کلارا مایر از فولکس واگن شکایت کرد. فعال اقلیم (20) تنها کسی نیست که کارآفرین باشد گناهکاران آب و هوا اکنون در دادگاه هستند می آورد. آیا رفتن به بالاترین قاضی شاید جایگزین دموها یا دادخواست ها در آینده شود؟ و بهترین نتیجه چنین فرآیندی دقیقاً چیست؟
کلارا مایر بلافاصله توضیح می دهد: «یک روز از خواب بیدار نشدم و دلم نمی خواست از فولکس واگن شکایت کنم. اما اکنون باید باشد. علیرغم سخنرانی احساسی آنها در مجمع عمومی سالانه و تظاهرات فراوان، گروه خودروسازی همچنان 95 درصد موتورهای احتراق داخلی تولید می کند. او اکنون میخواهد این شنل ماندگار را از تن او دربیاورد. در کنارش بجنگ صلح سبز. بی دلیل نیست: «این در مورد حقوق آزادی نسل های آینده است. به عنوان یک فعال جوان آب و هوا، کلارا به بهترین وجه می تواند از خودش این خواسته را داشته باشد."
این اولین شکایت از این دست در آلمان است. در ایالات متحده آمریکا، اصل مشارکت فعال شهروندان مدتهاست با راهحلهای حقوقی ترکیب شده است. در حال حاضر بیش از 1.000 دعوای حقوقی آب و هوایی در آنجا وجود دارد و یک اصطلاح برای آنها: دعوای آب و هوا. مارکوس گرینگ، وکیل دادگستری، می گوید که در اروپا، این نوع دعوی فقط برای مدت کوتاهی شناخته شده است، زیرا برای مدت طولانی لحن قوانین محیط زیست را تعیین کرده است. پرونده فولکسواگن کارشناس حقوق محیطزیست را شگفتزده نمیکند این کارشناس میگوید: «اگر من به ساخت موتورهای احتراقی ادامه دهم، با وجود اینکه 16 درصد از تغییرات آب و هوایی را بر عهده دارند، باید به عنوان یک شرکت خصوصی مسئول آن باشم.» در صحنه، که نه تنها مدرس دانشگاه کمبریج تدریس می کند. او همچنین کنفرانس های مرکز حقوق بین المللی توسعه پایدار (CISDL) را برای تبادل نظر با کارشناسان حفاظت از آب و هوا از سراسر جهان برگزار می کند.
حال و هوا باید درست باشد
برای موفقیت، به یک پیش نیاز نیاز دارید. دعوی قضایی باید منعکس کننده روحیه عمومی جامعه باشد. گرینگ میگوید: «به هر حال، موضوع متقاعد کردن قاضی از تفسیر نسبتاً مترقی از چارچوب قانونی موجود است. در حال حاضر این مورد در مورد تغییرات آب و هوایی، به لطف تغییرات اقلیمی، صادق است جمعه برای آینده-حرکت و بسیاری از دانش جدید. اجماع اجتماعی در اینجا تقریباً 15 سال طول کشید. به هر حال، انتظار برای قوانین یک گزینه نیست. شرکتها باید قبل از اقدام قانونگذار پاسخگو باشند که حتی برخی از آنها پشت آن پنهان میشوند.»
یک قاضی عالی نمیتواند جایگزین نقش قانونگذار شود: «اما او میتواند به نکاتی اشاره کند که در آن کوتاهی میکند.» و مقامات ارشد مجری قانون اروپا ظاهراً در حال حاضر میخواهند این کار را انجام دهند. آنها در حال اجرای اهداف بلندمدت توافقنامه حفاظت از آب و هوای پاریس هستند. و این در حالی است که به سختی دارای تعهدات الزام آور است. فقط دو نمونه را نام ببرم: به عنوان مثال، در انگلستان، دادگاه استیناف توسعه فرودگاه هیترو را که به تصویب پارلمان رسیده بود، متوقف کرد. در همین حال، در آلمان، دادگاه قانون اساسی فدرال حکم داد که دولت باید قانون حفاظت از آب و هوا را بهبود بخشد. یعنی حفاظت از حقوق آزادی نسل های جوان. گرینگ میگوید: «بسیاری از دادگاهها دیگر تغییرات آب و هوایی را به عنوان «همچنین در حال اجرا» در نظر نخواهند گرفت.
قانون منطق
این واقعیت که اکنون تعداد بیشتری از گناهکاران آب و هوایی در بین شرکت ها مورد شکایت قرار می گیرند - اندکی پس از آن که VW، BMW و مرسدس بنز نیز یکی را دریافت کردند، جدید است، اما نتیجه منطقی آن است. برای نماینده سازمان های غیردولتی Tiemann حکمی برای تعیین روند وجود دارد: علیه شل. در لاهه، شرکت نفت با مشارکت Greenpeace موظف شد تا سال 2 انتشار گاز دیاکسید کربن خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بهترین نتیجه در مورد VW؟ اگر این گروه از سال 2030 فروش خودروهای دارای موتور احتراقی را در سراسر جهان متوقف کند و تولید تا آن زمان به شدت کاهش یابد.» Tiemann اضافه میکند که حتی اگر تنها بخشی از خواستهها برآورده شود، این دعوا میتواند موفقیتآمیز تلقی شود: «این بدان معنا نیست که شکست خورده بودن به عنوان یک قاعده، چندین دعوای حقوقی لازم است که بر روی یکدیگر بنا میشوند تا در وهله اول قضاوتهای پیشگامانه ممکن شود».
وکیل گرینگ انتظار دارد مانند پرونده شل، یک حکم اعلامی صادر شود. و این یعنی؟ این گروه باید ادامه تولید موتورهای احتراق داخلی را در مواجهه با تغییرات آب و هوایی توجیه کند. من قبلاً آن را یک موفقیت میدانم.» مناسب: موفقیت چنین دعاویی از قبل برنامهریزی نشده است: «با اکثریت، قضات خود را در موقعیتی نمیبینند که تفاسیر پیشرونده شاکیان را درک کنند. این وکیل میگوید ما فقط در مورد دعاوی برنده شده بیشتر میآموزیم.
و آینده؟
آیا در آینده دیگر نیازی به حضور در خیابان ها نخواهیم داشت؟ آیا به طور خودکار به جای دادخواست به معنای طرح دعوی قضایی است؟ نه، Tiemann میگوید، اهداف متفاوت است: «یک دادخواست اهرم قانونی ندارد، اما من میتوانم از آن برای روشن کردن این موضوع استفاده کنم که افراد زیادی پشت درخواست من هستند. تظاهرات در وهله اول به یک موضوع مرتبط با اجتماعی کمک می کند.» و وکیل گرینگ؟ او می گوید: ما 30 سال است که از تعامل بین جنبش شهروندان و دعاوی می دانیم. فقط به ابتکارات شهروندان فکر کنید که اقدام قانونی در مواجهه با پروژه های مضر برای محیط زیست مانند کارخانه های زباله سوز چیز جدیدی نیست.
با این حال، آنچه جدید است این است که در آینده حتی تعداد بیشتری از شرکتهایی که باعث انتشار CO2 بالا میشوند باید نحوه برخورد خود با تغییرات آب و هوا را بررسی کنند. چه کسی در لیست است؟ گرینگ می گوید: «از یک طرف بخش حمل و نقل، کشتیرانی، خطوط هوایی، از سوی دیگر منطقه تولید انرژی بر که در آن شیشه، سیمان، فولاد پردازش می شود و تامین کنندگان انرژی عمومی. و سپس نقض حقوق بشر با عدم اقدام در مورد تغییرات اقلیمی است که می تواند مبنایی برای شکایت های بیشتر باشد. "شما باید خلاق باشید، اما بسته به قوانین ملی همیشه نقاط تماس بیشتری وجود خواهد داشت. شرکتها به خوبی عمل خواهند کرد که تفکر خنثی از نظر آب و هوا را به سرعت اجرا کنند.» و کلارا مایر؟ او به سادگی می گوید: "این دعوی فقط گام دیگری در اعتراض است."
علل عمل
"شکست در کاهش"
زمانی که ایالت ها یا شرکت ها نمی توانند تغییرات آب و هوایی را محدود کنند، دعوی قضایی مطرح می شود. در این مورد، از یک سو، شهروندان یا سازمان های غیردولتی از دولت ها شکایت می کنند تا به حفاظت بیشتر از آب و هوا دست یابند. هلند یک مثال موفق از این موضوع ارائه می دهد: دادگاه عالی آنجا به نفع شکایتی رای داد که حفاظت ناکافی از آب و هوا حقوق بشر را نقض می کند. از سوی دیگر، دولتها یا سازمانهای غیردولتی از انتشاردهندههای بزرگ دیاکسید کربن برای حفاظت بیشتر از اقلیم یا جبران ناتوانی در حفاظت از آب و هوا شکایت میکنند. به عنوان مثال، شهر نیویورک از شرکت های نفتی BP، شورون، کونوکو فیلیپس، اکسون موبیل و رویال داچ شل به دلیل کم اهمیت جلوه دادن آگاهانه مسئولیت خود در قبال تغییرات آب و هوایی و ایجاد خسارت به شهر شکایت کرده است. این همچنین شامل مورد کشاورز پرویی Saul Luciano Lliuya می شود که با کمک Greenpeace از تامین کننده انرژی RWE شکایت کرده است که در حال حاضر مورد توجه زیادی در رسانه ها قرار گرفته است.
"ناتوانی در سازگاری"
این شامل دعاوی حقوقی در مورد دولت ها یا شرکت هایی است که به اندازه کافی برای خطرات اجتناب ناپذیر (فیزیکی) و آسیب های احتمالی ناشی از تغییرات آب و هوایی آماده نمی شوند. نمونه ای از این موارد، مالکان خانه در انتاریو، کانادا هستند که در سال 2016 از دولت به دلیل عدم محافظت کافی از آنها در برابر سیل شکایت کردند.
"شکست در افشای"
این در مورد شرکت هایی است که اطلاعات کافی در مورد تغییرات آب و هوا و خطرات ناشی از آن برای شرکت و همچنین برای سرمایه گذاران ارائه نمی دهند. این شامل دعوای سرمایه گذاران علیه شرکت ها می شود، اما همچنین دعوای خود شرکت ها علیه مشاورانشان، مانند آژانس های رتبه بندی.
عکس / ویدئو: شاتر.