de weg.

Nep klimaatbescherming: e-fuels

E-brandstoffen, d.w.z. synthetische brandstoffen, worden vaak aangeprezen als vervanging voor fossiele brandstoffen, met het argument dat ze kunnen worden gebruikt in conventionele motoren en verwarmingssystemen. De productie van e-fuels, maar ook van waterstof, vereist echter een veelvoud van de energie in vergelijking met het directe gebruik van elektriciteit om een ​​auto of een warmtepomp te laten werken, dus ook een veelvoud van windturbines, PV-panelen, waterkrachtcentrales ed Er is een risico dat elektriciteit uit kolencentrales wordt gebruikt voor de productie van e-fuels. Dit zou de duivel verdrijven met de Beëlzebub.

Valse klimaatbescherming: biobrandstoffen

Ook biobrandstoffen worden vaak aangeprezen als alternatief. Het gaat hier om duurzame productie, dus of er een conflict is met de voedselproductie of bijvoorbeeld met de landrechten van inheemse volkeren. Je moet je ook afvragen of het in tijden van graantekorten als gevolg van de oorlog in Oekraïne ethisch verantwoord is dat biobrandstof gemaakt van graan in onze tanks terechtkomt. E-brandstoffen en biobrandstoffen spelen een belangrijke rol in gebieden waar er geen alternatief is, namelijk bepaalde industrieën en scheepvaart en luchtvaart.

Forum: Onderzoekscentrum voor bio-energie in de Grote Meren CC BY-SA

Valse klimaatbescherming: CO2-compensatie

Als laatste voorbeeld noemt Renate Christ CO2-compensatie, die erg populair is in het luchtverkeer maar ook op andere gebieden zoals e-commerce of CO2-neutrale pakketten. Voor een paar euro extra kun je een klimaatbeschermingsproject financieren - vooral in ontwikkelingslanden - en dan denken dat de vlucht op deze manier geen milieuschade zou veroorzaken. Maar dat is een grote misvatting. Compensatie is noodzakelijk voor een netto nuldoelstelling, maar het potentieel voor bebossing en ook voor technische oplossingen is zeer beperkt. Deze "negatieve emissies" zijn hard nodig om moeilijk te vermijden emissies uit kritieke gebieden te compenseren en kunnen luxe-emissies niet compenseren.

Reinhard Steurer: We houden onszelf voor de gek

Reinhard Steurer, hoogleraar klimaatbeleid aan BOKU Wenen, legt uit dat we onszelf gewoon voor de gek houden als we geloven dat we klimaatbescherming serieus nemen, individueel, politiek en zakelijk. Veel maatregelen gaan er niet om het probleem adequaat op te lossen, maar om ons er beter uit te laten zien of ons beter te laten voelen. De centrale vraag voor het herkennen van nep-klimaatbescherming is tweeledig: in hoeverre vermindert een maatregel de vervuiling door broeikasgassen en in hoeverre helpt het alleen het geweten te sussen?

Valse klimaatbescherming: autovrije Caribische vakantie in het Sustainable-Lifestyle_Resort

Als voorbeeld noemt Steurer de “autovrije Caribische vakantie in een duurzaam lifestyle resort”. We kiezen regelmatig voor nep-klimaatbescherming in de supermarkt, zoals bij landelijke raads- of deelstaatverkiezingen. Op politiek gebied draait het heel erg om show en symboliek. Op internationaal niveau zien we een dertigjarige geschiedenis van klimaatbeleid die in feite een geschiedenis is van escalatie van klimaatcrisissen. De Overeenkomst van Parijs, zegt Steurer, is een overeenkomst richting 2,7C tot 3C met een 1,5C-label. Ondanks alle conferenties en afspraken is de curve van de concentratie van CO2 in de atmosfeer steiler en steiler geworden. Er zou meer nodig zijn geweest om de curve af te vlakken, bijvoorbeeld een Wereldklimaatorganisatie analoog aan de Wereldhandelsorganisatie, er had geen vrijhandel mogen zijn zonder klimaatbescherming en we hadden al lang geleden klimaattarieven moeten invoeren.

De CO2-concentratiecurve en belangrijke gebeurtenissen in het klimaatbeleid.
Slide van Reinhard Steurer

Lange tijd was het EU-emissiehandelssysteem slechts schijnbescherming van het klimaat omdat de CO2-prijs van 10 euro te laag was. Intussen is schijnklimaatbescherming echte klimaatbescherming geworden. Een ander voorbeeld is dat in de EU de verbranding van kunststofafval en de verbranding van biomassa worden beschouwd als emissievrije hernieuwbare energie. Tegenwoordig verbranden kolengestookte elektriciteitscentrales hout uit de VS dat afkomstig is van kaalkap.

Steurer roept journalisten op om politieke retoriek nooit te accepteren zonder deze te controleren. Merkel en Kurz hebben bijvoorbeeld altijd hun activiteiten op het gebied van klimaatbescherming geprezen, maar het empirische feit is dat de jarenlange overheidsactiviteiten van de CDU en ÖVP geen betrouwbare resultaten hebben opgeleverd. Of je de klimaatcrisis nu ontkent of probeert op te lossen met valse klimaatbescherming, het resultaat is hetzelfde: de uitstoot daalt niet. Net als andere Europese parlementen heeft het Oostenrijkse parlement de klimaatnoodtoestand uitgeroepen. Maar waar is het klimaatnoodbeleid? Zelfs de klimaatbeschermingswet die Oostenrijk de afgelopen jaren heeft gehad, is vrijwel ondoeltreffend geweest.

Nep klimaatbescherming: klimaatneutraliteit tegen 2040

De ultieme neppe klimaatbescherming is het gepraat over de 1,5°C-doelstelling en de gepraat over klimaatneutraliteit in 2040. Dat klinkt goed, maar vanuit het perspectief van vandaag is dit doel onbereikbaar. Tot dusver zijn alle emissiereductiedoelstellingen niet gehaald, nadat de pandemische emissies zijn teruggekeerd naar het vorige niveau, zijn ze sinds 1990 niet verminderd. CO2030-neutraliteit zou betekenen dat de uitstoot in XNUMX naar nul moet. Dat is de facto onmogelijk met de politiek die we zien. Je moet echt je ogen en oren bedekken om dit sprookje levend te houden.

Glijbaan: Reinhard Steurer

Nep klimaatbescherming: groen gas

Tot slot noemt Steurer nep-klimaatbescherming in de economie: "Als iemand van de KvK je iets vertelt over 'groen gas', waterstof in gasverwarmingsinstallaties, in huishoudens, dan is dat gewoon een leugen." We hebben waardevolle waterstof nodig en biogas waar er geen ander alternatief is, bijvoorbeeld in de luchtvaart.

Valse klimaatbescherming zijn modewoorden als "klimaatbescherming met gezond verstand" of de claim van de Kamer van Koophandel om klimaatbescherming alleen op vrijwillige basis uit te voeren, zonder verbodsbepalingen en fiscale mechanismen. De Kamer van Koophandel pronkt zelfs met de afschaffing van het dieselprivilege.

Volwassenen vertelden kinderen vroeger sprookjes, zegt Steurer. Vandaag leggen de kinderen van Fridays for Future de klimaatcrisis uit aan de volwassenen en vertellen de volwassenen elkaar sprookjes.

De Groenen doen ook aan schijnklimaatbescherming, bijvoorbeeld wanneer het ministerie van Milieu prat gaat dat de borden die ASFINAG langs de snelwegen ophangt van hout zijn, en wanneer niet duidelijk en ondubbelzinnig wordt aangetoond dat het huidige beleid niet voldoet aan de doelstellingen voor 2030 en 2040 zijn niet beschikbaar.

Vrijwel elke maatregel bevat het potentieel voor substantiële veranderingen, maar ook het potentieel voor klimaatbescherming. Het gaat om het herkennen en blootleggen van valse klimaatbescherming, want dan werkt het niet meer.

Ulrich Leth: Verkeersemissies nemen toe in plaats van af

Verkeersdeskundige Ulrich Leth wijst erop dat vooral het verkeer verantwoordelijk is voor de stagnatie van de uitstoot. 30 procent van de uitstoot in Oostenrijk komt uit dit gebied. Terwijl de emissies in andere sectoren zijn gedaald, zijn ze in de transportsector de afgelopen 30 jaar met 75 procent gestegen.

Valse klimaatbescherming: klimaatvriendelijke parkeerplaatsen

Hier komen we valse klimaatbescherming in verschillende vormen tegen. Zo werden "klimaatvriendelijke parkeerplaatsen" verankerd in het Neder-Oostenrijkse woningbouwproject. Het ontsluiten van parkeerplaatsen is bedoeld om de zomerhitte tegen te gaan. Klinkt goed, maar het probleem is dat de parkeerplaats zelf de belangrijkste bron van verkeer is, omdat parkeerplaatsen de bron en bestemming van het autoverkeer zijn. Zolang er een minimum aantal parkeerplaatsen wordt voorgeschreven - en dit is een overblijfsel van de Reichsgaragen-verordening in het "Derde Rijk", waar massale motorisering het verklaarde doel was - zolang het ontsluiten van parkeerplaatsen slechts een groene laag van verf voor een infrastructuur die het autogebruik verder bevordert. En dat staat los van het rijtype van de auto, want het urban sprawl-potentieel van het autoverkeer met alle negatieve gevolgen zoals landgebruik en gebruikssegregatie blijft hetzelfde.

Afbeelding van de Monsterko auf Pixabay 

Valse klimaatbescherming: klimaatbescherming door aanleg van snelwegen

Het volgende voorbeeld is “Klimaatbescherming door aanleg van snelwegen”. Hier hoor je dat projecten als de Lobautunnel klimaatvriendelijke stedelijke ontwikkeling mogelijk maken. Maar de originele rapporten laten duidelijk zien dat dit project een impuls zou geven aan de stadsuitbreiding en een nieuwe buitenwijk van winkelcentra en gespecialiseerde markten in de buitenwijken zou creëren. Het radiale wegennet zou zwaarder worden belast en het landschap van Marchfeld zou worden versnipperd. Er is niets veranderd in de voorzienbare effecten, alleen de retoriek is veranderd.

Het is natuurlijk ook nep-klimaatbescherming als je emissiebevorderende projecten klimaatvriendelijk probeert te doen lijken: een snelweg een stadsstraat noemen heeft niets te maken met klimaatbescherming.

Nep klimaatbescherming: vloeiend autoverkeer

Je hoort vaak dat het autoverkeer moet doorstromen zodat er zo min mogelijk uitlaatgassen worden uitgestoten. Binnenstedelijke "groene golven" zijn nodig of uitbreiding van interstedelijke wegen. Er wordt wel gezegd dat hoe vlotter het autoverkeer, hoe beter voor het klimaat. Maar ook dat is een vals argument voor klimaatbescherming. Want als het autoverkeer vloeiender wordt, wordt het ook aantrekkelijker en stappen mensen van andere vervoersmiddelen over op de auto. Voorbeelden hiervan zijn er genoeg: de "Tangente" in Wenen was oorspronkelijk bedoeld om de binnenstedelijke straten te ontlasten, ondanks opeenvolgende verbredingen is hij nog steeds overbelast. De S1, de hulpweg van de hulpweg, is inmiddels overbelast en heeft duizenden extra ritten per dag opgeleverd.

Nep klimaatbescherming: 'Mega-fietspadoffensief'

Het is ook schijnbescherming van het klimaat om veel te weinig van het goede te doen. Bij nader inzien blijkt het "megafietspadoffensief" van de stad Wenen een frauduleus etiket te zijn. Er komt 17 kilometer aan nieuwe fietspaden. Maar dat komt mede door onvoldoende fietsinfrastructuur, bijvoorbeeld dat fietsen op een busbaan wordt begeleid. Van de 17 kilometer die zijn aangekondigd, zijn er slechts iets meer dan vijf echt nieuwe fietspaden. De gaten in het belangrijkste fietspadennetwerk van Wenen zijn 250 kilometer. Met vijf kilometer per jaar duurt het nog enkele decennia voordat er een aaneengesloten, samenhangend netwerk van fietspaden is.

Wat zou eigenlijk klimaatbescherming in de transportsector zijn? Het autoverkeer zou drastisch moeten worden beperkt, zodat alleen afstanden met de auto worden afgelegd waar het echt niet anders kan. Dit geldt bijvoorbeeld voor zwaar goederenvervoer of hulpverleningsvoertuigen.

Parkeerbeheer is een positief voorbeeld van hoe daadwerkelijk klimaatbescherming kan werken, omdat het echt begint bij de bron van de paden.

De alternatieven voor de auto moeten enorm uitgebreid worden. Het openbaar vervoer moet eenvoudiger, goedkoper en betrouwbaarder worden. Wandelen en fietsen moet gestimuleerd worden. Bredere trottoirs zonder obstakels zijn nodig, oversteekplaatsen moeten veilig worden gemaakt voor voetgangers, fietspaden zijn nodig op alle hoofdstraten. Een goede kwaliteitsindicator zou zijn of een XNUMX-jarig meisje alleen naar school kan fietsen.

Omslagfoto: Montage door Martin Auer

Dit bericht is gemaakt door de Option Community. Doe mee en post uw bericht!

BETREFFENDE DE BIJDRAGE AAN OPTIE OOSTENRIJK


Laat een bericht achter