Het is beter om het einde van de wereld te annuleren

Hoe moeten we rapporteren over de klimaatcrisis? De horrorverslagen komen dik en snel. Mediamensen blijven mensen vertellen dat droogte, stormen en hongersnood voor de deur staan, dat de stijgende zee de kusten zal overspoelen en dat steeds meer delen van de wereld onbewoonbaar zullen worden. Ze willen lezers, kijkers en luisteraars wakker schudden zodat ze minder vliegen, minder consumeren, minder rijden en minder vlees kopen bij de bio-industrie. 

En wat gebeurt er: de meeste gaan door zoals voorheen. Ofwel schuiven ze de verantwoordelijkheid naar anderen of de staat onder het motto: "Ik alleen kan toch niets veranderen". Anderen ontkennen de klimaatcrisis en kiezen Ondanks Donald Trump, de FPÖ of de AfD. En velen geven het helemaal op. Haar conclusie: “Als de wereld toch vergaat, dan wil ik het echt“ laten scheuren ”. Dit alles brengt ons nergens.

Aanmoediging in plaats van alleen maar afschuw

Het internetportaal aardopkomst about heeft een andere aanpak: in plaats van wetenschappelijke cijfers en grafieken, richt het zich op mensen die iets doen tegen de klimaatcrisis en die zich inzetten om ervoor te zorgen dat onze planeet bewoonbaar blijft. Ze gaan op dezelfde manier Herb verslaggever, D Reef reporter en in bedrijfsjournalistiek Laten we het omdraaien. Elke vrijdag presenteren journalisten van het portaal mensen en bedrijven die de economie verduurzamen. Ze vertellen het verhaal van een jonge man die kapotte sneakers repareert, hoewel het (zogenaamd economisch) het niet waard is. Een andere aflevering van de nieuwsbrief doet verslag van de start recuperatie uit München, dat bezig is met een landelijke distributie van herbruikbare koffiemokken, bericht een ander over de burgerbeweging Financiële ommekeer, dat zich onder meer bezighoudt met duurzame investeringen.

De wekelijkse podcast Geile maandag introduceert wekelijks sociale ondernemers die hun geld verdienen door de wereld een stukje beter te maken. Ik kreeg bijvoorbeeld vanaf daar Afrika Greentec Ervaren. Het jonge bedrijf exporteert mobiele zonnesystemen naar Mali en Niger, waar ze voor het eerst elektriciteit produceren in afgelegen dorpen. Het effect, bekend als Impact, is enorm. Mensen die elektriciteit hebben, kunnen een klein bedrijfje starten, er hun brood mee verdienen en de levensomstandigheden in het dorp verbeteren. Je kunt er zelfs heen Investeer geld - goede rente, maar natuurlijk riskant. 

Mediaconsumenten willen meer goed nieuws, maar klikken meestal op het slechte

In einem Experiment McGill University in Canada ontdekte bijvoorbeeld dat lezers eerder negatief nieuws lazen dan positieve. De meeste mensen begrijpen woorden als "kanker", "bom" of "oorlog" sneller dan vriendelijke termen als "lol", "glimlach" of "baby". Wetenschappers vermoeden dat ons brein in de loop van eeuwen van evolutie voornamelijk is getraind om op gevaren te reageren. Het resultaat: de overgrote meerderheid van de mensen beoordeelt de toestand van de wereld als beduidend slechter dan het is. Psychologen noemen dit effect de negativiteitsbias. Er is de afgelopen decennia veel beter geworden. U kunt enkele voorbeelden vinden hier (Engels).  

constructieve journalistiek: Benoem grieven EN toon mogelijke oplossingen

Om mensen uit hun negatieve houding en de daaruit voortvloeiende berusting te halen, zetten steeds meer mediaprofessionals zich in voor de "Constructieve journalistiek“In Duitsland is er nu een online magazine dat dit concept volgt: Perspectief dagelijks. Het wil niet alleen rapporteren wat er mis gaat, maar ook alternatieven aanwijzen en suggesties voor verbetering documenteren. Norddeutsche Rundfunk organiseerde in oktober 2020 een dag vol discussies en lezingen over constructieve journalistiek. Je kunt de opname hier bekijken luister. 

Objectiviteit is een mythe

Het concept is controversieel onder Duitstalige journalisten. Velen zijn van mening dat je als verslaggever met niets iets gemeen moet hebben, zelfs niet met een goede. U verwijst onder meer naar de voormalige moderator van het dagonderwerp Jans-Joachim (HaJo) Friedrichs, aan wie het citaat wordt toegeschreven. Ook op de Duitse journalistiekscholen leren aankomend journalisten dat ze objectief moeten rapporteren en geen partij mogen kiezen. Maar deze bewering is onrealistisch. Zelfs de selectie van de verhalen die gedrukt worden of die door het station gaan, is subjectief gekleurd. Dus is het niet eerlijker dan een verslaggever om te zeggen wat u van de kwestie vindt? De objectiviteit bereikt zijn grenzen wanneer de media gedetailleerd berichten over de mening van minderheden, ook al hebben deze geen feitelijke basis. Zo komen corona-ontkenners, complotvertellers en mensen die de klimaatcrisis ontkennen in de media, al zijn vrijwel alle wetenschappers al lang van het tegendeel overtuigd en onderbouwen ze ook deze inschatting. 

Mensen zijn inmiddels gewend geraakt aan de klimaatcrisis. De gevolgen worden nauwelijks meer gerapporteerd, omdat we zogenaamd allemaal al weten wat ons te wachten staat. Zo laat een artikel van Miriam Petzold zien hoe gevaarlijk dat is en waarom journalisten zich zouden moeten bemoeien met de klimaatcrisis enorm tijdschrift.