آگاهی از محیط زیست را تغییر دهید ، آیا این امکان پذیر است؟

تحقیقات نشان داده اند که آگاهی از محیط زیست تنها در ده درصد از تغییر رفتارهای سازگار با آب و هوا ضروری است.

در تابستان امسال ، همه از گرما ناله کرده اند و برخی واقعاً متحمل شده اند. در حال حاضر ، بسیاری از مردم درک می کنند که افزایش دما مربوط به تغییرات آب و هوا است. با این وجود ، آنها هر روز به کار می روند و با هواپیما به داخل هواپیما پرواز می کنند روز تعطیل، آیا این به دلیل عدم آگاهی ، عدم انگیزه یا مقررات قانونی است؟ آیا می توان هوشیاری محیطی را تغییر داد؟

حوزه روانشناسی زیست محیطی ایده های مختلفی در مورد آنچه در تغییر رفتار مردم و فعال کردن جامعه برای رفتارهای سازگار با محیط زیست طی سالهای 45 گذشته وجود دارد ، داشته است. سباستین بامبرگ، روانشناس در Fachhochschule Bielefeld در آلمان. او از سالهای 1990 به تحقیق و تدریس در این زمینه پرداخته و تاکنون دو مرحله روانشناسی محیطی را تجربه کرده است.
او تجزیه و تحلیل می کند ، مرحله اول از سال 1970 آغاز می شود. در آن زمان عواقب آلودگی محیط زیست با وقوع خسارت جنگلی ، بحث باران اسیدی ، سفید کننده مرجان و حرکت ضد هسته ای در آگاهی عموم قرار دارد.

تغییر آگاهی از محیط زیست: بینش در مورد رفتار

در آن زمان اعتقاد بر این بود كه بحران محیط زیست نتیجه عدم دانش و عدم آگاهی از محیط زیست است. سباستین بامبرگ: "این ایده این بود كه اگر مردم بدانند مشكل چیست ، پس رفتارهای متفاوتی انجام می دهند." این روانشناس اظهار داشت: برنامه های آموزش و پرورش هنوز مداخلات بسیار رایج در وزارتخانه های آلمان هستند. تحقیقات بیشماری در سالهای 1980 و 1990 نشان داده است که آگاهی از محیط زیست برای 10٪ تغییر رفتاری بسیار مهم است.

سباستین بامبرگ می گوید: "برای ما روانشناسان ، این واقعاً تعجب آور نیست ، زیرا رفتار در درجه اول با پیامدهای مستقیمی که دارد تعیین می شود. مشکل رفتار مخرب آب و هوا این است که شما متوجه اثرات اعمال خودتان فوراً و به طور مستقیم نمی شوید. اگر آن را رعد و برق و کنارم چشمک زد ، به محض اینکه به ماشینم خیره شدم ، این چیز دیگری بود.
سباستین بامبرگ در تحقیقات خود اظهار داشته است ، با این حال ، آگاهی بالای زیست محیطی موجود می تواند یک "عینک مثبت" باشد ، از طریق آن جهان را می بیند: برای شخصی که دارای آگاهی بالایی از محیط زیست است ، پنج کیلومتر سوار شدن با دوچرخه سواری برای کار طولانی نیست. آگاهی از محیط زیست کم در حال حاضر.

تغییر آگاهی از محیط زیست - هزینه ها و فواید

اما اگر دانش برای تغییر رفتاری کافی نیست ، پس چیست؟ در سالهای 1990 نتیجه گیری شد که افراد برای تغییر رفتار خود به انگیزه های بهتری نیاز دارند. سبک مصرف به مرکز گفتمان سیاست محیط زیست منتقل شد و بنابراین این سؤال مطرح می شود که آیا مصرف سازگار با محیط زیست بیشتر مبتنی بر آنالیز هزینه-فایده فردی است یا بر انگیزه های اخلاقی. سباستین بامبرگ این موضوع را بهمراه همكاران بررسی كرده است تا بلیط ترم رایگان (یعنی با هزینه شهریه) را برای حمل و نقل عمومی در Giessen معرفی كند.

در نتیجه ، نسبت دانش آموزانی که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند از 15 به 36 درصد افزایش یافت ، در حالی که میزان استفاده از اتومبیل مسافری از 46 به 31 درصد کاهش یافت. در یک نظرسنجی ، دانشجویان اظهار داشتند که به دلیل ارزانتر بودن آنها به وسایل نقلیه عمومی سوئیچ شده اند. این می تواند برای تصمیم هزینه و سود صحبت کند. در حقیقت ، هنجار اجتماعی نیز کار می کرد ، به این معنی که دانشجویان همسرم انتظار دارند که من به جای اتومبیل با اتوبوس سفر کنم.

رفتار گروه عوامل

روانشناس بامبرگ می گوید ، جالب است كه دانشجویان قبل از معرفی بلیط ترم توسط آستا ، كمیته دانشجویی سؤال می كردند ، آیا باید بلیط معرفی شود یا خیر. هفته ها بحث های داغی در مورد آن وجود داشت ، و در پایان تقریباً دو سوم دانشجویان به آن رأی دادند. این روانشناس محیط زیست نتیجه می گیرد: "برداشت من این است که این بحث باعث شده است که حمایت یا رد بلیط به سمبل هویت دانشجویی تبدیل شود." گروه های چپ گرای ، محیط زیست آگاه و مخالف ، محافظه کار ، لیبرال های بازار علیه آن بودند. این بدان معنی است که برای ما به عنوان موجودات اجتماعی نه تنها آنچه از رفتار ما سود می برد مهم است بلکه آنچه دیگران می گویند و انجام می دهند بسیار مهم است.

مؤلفه اخلاقی

با تغییر نظریه دیگری در مورد آگاهی از محیط زیست ، بیان می شود که رفتار محیطی یک انتخاب اخلاقی است. خوب ، هنگام رانندگی اتومبیل وجدان بدی دارم و هنگام دوچرخه سواری ، پیاده روی یا استفاده از وسایل نقلیه عمومی احساس خوبی می کنم.

مهمتر ، علاقه شخصی یا اخلاق چیست؟ مطالعات گوناگون نشان می دهد که هر دو عملکرد متفاوتی دارند: اخلاق انگیزه ایجاد تغییر را ایجاد می کند ، نفع شخصی مانع از آن می شود. بامبرگ توضیح می دهد که انگیزه واقعی رفتار دوستانه با محیط زیست نه یکی است و نه دیگری بلکه هنجار شخصی است ، بنابراین من می خواهم چه کسی باشم.

در سالهای اخیر ، روانشناسی محیط زیست براساس همه این مطالعات به این نتیجه رسیده است که ترکیبی از انگیزه ها برای رفتارهای سازگار با محیط زیست بسیار مهم است:

مردم با کمترین هزینه سود شخصی بالایی می خواهند ، اما ما نیز نمی خواهیم خوک باشیم.

با این حال ، مدل های قبلی جنبه مهم دیگری را نادیده می گیرند: تغییر رفتار عادت و عادت برای ما بسیار دشوار است. وقتی هر روز صبح وارد اتومبیل می شوم و به سر کار می روم ، حتی به آن فکر نمی کنم. اگر مشکلی پیش نیاید ، به عنوان مثال اگر من هر روز در ترافیک قرار نگیرم یا هزینه سوخت بسیار زیاد شود ، من هیچ دلیلی برای تغییر رفتار خود نمی بینم. یعنی اولا ، برای تغییر رفتارم ، به این دلیل نیاز دارم ، ثانیا ، من به یک استراتژی در مورد چگونگی تغییر رفتار خود نیاز دارم ، سوم ، من باید قدم های اول را بردارم و چهارم ، رفتار جدید را به یک عادت تبدیل کنم.

گفتگو قبل از اطلاعات

همه ما احتمالاً می دانیم که اگر می خواهیم سیگار کشیدن را متوقف کنیم ، وزن کم کنیم یا ورزش بیشتری انجام دهیم. مشاوران معمولاً توصیه می كنند كه دیگران را با هواپیما همراه كنید ، بنابراین با دوستان یا دوستانی برای ورزش به روز باشید. بنابراین ، بامبرگ ، مواد اطلاعاتی ، مانند تغییرات آب و هوایی یا جلوگیری از پلاستیک ، تأثیر صفر بر رفتار محیطی دارند. گفتگو مؤثرتر است.

مبحث مكرر دیگر این است كه فرد می تواند چه كاری انجام دهد و ساختارها تا چه حد باید تغییر یابد. بنابراین ، روانشناسی محیط زیست در حال حاضر نگران این است که چگونه کنش جمعی می تواند یک چارچوب اجتماعی برای الگوهای پایدار تولید و مصرف ایجاد کند. یعنی:

ما باید به جای اینکه منتظر سیاست باشیم ، ساختارها را تغییر دهیم - اما تنها نباشیم.

مثال خوبی از این به اصطلاح شهرهای گذار است که در آن ساکنان به طور مشترک رفتارهای شخصی و اجتماعی خود را در بسیاری از سطوح تغییر می دهند و بنابراین به سیاست های محلی عمل می کنند.

بازگشت به آگاهی از محیط زیست و نقش حمل و نقل در انجام این کار. بنابراین چگونه می توانید افراد را به تغییر مسیر از اتومبیل به دوچرخه برای سفر روزانه به محل کار تشویق کنید؟ الک هاجر و "رادیوواتن" او آن را نشان می دهند. از سال 2011 او کمپین "اتریش را برای کار دوچرخه سواری می کند" رهبری می کند ، که در حال حاضر شرکت های 3.241 با تیم های 6.258 و افراد 18.237 شرکت می کنند. امسال بیش از 4,6 میلیون کیلومتر مسدود شده است و موجب صرفه جویی در 734.143 کیلوگرم CO2 می شود.

الک هاجر ایده این کمپین را مطرح کرد دانمارک، آلمان و سوئیس و اقتباس برای اتریش. به عنوان مثال ، رادل لوتو معرفی شد ، جایی که می توانید هر روز کاری در ماه مه ، هنگامی که در جاده هستید ، برنده شوید. دستورالعمل موفقیت "Radelt zum Arbeit" چیست؟ الک هاجر: "سه عنصر وجود دارد: قرعه کشی ، سپس بازیگوش ، که بیشترین کیلومترها و روزها را جمع می کند ، و چند برابر کننده در شرکت هایی که همکاران خود را ترغیب می کنند در آن شرکت کنند."

عکس / ویدئو: شاتر.